Το τρίτο άλμπουμ των Green Day (ναι δεν ήταν το πρώτο) συμπλήρωσε την πρώτη του μήνα 20 χρόνια ζωής.
Μα πως γίνεται αυτό θα ρωτήσετε όταν ο περισσότερος κόσμος θεωρεί το Dookie ένα εφηβικό άλμπουμ. Γίνονται και αυτά όμως, περνάνε τα χρόνια και πλέον το Dookie βγήκε από την εφηβεία και είναι ενήλικο.
Πριν αρχίσουμε τα «έλα τώρα με τι φλωριές ασχολούμαστε» θα πρέπει να βάλουμε τα πράγματα στις συνθήκες της εποχής. Με το grunge να αφήνει τις τελευταίες του πνοές και τη Britpop να γεννιέται ουσιαστικά λίγους μήνες αργότερα με το Parklife των Blur, το Dookie βρήκε πρόσφορο έδαφος.
Οι Green Day προσέφεραν το 1994 την εναλλακτική πρόταση στη μουντίλα του grunge και ο κόσμος ανέβηκε γρήγορα στο καράβι. Και δεν ανέβηκαν σιγά σιγά, αλλά όλοι μαζί και κατά εκατομμύρια.
Το άλμπουμ έχει πουλήσει μέχρι σήμερα 20 εκατομμύρια αντίτυπα και παραμένει το πιο εμπορικά επιτυχημένο άλμπουμ του συγκροτήματος.
Με οδηγό φυσικά το Basket Case, που ακόμα και σήμερα ο mainstream DJ θα το χωρέσει στο set του όταν θα θελήσει να το παίξει παλιοροκάς (μαζί με το paranoid και το killing in the name of για να το βαρύνουμε λίγο).
Το άλμπουμ έβγαλε συνολικά πέντε single που έπαιζαν ολημερίς στο MTV, όταν το MTV έβαζε ακόμα μουσική.
Τι είναι τελικά το Dookie αν το δούμε είκοσι χρόνια μετά; Για μένα είναι ένα άλμπουμ που βοήθησε μια ολόκληρη γενιά να μπει στη ροκ μουσική και να ψάξουν και άλλα πράγματα. Και πάνω από όλα είναι ένα διασκεδαστικό άλμπουμ από την αρχή μέχρι το τέλος.
Για να τα λέμε όλα ήταν και ένα απλό άλμπουμ. Δεν σε έβαζε να σκεφτείς, δεν σε έβαζε να προβληματιστείς αλλά υπάρχει λόγος να προβληματίζεσαι συνέχεια;
Το Dookie θα μπαίνει για μπάντα διπλα δίπλα με το Smash των Offspring ως τα άλμπουμ που καθόρισαν μια ολόκληρη γενιά. Θα χάνει βέβαια στη σύγκριση αλλά γιατί να τα συγκρίνουμε;
Μπορούμε πλέον να τα εκτιμούμε για τα διαφορετικά πράγματα που ήταν το καθένα.
[iframe]<iframe width=”640″ height=”360″ src=”//www.youtube.com/embed/45lCeMVrCJM” frameborder=”0″ allowfullscreen></iframe>[/iframe]