Η μουσική των Naxatras σώζει ζωές!
Music

Η μουσική των Naxatras σώζει ζωές!

Το IV των Naxatras, με όλα του τα καλούδια (εκπληκτικό εξώφυλλο, εξαιρετικό video clip, φοβερή συσκευασία στο φυσικό προϊόν) εκτός από ένας εξαιρετικός δίσκος, είναι μάλλον και ο καλύτερός τους. Η υπερέμπειρη δε, πλέον, μπλουζοψυχεδέλειά τους, το κατατάσσει ως έναν από τους σημαντικότερους, σπουδαιότερους και ποιοτικότερους δίσκους του είδους για το εγχώριο στερέωμα, αλλά και ένα παγκόσμιο milestone για τον ήχο.

Οι Naxatras δεν φοβούνται να τολμήσουν, δεν φοβούνται να πειραματιστούν, κάθε βήμα που κάνουν είναι προς τα εμπρός και ο κορονοϊός δεν μοιάζει να τους πτόησε ούτε στο ελάχιστο.

Με αφορμή τις δύο επερχόμενες συναυλίες τους, 13 Μαϊου στο Fuzz Live Music Club της Αθήνας και 20 Μαΐου στο WE της Θεσσαλονίκης, συνομιλήσαμε με τον μπασίστα / τραγουδιστή της μπάντας, Γιάννη Βαγενά, που είχε να μας πει πολλά και ενδιαφέροντα. Enjoy!

Η ονοματολογία των albums σας, μου θυμίζει μοιραία την αντίστοιχη των Led Zeppelin, κι έτσι τολμώ να ρωτήσω, ποιο θα είναι το δικό σας “Houses of the Holy”. Ή να περιμένουμε το “V”;

Καλή ερώτηση! Υπήρχε αυτό το σενάριο και για το IV, αλλά είπαμε να το συνεχίσουμε στην ίδια λογική. Η αλήθεια είναι πως το V δείχνει ωραίο για άλμπουμ, αλλά σίγουρα θα έρθει και η στιγμή που θα ονομάσουμε κάποιο άλμπουμ.

Συγχαρητήρια για τον εξαιρετικό νέο δίσκο, για μένα είναι η ψυχεδέλεια που έλειπε από τη σύγχρονη εποχή. Νευρική και ταυτόχρονα ταξιδιάρικη, saturated και ταυτόχρονα απόμακρη όταν θέλει. Τολμώ να πω από τα λίγα ακούσματα του τελευταίου διαστήματος που μου δημιουργούν εικόνες όταν τα ακούω με κλειστά τα μάτια. Συνθέτετε και παίζετε live με κλειστά τα μάτια; Είστε της άποψης πως η ροπή στην ψυχεδέλεια είναι εγγενής ή καλλιεργείται; Μπορεί μόνο να προκληθεί από εξωγενείς παράγοντες ή και να αυτοπροκληθεί βιοενεργειακά; Πώς το βιώνετε εσείς σαν εμπειρία;

Ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια! Πολλές φορές παίζουμε με κλειστά μάτια. Ο άνθρωπος έχει μια φυσική ροπή στην ψυχεδέλεια, κάτι που φαίνεται και από την τέχνη ανά τους αιώνες, από τα ασιατικά mandala μέχρι τα βιτρώ των καθεδρικών ναών. Μπορεί να προκληθεί με πληθώρα τρόπων, από τα ψυχοτρόπα μέχρι το να τρίβεις τα μάτια σου για ώρα. Για εμάς είναι μια εμπειρία που δημιουργείται όσο παίζουμε μουσική και μας αρέσει αυτό που παίζουμε.

Σε ένα τεράστιο φάσμα που περιέχει από τους Jefferson Airplane μέχρι τους 13th Floor Elevators και από τους Pink Floyd και τους Tame Impala μέχρι τους King Gizzard και τους Black Angels εσείς σε ποια μεριά του ψυχεδελικού ήχου θεωρείτε πως στέκεστε; Με ποιους «συνορεύετε» και ποιους θα θέλατε μαζί σας στο στούντιο για ένα jam;

Θα έλεγα μάλλον τους Floyd και τους Gizzard, είναι στην πιο πληθωρική μεριά του φάσματος. Πιθανώς να μας άρεσε να εντάξουμε μινιμαλιστικές επιρροές αργότερα. Όσο για το jam, σίγουρα θα έλεγε να φέρεις το Hendrix στο στούντιο και να τον αφήσεις να σολάρει για ώρες.

Επιμένοντας λίγο ακόμη στο ψυχεδελικό του πράγματος, ποιος είναι κατά τη γνώμη σας ο απόλυτος ψυχεδελικός ροκ δίσκος, αυτός που όρισε το είδος και καθόρισε μερικώς την καλλιτεχνική σας ιδιοσυγκρασία όταν μπήκε στη ζωή σας;

Μάλλον είναι κάτι διαφορετικό για τον καθένα, αλλά θα συμφωνούσαμε πως το “Dark Side of the Moon” μας αγγίζει όλους.

