Music

Οι αλλαγές είναι μέσα στη ζωή: Η ανάλυση του νέου άλμπουμ των Architects

21.10.2022

Τι να πρωτοπείς για την πορεία των Architects τα τελευταία χρόνια. Η μπάντα έχασε τον ιδρυτή και βασικό στιχουργό της, όταν ο Tom Searle έφυγε από τη ζωή τον Αύγουστο του 2016, λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του (ίσως) καλύτερου μέχρι τότε άλμπουμ τους.

Αυτό το τραγικό γεγονός τους σημάδεψε, αλλά δεν τους σταμάτησε. Με τον Josh Middleton στην κιθάρα, εξέφρασαν την οδύνη τους στο Holy Hell του 2018 και στις αρχές του 2021, ήρθε το For Those That Wish to Exist να τους χαρίσει την πρωτιά στα αγγλικά charts και να τους γνωρίσει σε ένα νέο πιο maistream κοινό. Αυτό το άλμπουμ όμως, έφερε πολλές αντιδράσεις στον metalcore πυρήνα των οπαδών τους, αφού στράφηκε σε πιο alternative metal ακόμα και hard rock μονοπάτια.

Και φτάνουμε 18 μήνες μετά, με τους Architects να μην παίρνουν ανάσα και αφού έδωσαν ελάχιστες συναυλίες λόγω covid, κυκλοφορούν το νέο τους άλμπουμ με τίτλο classic symptoms of a broken spirit. Τα τέσσερα single που προηγήθηκαν έδειξαν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, ότι πλέον κινούνται πιο πολύ προς τον ήχο του Animals και δεν θα πρέπει οι οπαδοί να περιμένουν ένα νέο Nihilist ή Gravedigger. Οι αντιδράσεις ξανά πολλές.

Λίγες ημέρες πριν, ο Dan Searl που μετά τον θάνατο του αδελφού του, έχει αναλάβει εξ ολοκλήρου το στιχουργικό κομμάτι, έγραψε στα social media της μπάντας, ότι κανένα από τα μέλη δεν εκφράζεται πλέον όπως όταν ήταν όλοι τους 18 χρονών. «Δεν ζητάμε από κανέναν να του αρέσει ή να μην του αρέσει η δουλειά μας, αλλά σας παρακαλώ σταματήστε να χρησιμοποιείται το όνομα του αδελφού μου για να εκφράσετε το θυμό σας προς εμάς. Το μόνο που ζητάω είναι να φερόμαστε ο ένας στον άλλο με σεβασμό, ανεξάρτητα από τις γνώμες μας» τονίζει για αυτούς που χρησιμοποιούν το όνομα του Tom για πουν ποια περίοδος τους ήταν καλύτερη.

«Δεν είμαστε η μπάντα που ήμασταν στον πρώτο δίσκο, αλλά αν ακούσατε το προηγούμενο άλμπουμ, τότε αυτή είναι μία λογική εξέλιξη. Μιλούσαμε για την αλλαγή και πόσο σημαντική είναι» τονίζει ο Sam Carter μιλώντας στο Apple Music. Στο κείμενο που ακολουθεί ο τραγουδιστής των Architects αναλύει όλα τα τραγούδια του νέου άλμπουμ ένα προς ένα.

deep fake

Συνεχίζει από εκεί που έμεινε το «Animals», ένα από τα τελευταία τραγούδια που γράψαμε για το προηγούμενο άλμπουμ. Σίγουρα… γέρνουμε αρκετά προς αυτό τον industrial ήχο. Αλλά δεν βάλαμε ορχήστρα και θέλαμε να στηριχθούμε περισσότερο στα synths και σε όλους αυτούς τους περίεργους ήχους που δοκιμάσαμε στο στούντιο. Ήταν επίσης πολύ διασκεδαστικό να έχουμε ένα τέτοιο breakdown και να δείξουμε ότι είμαστε ακόμα ένα heavy συγκρότημα.

