Από το πρώτο κιόλας επεισόδιο του Mr. Robot που προβάλλεται κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού στο USA Network δεν έλειψαν οι συγκρίσεις με το Fight Club.
O τρόπος που ο πρωταγωνιστής (ένας τρομερά ικανός ,αλλά με φουλ ψυχική διαταραχή χάκερ) καταγράφει την εμπειρία του και αναλύει τη σκέψη του, ξύπνησε σε πολλούς μνήμες από τη θρυλική πλέον ταινία του Ντέιβιντ Φίντσερ.
Υπήρχαν βέβαια και παρόμοιες δομές στην ιστορία. Η προσπάθεια διαγραφής του πιστωτικού παρελθόντος όλων μας και η απόπειρα εξόντωσης του τραπεζικού συστήματος ήταν ένας από τους τελικούς στόχους του Project Mayhem τότε, αλλά και της F_Society τώρα.
Αλλά όσο τα επεισόδια περνούσαν οι αναφορές ελαττώθηκαν και το μυαλό μας έφυγε εντελώς από αυτές.
Μέχρι που φτάσαμε στο όγδοο και το ένατο επεισόδιο της σεζόν. Ειδικά το ένατο.
Όσοι το έχετε δει θα πρέπει να ισορροπείτε πάνω από ένα τεντωμένο σκοινί που από τη μία άκρη λέει «Τους μαλάκες το αντέγραψαν εντελώς» και από την άλλη «αυτός είναι ο πιο γαμάτος φόρος τιμής στην ιστορία των πιο γαμάτων φόρων τιμής».
Ο Έλιοτ καταλαβαίνει ότι ο ίδιος ήταν από την αρχή ο Mr. Robot, αυτός που έφτιαξε και υλοποιεί το σχέδιο. Ο Κρίστιαν Σλέιτερ ήταν δημιούργημα της φαντασίας. Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά αφού ο πατέρας του είναι νεκρός εδώ και 20 χρόνια.
Η τελευταία σκηνή στο κρησφύγετο της F_Society μαζί με τη μουσική της έφερε ανατριχιλές.
Η μουσική δεν ήταν άλλη από μία piano version του Where is My Mind των Pixies που ακούγεται και στην τελευταία σκηνή του Fight Club.
Με ένα επεισόδιο ακόμα για να ολοκληρωθεί η πρώτη σεζόν (θα υπάρξει φυσικά και δεύτερη) το Mr Robot έγινε το απόλυτο must του καλοκαιριού και με διαφορά η καλύτερη σειρά του 2015. Όλα αυτά χωρίς να ντραπεί για τις επιρροές της.
Τις έβγαλε όλες φόρα παρτίδα μπροστά μας και τώρα προχωράει μόνο του. Και το γουστάρουμε αφού ανήκουμε στην δεύτερη κατηγορία ανθρώπων που σε περιγράψαμε πιο πάνω.
Αυτός είναι ο πιο γαμάτος φόρος τιμής στην ιστορία των πιο γαμάτων φόρων τιμής.
https://www.youtube.com/watch?v=e9L83VWyveY