Music

Playgrounded: «Θάνατος είναι η αλλοτρίωση και η βαρβαρότητα της εκμετάλλευσης και του πολέμου»

28.04.2022

Είναι ωραίο να βλέπεις πως μετά από 2 χρόνια εγκλεισμού και καλλιτεχνικής στειρότητας, η μουσική είναι ζωντανή και αναπνέει.

Κι όχι απλά αναπνέει, αλλά παίρνει βαθιές αναζωογονητικές ανάσες με δισκογραφικές δουλειές όπως η νεότερη των Playgrounded με τίτλο “The death of Death”, που μάλιστα κυκλοφόρησε από το εμβληματικό Γερμανικό label Pelagic Records, που έχει αποτελέσει δισκογραφικό σπίτι των The Ocean, God Is An Astronaut, Cult of Luna και άλλων ανά διαστήματα.

Η εξαιρετική νέα δουλειά των Playgrounded τους οδήγησε μοιραία σε μία σειρά συναυλιών για την προώθησή του, και εμάς ακόμη πιο μοιραία σε μία συνέντευξη με τον κιθαρίστα Μιχάλη Κοτσιράκη, που είχε πολλά και ενδιαφέροντα να μας πει.

Από το “Athens” EP του 2012, στο εξαιρετικό “In Time With Gravity” του 2017, κι από εκεί στο εντυπωσιακό φετινό The Death Of Death, φαίνεται να μπήκε πολύ νερό στο αυλάκι. Με την ματιά πλέον του εξωτερικού παρατηρητή, πως ατενίζετε εκείνη τη μπάντα που ξεκινούσε πριν 10 χρόνια δειλά-δειλά να προσεγγίζει τον εναλλακτικό και τον prog ήχο και ποιες βασικές διαφορές εντοπίζετε με τους Playgrounded του σήμερα;

Όταν γράφαμε το The death of Death θέλαμε μεν να εξερευνήσουμε και να σταθεροποιήσουμε το δικό μας κράμα ανάμεσα στην ηλεκτρονική και την εναλλακτική prog, παράλληλα όμως ήμασταν αποφασισμένοι να επιτρέψουμε στα metal στοιχεία μας να μιλήσουν πιο ανεπιτήδευτα. Το Athens λοιπόν επανεμφανίστηκε μέσα στον ήχο μας, ποιοτικά όμως αλλαγμένο κάτω από την επιρροή του χρόνου και της βαθύτερης ενασχόλησής μας με το αντικείμενο. Μία έντονη διαφορά βρίσκεται στη διαδικασία σύνθεσης και παραγωγής. Από το αυθόρμητο κολάζ πολλών ιδεών περάσαμε σε μία αντίστροφη λογική όπου λιγότερες ιδέες εξερευνώνται και αναπτύσσονται ενδελεχώς.

Τον όρο prog rock τον ασπάζεστε; Κι αν ναι, με την ετυμολογική του έννοια, δηλαδή αυτή του προοδευτικού γενικότερα; Prog δηλαδή είναι και οι Dodheimsgard του “666 International” και οι Messhuggah του “Nothing” και οι early Pink Floyd και όλοι όσοι είδαν μπροστά από την εποχή τους και τόλμησαν ή είστε περισσότερο οπαδοί των genres με την στενή δισκογραφική τους σημασία; Οι Playgrounded είναι prog;

Και οι δύο ορισμοί είναι δόκιμοι μιας και χρησιμοποιούνται από όλους μας για να συνεννοηθούμε μέσα στη θάλασσα των διαφορετικών ειδών. Νομίζω ότι είναι προφανέστατο ότι δεν παίζουμε πλέον ένα prog που μοιάζει στυλιστικά με τους Yes, Rush, King Crimson της δεκαετίας του 70. Μας αφορά όμως η δημιουργία που δεν περιορίζεται στα παραδομένα καλούπια αν και θα ήταν άστοχο να δεχτούμε ότι αυτό είναι αποκλειστικά ίδιον της prog.