tear gas

Αυτό το τραγούδι είναι πραγματικά η επιτομή της ιστορίας του δίσκου. Η κατάσταση του κόσμου είναι απλά τρελή. Όλα είναι εντελώς τρελά. Και, ειδικά φέτος, φαίνεται ότι αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις, μπορούν να κάνουν και να πουν ότι θέλουν και αυτό απλά συμβαίνει. Είναι σχεδόν σαν να μην προσπαθούν καν να κρύψουν μερικά από τα τρελά πράγματα που κάνουν, ειδικά στο Ηνωμένο Βασίλειο: Είμαστε γ@μημένοι. Αυτός ο δίσκος και συγκεκριμένα αυτό το τραγούδι είναι ένα πραγματικό μήνυμα. Δεν είσαι μόνος στις απογοητεύσεις και τον θυμό σου, και είμαστε εδώ για να είμαστε το soundtrack σου για αυτό.

spit the bone

Τα είχαμε όλα. Ήταν τόσο απλό. Μετά απλώς συνεχίσαμε να εξελισσόμαστε και μετά να εξελισσόμαστε ακόμα περισσότερο και μετά όλα έγιναν θέμα διευκόλυνσης. Πρέπει λοιπόν να υπάρχουν 500.000 αυτοκίνητα που οδηγούν πράγματα τριγύρω και αεροπλάνα να πετούν πράγματα και ο καθένας πρέπει να έχει το ακριβές γεύμα που θέλει, έτοιμο για παραλαβή. Και τώρα απλώς κανιβαλίζουμε ο ένας τον άλλον για να πάρουμε αυτό που θέλουμε και στεκόμαστε απέναντι σε ανθρώπους σε λιγότερο προνομιούχες θέσεις. Η ποσότητα αερίων που εκπέμπουμε στον γ@μημένο κόσμο στη Δύση καταστρέφει μικρότερες οικονομίες, με γ@μημένα παλιρροιακά κύματα και γ@μημένη κλιματική αλλαγή.

burn down my house

Εγώ και ο Dan ήμασταν πάντα πολύ ανοιχτοί για τους αγώνες μας με την ψυχική υγεία, ειδικά από τότε που πέθανε ο Tom. Νομίζω ότι ήταν σημαντικό να το συζητήσουμε επί σκηνής, επομένως ήταν σημαντικό να έχουμε ένα τραγούδι που να αναδεικνύει αυτή την πλευρά όπου μπορεί να βρεθεί ο καθένας. Να το κάνουμε εντελώς ανθρώπινο. Θέλω πάντα να το προσεγγίζω, ειδικά όταν μιλάω με πλήθη. Προτιμώ να στενοχωρήσω κάποιον και να ρωτήσω αν είναι καλά από το να μην είναι εδώ αύριο. Έχω χάσει μερικούς φίλους από αυτοκτονία και είναι πολύ δύσκολο.

living is killing us

Αυτό το τραγούδι μου φαίνεται πραγματικά ξέφρενο. Είναι πολύ δυνατό και ζωντανό. Ήταν σημαντικό να βγω από το πίσω μέρος του burn down my house για να ανεβάσω ξανά τους ρυθμούς. Λατρεύω την παραγωγή σε αυτό το τραγούδι. Είναι ογκώδης. Είναι πραγματικά in your face. Και μου αρέσει το πώς πέφτει το κουπλέ και είναι σχεδόν σαν να βρίσκεσαι σε ένα κλαμπ ή κάτι τέτοιο ή σε ένα ξέφρενο πάρτι και απλά πηγαίνεις σε διαφορετικό δωμάτιο. Το κουπλέ μοιάζει σαν να μπαίνεις σε ένα άλλο δωμάτιο και να λες, ‘Διάολε, είναι έντονα τα πράγματα εκεί’ και μετά στο ρεφρέν μπαίνεις ξανά μέσα και λες ‘Ω θεέ μου’.

when we were young

Αυτό δημιουργήθηκε προς το τέλος της διαδικασίας, όταν ήμασταν όλοι μαζί στο στούντιο. Απλώς φαινόταν να συμβαίνει. Είχα μιλήσει με τον Josh για το πώς πίστευα ότι ο δίσκος θα μπορούσε να επωφεληθεί από ένα πραγματικά πλήρες τραγούδι. Απλώς του έδωσα μια πρόχειρη ιδέα. Την επόμενη μέρα ήρθε στο στούντιο και μας παρουσίασε αυτό που είχε φτιάξει την ώρα που παίρναμε πρωινό. Έχει τη θέση του σε αυτόν τον δίσκο γιατί το γεμίσαμε με διαφορετικά ηχητικά στρώματα με synths και μπάσα.

