Οι Devil Wears Prada στο Roxx: Η επιστροφή των… ζόμπι
Το 2019 οι The Devil Wears Prada κυκλοφόρησαν το The Act, ένα άλμπουμ που τους βρήκε να γέρνουν ακόμα περισσότερο προς τις post rock επιρροές, που είχαν εμφανίσει στις προηγούμενες δουλειές του και κυρίως στο Transit Blues που προηγήθηκε και φάνηκε ότι απομακρύνονται οριστικά από τον παλιότερο ήχο τους.
Έλα όμως που η μπάντα έκανε τη μεγάλη έκπληξη και ανακοίνωσε καινούργιο EP που θα ήταν μάλιστα ο διάδοχος του περίφημου Zombie του 2010 που παραμένει ίσως η πιο αγαπημένη δουλειά για τους φανατικούς οπαδούς τους.
Το ΖΙΙ κυκλοφόρησε τον Ιούνιο και τους βρήκε να θυμούνται τις πιο heavy στιγμές τους περασμένες όμως μέσα από την διαμορφωμένη στο πέρασμα των χρόνων ταυτότητα τους και να ενθουσιάζουν για ακόμα μία φορά.
Με την αφορμή του νέου EP μιλήσαμε με τον Jeremy DePoyster, κιθαρίστα της μπάντας που μοιράζεται τα φωνητικά με τον Mike Hranica και οι δυο τους είναι τα δύο μοναδικά ιδρυτικά μέλη που παραμένουν στο συγκρότημα από τις πρώτες τους μέρες.
Αρχικά μας μίλησε για το πώς συνδέεται το νέο Zombie με το παλιό: «Η σύνδεση ανάμεσα στις δύο δουλειές είναι μόνο στο concept αφού ο Mike επέλεξε να προσεγγίσει το θέμα με ένα καινούργιο storyline που περιλαμβάνει φυσικά νέες ιδέες και στίχους. Ηχητικά, θέλαμε να επισκεφθούμε ξανά την οργή και του πρώτου EP αλλά με μία πιο φρέσκια ματιά, έτσι αν επισκεφθήκαμε το παρελθόν, νομίζω ότι ακούγεται πιο σημερινό».
Έχουν περάσει 11 χρόνια από την κυκλοφορία του πρώτου EP, πολλά έχουν αλλάξει από τότε στον κόσμο αλλά και στην μπάντα και δημιουργείται εύλογα η απορία για το πόσο εύκολο τους ήταν να… βουτήξουν ξανά σε αυτό τον κόσμο: «Δεν ήταν καθόλου δύσκολο να επισκεφθούμε ξανά αυτή την ιστορία. Ο Mike είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για να ξεκινήσει μία ιστορία με βάση το προηγούμενο επεισόδιο και όσο για τον ήχο επίσης δεν ήταν καθόλου δύσκολο. Μας αρέσει να παίζουμε heavy έτσι ήταν μία φανταστική εμπειρία».
Το EP γράφτηκε εξ ολοκλήρου την εποχή της πανδημίας και με τους περιορισμούς που δημιούργησε αυτή σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Οι ηχογραφήσεις αποδείχθηκαν ως το καλύτερο αντίδοτο στην καραντίνα και το ψυχολογικό βάρος που έφερε μαζί της. «Ειλικρινά, είχαμε κουραστεί τόσο πολύ να είμαστε κλεισμένοι στο σπίτι χωρίς να μπορούμε να περιοδεύσουμε και το να έχουμε ένα μουσικό πρότζεκτ να ασχοληθούμε ήταν τεράστια υπόθεση για εμάς. Το internet έκανε εύκολη υπόθεση την ανταλλαγή ιδεών με τους Kyle και John (o κιθαρίστας/κιμπορντιστας και ο παραγωγός του ΕP), αφού ζουν στην ίδια πόλη και μπορούσαν να ασχοληθούν ανά πάσα στιγμή. Μας αρέσει πολύ να είμαστε λειτουργούμε γρήγορα από την ιδέα μέχρι το τελικό αποτέλεσμα και αυτός ήταν ο πιο εύκολος τρόπος να το κάνουμε».