“The Death Of Death” λοιπόν. Ο θάνατος του Θανάτου, θα έλεγε κανείς πως είναι η αθανασία. Αυτό επιχειρούν οι Playgrounded στο νέο τους πόνημα; Να περάσουν στην αθανασία;

Δυσκολεύομαι να ταυτιστώ με τον όρο “αθανασία” και τις μεταφυσικές του προεκτάσεις. Μας αφορά μόνο στο βαθμό που αφορά κάθε άνθρωπο: εκφράζουμε την ανάγκη να αντισταθούμε στη φθορά μέσα από την κοινωνικοποίηση και την εργασία. Θάνατος για μας είναι η αλλοτρίωση και η βαρβαρότητα της εκμετάλλευσης και του πολέμου. Αρνούμαστε αυτή την άρνηση της ζωής με τα μέσα που έχουμε στα χέρια μας σαν συγκρότημα, την τέχνη και την τεχνική μας. Την αρνούμαστε όμως και σαν συλλογικοί άνθρωποι μέσα από τον προσωπικό και κοινωνικό αγώνα για αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη.

Όσο περνούν τα χρόνια προσεγγίζετε τον ήχο σας με πιο intelligent τρόπο, δίνοντας μάλιστα και έμφαση στα ηλεκτρονικά στοιχεία και περάσματα. Είναι αυτό αυτοσκοπός, υπό την έννοια ότι σας βοηθάει να πιέσετε τα όριά σας, να προσεγγίσετε την ροκ πλευρά σας πιο εναλλακτικά και να πετύχετε το πολυπόθητο artistic growth, ή τα jams σας πήγαν εκεί από μόνα τους;

Σίγουρα δεν είναι αυτοσκοπός μας κάποιου είδους αυτοβελτίωση. Η έμφαση στον ηλεκτρονικό ήχο ήταν προϊόν πρόθεσης: να εκφράσουμε τον χώρο, την ατμόσφαιρα και τις μικροκινήσεις που συναντώνται σε πολλά είδη ηλεκτρονικής μουσικής με τα εργαλεία της γενικότερης “βαριάς” σχολής της ροκ.

Πώς γίνεται λοιπόν η σύνθεση στους Playgrounded; Ποιος κάνει την αρχή και ποιος έχει τον τελευταίο λόγο στα τραγούδια; Είστε μια δημοκρατική μπάντα στο κομμάτι της σύνθεσης, ή έχετε κι εσείς τον / τους mainman(s) σας;

Συνήθως ξεκινάμε από ηλεκτρονικές συνθέσεις του Ορέστη. Στη συνέχεια δουλεύουμε ανά δύο ή τρεις (συνήθως μπροστά σε υπολογιστές) και επεκτείνουμε τον μουσικό πυρήνα με προσφορές από τα άλλα όργανα ή τη φωνή. Επαναλαμβάνουμε αυτή τη διαδικασία πολλές φορές μέχρι ο Σταύρος και ο Ορέστης να προτείνουν μία πρώτη δομή που δοκιμάζεται στο στούντιο και από τους πέντε. Έπονται περισσότεροι κύκλοι (που συνεχίζονται ακόμα και στην περίοδο της ηχογράφησης) μέχρι να καταλήξουμε στις τελικές μορφές. Η δημοκρατία όπως σε οποιονδήποτε κοινωνικό σχηματισμό δεν είναι αυθύπαρκτη και σταθερή. Είναι πρόθεση και στόχος τον οποίο επαναδιαπραγματευόμαστε σε κάθε στροφή της ύπαρξής του εγχειρήματος.

Τι ακούνε οι Playgrounded γενικότερα και τι ακούνε τον τελευταίο καιρό; Σε στιγμές μου θυμίζετε εκείνο το δοξασμένο κύμα της στροφής των ατμοσφαιρικών metal μπαντών στον προοδευτικό ήχο, όλο τον συρφετό Katatonia, Opeth, Pain of Salvation κλπ, αλλά μαντεύω πως τα ακούσματά σας είναι τελείως διαφορετικά.