doomscrolling

H ροή που βλέπουμε στα τηλέφωνά μας καθορίζεται από το engagement. Και νομίζω ότι τα πράγματα με τα οποία θα ασχολούμαστε πάντα περισσότερο είναι οι σοκαριστικές ειδήσεις. Είναι το πρώτο πράγμα που βλέπεις όταν ξυπνάς. Είναι το τελευταίο πράγμα που βλέπεις όταν πηγαίνεις για ύπνο, και σκέφτεσαι, ‘Ω, θεέ μου. Αυτή είναι η πραγματική ζωή, αυτό είναι γ@μημένα φρικτό, αυτό είναι γ@μημένα τρομακτικό’ Είναι τόσο εύκολο να χαθείς για μια ώρα περίπου σε αυτό. Είναι μια υπενθύμιση να αφήσετε το τηλέφωνό σας κάτω.

born again pessimist

Νομίζω ότι είναι μάλλον εμπνευσμένο από όλους μας λίγο-πολύ. Ροκάρει αρκετά και στο ρεφρέν μου θυμίζει λίγο Oasis, που προφανώς είναι ένα συγκρότημα που όλοι έχουμε ακούσει πολύ στη ζωή μας επειδή είμαστε από την Αγγλία. Λατρεύω το breakdown. Τα ντραμς του Dan είναι τρομερά και οι στίχοι έχουν τόση ενέργεια. Νομίζω ότι αυτό ήταν το που θέλαμε πραγματικά να περάσουμε με αυτό το τραγούδι.

a new moral low ground

Αυτό είναι το αγαπημένο μου. Είναι ένα πραγματικά, πολύ ωραίο τραγούδι που παρουσιάζει πολλά από τα σημεία που βρισκόμαστε αυτή την εποχή ως συγκρότημα. Το ρεφρέν μου δίνει μία αίσθηση Jimmy Eat World με μια περίεργη έννοια. Μέχρι να μετρήσουν τα φωνητικά ως το τρία, θα λες, «Ω γαμώ, πού θα πάνε στο τέσσερα, το πέντε και το έξι;». Το μέρος στη μέση είναι αρκετά… stonery. Ακούγεται πραγματικά λες και έρχεται από κλαμπ και μετά σχεδόν έρχεται μία στιγμή που μοιάζει με Pink Floyd. Νομίζω ότι θα βρίσκεται στο setlist μας για πολύ καιρό. Έχει επίσης το πρώτο σόλο στην κιθάρα που βάλαμε ποτέ σε δίσκο.

all the love in the world

Δουλέψαμε με τους Choir Noir σε αυτό . Είχαν δουλέψει μαζί μας και στον προηγούμενο δίσκο αλλά και στο tear gas. Νομίζω ότι πραγματικά πρόσθεσαν κάτι στο… δράμα. Είναι ένα πολύ ωραίο ροκ τραγούδι με γεμάτο ήχο. Οι αναμνήσεις μου από το τη δημιουργία είναι επίσης πολύ διασκεδαστικές, γιατί υπάρχει ένας ρυθμός που συνεχίζεται κάτω από τα πάντα. Αποτελείται από κάποιον που χτυπά με δύναμη το πλυντήριο πιάτων, κάποιον που χτυπά έναν πυροσβεστήρα, κάποιον που χτυπάει στο πάτωμα. Τα ενώνουμε όλα μαζί για να κάνουμε αυτό τον περίεργο ρυθμό.

be very afraid

Είναι το μοναδικό σημείο στον δίσκο που μπορείς να ακούσεις αυτό το χαμηλό, γρύλισμα στα φωνητικά. Αυτό το τραγούδι είναι αμείλικτο από την αρχή ως το τέλος. Σπρώξαμε πολύ τους εαυτούς μας σε αυτό. Είναι σαν ένα ‘f*ck you’. Μπορούμε ακόμα να το κάνουμε. Ποτέ δεν θα χάσουμε αυτή την πλευρά της μπάντας. Είναι σημαντικό για εμάς. Οι Beatles είναι μία από τις αγαπημένες μου μπάντες και πάντα μου άρεσε ο τρόπος που έκλειναν τους δίσκους τους. Έτσι εξηγείται το κελάιδισμα που ακούγεται στο τέλος. Το ηχογράφησα με το τηλέφωνο μου στο Devonshire.