Οι αντιδράσεις των οπαδών τους στη νέα κυκλοφορία ήταν ενθουσιώδεις αφού πρώτον δεν περίμεναν την ηχητική μεταστροφή και το δεύτερο και πιο σημαντικό, η δουλειά στέκεται αντάξια δίπλα στο πρώτο Zobie. «Πάντα μένω έκπληκτος από τις αντιδράσεις του κόσμο. Οι οπαδοί μας είναι φανταστικοί και κάθε φορά οι αντιδράσεις τους είναι μία ευχάριστη έκπληξη για εμάς. Σε αυτή την περίπτωση όλα πήγαν εξαιρετικά αφού το βινύλιο εξαντλήθηκε μόλις δύο εβδομάδες μετά την ανακοίνωση».
Ήταν όμως προγραμματισμένη η επιστροφή σε πιο heavy μονοπάτια; «Ο κύριος στόχος μας κατά τη διάρκεια της πανδημίας ήταν να κυκλοφορήσουμε ένα νέο EP (σε αυτή την περίπτωση ήταν το σίκουελ του Zombie. Δεν μου αρέσει να είμαστε συνηθισμένοι στο θέμα των κυκλοφοριών. Προτιμώ να έχουμε ελευθερία κινήσεων σε κάθε άλμπουμ, χωρίς να υπάρχει ένα ακριβής δρόμος που πρέπει να ακολουθηθεί. Το The Act ήταν ένα σημαντικό βήμα για τη μπάντα, αλλά είμαστε πάντα έτοιμοι να δημιουργήσουμε κάτι νέο».
Παραμένουμε στο The Act που χάρισε στη μπάντα πολύ καλές κριτικές αλλά και μία σχεδόν mainstream επιτυχία με το Chemical. Πως το βλέπουν σχεδόν δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία του και τι σχέδια έχουν για το μέλλον και την ηχητική κατεύθυνση του επόμενου στούντιο άλμπουμ. «Νομίζω ότι είναι ένα γενναίο άλμπουμ, αγαπώ κάθε τραγούδι γιατί νιώθω την ενέργεια, το πάθος και τα συναισθήματα που βγάζει. Ήταν ένα εντυπωσιακό βήμα μπροστά για εμάς ως καλλιτέχνες. Κάθε τραγούδι ήταν ένα ταξίδι τόσο ηχητικά όσο και σε διάθεση. Νομίζω ότι είναι νωρίς να μιλήσουμε για το μέλλον. Αυτή τη στιγμή δεν γράφουμε νέα μουσική, αλλά φτιάχνουμε το πλάνο μας για το τέλος της χρονιάς και τις αρχές του 2022 κυρίως στο θέμα των ζωντανών εμφανίσεων. Όποιος είναι οπαδός μας ξέρει ότι είμαστε πάντα έτοιμοι για μία νέα μουσική εμπειρία, έτσι μείνετε κοντά μας».
Λίγες ημέρες μετά την κυκλοφορία η μπάντα μπήκε στο παιχνίδι του live streaming με μία εμφάνιση που περιελάμβανε και τα πέντε τραγούδια του EP. «Ήταν πολύ δύσκολο να φτάσουμε στο τελικό αποτέλεσμα, χρειάστηκε πολλή δουλειά και σχεδιασμό αλλά ήταν πολύ ικανοποιητικό που άρεσε στον κόσμο. Νιώσαμε πολύ καλά που παίξαμε ξανά μαζί και μας έκανε ανυπόμονους να βγούμε ξανά στο δρόμο. Νομίζω ότι τα συγκροτήματα θα συνεχίσουν γενικά να κάνουν live streaming αφού μπορείς να προσεγγίσεις μεγαλύτερο κοινό έτσι».
Κλείσαμε την κουβέντα μας με τον Jeremy ζητώντας του λίγα λόγια για την Ελλάδα, αφού είχαν έρθει για δύο εμφανίσεις στη χώρα μας πίσω στο 2017 για την περιοδεία του Transit Blues. «Αγαπώ την Ευρώπη και ειδικότερα τη Μεσόγειο και η Ελλάδα ήταν πανέμορφη σε όλα της, από τη φύση και την ιστορία μέχρι το φαγητό και τους ανθρώπους. Σας αγαπάμε και ελπίζουμε να επιστρέψουμε σύντομα».