Τα ακούσματα που αναφέρεις είναι περίπου κοινά σε όλους μας, κάπου εκεί δίπλα σίγουρα θα έβαζα τους Tool, τους Karnivool και τους Deftones. Θα πρέπει να απαντήσω όμως και πιο προσωπικά. Λόγω της κοντινότερης επαφής μας με την Pelagic Records είχα την ευκαιρία να δω ζωντανά διάφορα συγκροτήματα από τα οποία ξεχώρισα και συνεχίζω να ακούω τους Psychonaut. Θα αναφέρω κάποια ενδεικτικά ηλεκτρονικά: τον Ryoji Ikeda και τον Nicolas Jaar που θυμήθηκα πρόσφατα ή τον Lorn που έμαθα από τον Ορέστη. Δεν θα αποφύγω το κλισέ λέγοντας πως βρίσκω ενδιαφέρον σε ετερόκλητα μουσικά είδη που ίσως να μην είναι άμεσα αναγνωρίσιμα στη μουσική των Playgrounded, από ρομαντικούς κλασικούς μέχρι σύγχρονη ποπ.

Παίζετε ακόμη «μπάλα» μεταξύ Ελλάδας και Ολλανδίας; Είστε θαρρώ από τις μπάντες που έχετε βιώσει αρκετά και το «έξω» μιας που ξέρω πως κατοικείτε εκτός εδώ και χρόνια. Παρ’ όλα αυτά βλέπω πως συχνά πυκνά «κλείνετε το μάτι» στην Ελλάδα, με συναυλίες εδώ, ενώ εδώ ηχογραφήθηκε και το τελευταίο album. Γενικά αυτό το δίπολο μίας Ευρωπαϊκής χώρας πρότυπο και της ελαφρώς υποανάπτυκτης, αλλά κατά τα άλλα όμορφης Βαλκανικής χερσονήσου μας, πως λειτουργεί στις ζωές σας και πώς στη δημιουργική διαδικασία του συγκροτήματος;

Κάποιοι από μας βρίσκονται μόνιμα στην Αθήνα, άλλοι στην Ολλανδία και κάποιοι κάπου ανάμεσα στα δύο. Για να χαρακτηρίσουμε την Ελλάδα υπανάπτυκτη και την Ολλανδία πρότυπο θα πρέπει να υιοθετήσουμε πλήρως κάποιο μοντέλο σκέψης που θέλει να μετρά την πρόοδο αποκλειστικά με βάση οικονομικούς όρους. Θα αντιτείνω πως υπάρχουν πολλοί παράγοντες που χαρακτηρίζουν έναν τόπο και θέλω να πω καθαρά πως σε κάποιες εκφάνσεις της ζωής μας θεωρώ την Ελλάδα πρότυπο και την Ολλανδία παράδειγμα προς αποφυγή. Δε θέλω βέβαια να υπεκφύγω. Οι συνθήκες διαβίωσης στην Ελλάδα έχουν γίνει ασφυκτικές και η αντιμετώπισή τους δυσκολεύει το συγκρότημα, τα μέλη του και τις οικογένειές μας.

Ποια είναι τα συναυλιακά σας πλάνα για την προώθηση του tdoD; Παρατήρησα πως έχετε κλείσει κάποια festivals, ενώ ανυπομονώ να σας δούμε και στην χώρα μας. Θα γίνει αυτό σύντομα;

Μόλις ανακοινώσαμε εμφανίσεις 30 Απριλίου στο Frida στην Πάτρα, 5 Μαϊου στο 8ball στη Θεσσαλονίκη και 6 Μαϊου στο Fuzz στην Αθήνα. Έχουμε μπροστά μας και κάποια φεστιβαλ ενώ προσπαθούμε να οργανώσουμε και μία πιο γενικευμένη ευρωπαϊκή εμφάνιση του δίσκου.

Πιστεύετε στην αξία του είδους που έχετε επιλέξει στο συναυλιακό περιβάλλον; Ρωτάω γιατί ενώ είστε μια μπάντα με μια σχετική δισκογραφική συνέπεια, δεν μας έχετε συνηθίσει σε πολύ συχνές ζωντανές εμφανίσεις. Μήπως τελικά η ιδιαιτερότητα του ήχου σας απαιτεί «ειδικά περιβάλλοντα» που δεν είναι και εύκολο να βρεθούν;

Κάνουμε επιλογές με κυρίως καλλιτεχνικό κριτήριο και είμαστε ευτυχείς όταν κάποιες από αυτές έχουν ανταπόκριση. Έχουμε τη διάθεση να παίξουμε τον δίσκο πολύ και δουλεύουμε για να το καταφέρουμε. Μόνο το μέλλον μπορεί να απαντήσει στο αν αυτό θα επιτευχθεί.

Μου δίνετε τόσο από τις θεματικές σας, όσο και από τη γενικότερη στάση σας, την εντύπωση μπάντας που συμμετέχει στα κοινά και έχει έντονη άποψη για αυτά. Πώς αξιολογείτε τη συνθήκη της εποχής μας; Πολυετής οικονομική κρίση, μία διετής υγειονομική κρίση με τον Covid-19 και τώρα η απειλή ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος, με τους παγκόσμιους ηγέτες να παίζουν παιχνίδια στις πλάτες των λαών, με φόντο την ενεργειακή κρίση και πρόφαση την σωτηρία μας. Πού ωθείται ο πλανήτης μας και πόσο τα όσα συμβαίνουν επηρεάζουν τη δημιουργική διαδικασία του συγκροτήματος;

Μας επηρεάζουν έντονα όπως πιστεύω και κάθε άνθρωπο. Πιάνεις πολλά και μεγάλα ζητήματα οπότε η απάντηση μόνο αφαιρετική μπορεί να είναι. Από τον πόλεμο μέχρι τη γεωγραφία της πανδημίας θεωρούμε πως ο εκμεταλλευτικός χαρακτήρας του συστήματος μέσα στο οποίο ζούμε ευθύνεται για πολλά από τα δεινά που βιώνει η πλειοψηφία των ανθρώπων στον πλανήτη. Ενίοτε θέλουμε να αξιοποιούμε το βήμα που μας δίνεται μέσα από την καλλιτεχνική μας δουλειά για να θίξουμε τη βαρβαρότητα του συστήματος αυτού και να συζητήσουμε για τη θέση μας μέσα του και απέναντί του. Τονίζω το να συζητήσουμε γιατί δεν θεωρούμε πως έχουμε απαραίτητα καλύτερες απαντήσεις από σένα ή τον διπλανό μας.

Ποιο είναι το όνειρο / ο αυτοσκοπός πίσω από την ύπαρξη των Playgrounded και όλη την ενέργεια που δίνετε σε αυτούς; Υπάρχει νήμα τερματισμού κι αν ναι, είστε αισιόδοξοι πως κάποια στιγμή θα το κόψετε, ή εν τέλει αξίζει να ζούμε και να προσπαθούμε για να ελπίζουμε;

Απαντώντας ξανά προσωπικά, δρω μέσα στους Playgrounded σαν υποκείμενο που επιτελεί μία βασική ανθρώπινη λειτουργία: που καλύπτει την ανάγκη της δημιουργικής εργασίας, είτε αυτή είναι καλλιτεχνική είτε οποιαδήποτε άλλη. Στους Playgrounded βλέπω το στοίχημα της συλλογικότητας, τη δυνατότητα που έχουμε, δουλεύοντας σε ομάδες, να υπερβαίνουμε τις αδυναμίες μας και να επιδρούμε δημιουργικά στον κόσμο που μας περιβάλλει.

Θέλω να μου πείτε τον στίχο σας που μοιάζει πιο επίκαιρος αυτή την περίοδο που διανύουμε και να στείλετε με αυτόν ένα μήνυμα σε όσους μας διαβάζουν.

Διαλέγω κάτι από το The death of Death:

«What a long night for a minute of sunlight, what a fierce storm for tomorrow’s rainbow.»

***

Οι Playgrounded εμφανίζονται ζωντανά την Παρασκευή 6 Μαϊου στο Fuzz Live Music Club για τη ζωντανή παρουσίαση του νέου δίσκου “The death of Death”. Την συναυλία θα ανοίξουν οι we.own.the.sky.