Στο κομμάτι του μουσικού εξοπλισμού πού στέκεστε τώρα που -τολμώ να πω- έχετε πλέον επιστρατεύσει ποικίλα μέσα για τις ηχογραφήσεις και τις συναυλίες σας; Ξεκινήσατε με την πλήρως αναλογική λογική του Magnetic Fidelity, και το generic audiophile gear και τώρα πλέον «παίζετε μπάλα» με custom όργανα / μηχανήματα και έναν πολύ πιο slick and shiny ήχο σε σχέση με το παρελθόν. Υποκύψατε στις νόρμες της βιομηχανίας, προχωράτε μπροστά (ή πίσω for that matter) ή απλά συνεχίζετε το sonic trip σας εν είδει κυκλικής πορείας με άγνωστο κάθε επόμενο σταθμό;

Ξεκινήσαμε πλήρως αναλογικά στο Magnetic Fidelity μέχρι και το “ΙΙΙ”, αλλά οι ανάγκες του τελευταίου άλμπουμ δεν μπορούσαν να καλυφθούν με αυτή τη μέθοδο, οπότε δοκιμάσαμε μια πιο σύγχρονη προσέγγιση, έχοντας όμως σαν αναφορές άλμπουμ των 70’s. Χρησιμοποιήθηκαν όμως custom όργανα και μηχανήματα, είναι κάτι που μπορεί να δώσει μια μοναδικότητα στον ήχο σου. Κάθε επόμενος σταθμός είναι άγνωστος, θέλουμε απλώς να εξελισσόμαστε και να βελτιωνόμαστε με κάθε δουλειά μας.

Στα πιο γήινα ζητήματα, πώς είναι η επιστροφή στις συναυλιακές δραστηριότητες; Το ζήσατε ως ψυχική ανάσταση και ανάταση ή εν τέλει αγκαλιάσατε και όλο το in between σαν μέρος μιας αναπόφευκτης διαδικασίας με τα δικά της ειδικά χαρακτηριστικά, πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα; Θα αντέχατε μια ακόμη καραντίνα;

Δε νομίζω να αντέχαμε μια ακόμη καραντίνα. Και εννοείται πως με το που βγήκαμε τουρ και παίξαμε σε ζωντανό (όρθιο) πλήθος νιώσαμε ξαφνικά σαν όλα να είναι πάλι φυσιολογικά. Υπήρχαν όμως και κάποια πλεονεκτήματα, πήραμε το χρόνο να δουλέψουμε λεπτομέρειες του άλμπουμ, καθώς και προσωπικές μας μουσικές.

Για πρώτη φορά προσεγγίζετε τόσο πολύ το βασίλειο του φανταστικού και μάλιστα οφείλω να σας δώσω συγχαρητήρια γιατί οι μελωδίες και η ατμόσφαιρα εν γένει, ρέπουν προς αυτους τους κόσμους. Τι συνέβη εκεί; Διαβάσατε πολλή φανταστική μυθολογία και είδατε πολλές sci fi ταινίες στη καραντίνα ή ήταν ένα παλιό απωθημένο που βρήκε τον δρόμο του προς την ενσάρκωση;

Ανέκαθεν υπήρχε μια ροπή, αλλά εδώ πήγαμε full on. Το λες και απωθημένο.

Δεν σου κρύβω πως εντυπωσιάστηκα που δεν υπήρχε η κλασική μάσκα του Chris RW στο εξώφυλλο, αλλά πραγματικά το βρήκα εξαιρετικό. Τι άλλες εκπλήξεις κρύβει το triple gatefold; Πρέπει ο cover artist σας να έδωσε τα ρέστα του αυτή την φορά ή μου φαίνεται;

Πράγματι, ο Chris ξέφυγε τελείως εδώ, είναι και το αντικείμενό του, οπότε δημιούργησε κάτι πραγματικά αξιοθαύμαστο. Το υπόλοιπο gatefold απεικονίζει τη μάχη που περιγράφει το κομμάτι “The Battle of Crystal Fields”, ενώ το front cover είναι ουσιαστικά το “Reflection (Birth)”.

Δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στην υπερβιντεάρα του “Omega Madness”. Φοβερό που συνεργαστήκατε με τον υπερΓιοντοροφσκικό Sam Kristofski. We want more of these! Ποια ήταν η διαδικασία; Του υποδείξατε κάποιο σενάριο ή του στείλατε το τραγούδι και αφεθήκατε στα επιδέξια χέρια του;

Του στείλαμε το κομμάτι και κάποια πλάνα της ταινίας “Excalibur” του John Boorman. Ο Kristofski έπιασε το ύφος σε αφύσικα μεγάλο βαθμό, δηλαδή όταν το είδαμε είπαμε “οκ ουάου”. Είναι μια σουρεαλιστική, μεσαιωνική ψυχεδέλεια.

Μετά από τις τόσες κορυφές που έχετε κατακτήσει, με συναυλίες σε όλο τον κόσμο, δημιουργικό οργασμό και μία αύξηση του fanbase δυσανάλογη με την δυσκολία αφομοίωσης του είδους που έχετε επιλέξει, ποια κορυφή μένει θεωρείτε απάτητη και ποιος είναι ο επόμενος στόχος πλην του να επιβιώσετε κάθε επόμενη μέρα;

Πολλές κορυφές, δεν έχουν τέλος! Αλλά ο δίσκος είχε πολύ ζεστή αποδοχή, κάτι που μας ανακούφισε γιατί πειραματιστήκαμε και αλλάξαμε αρκετά ως προς κάποια στοιχεία. Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα, ήδη δουλεύουμε επόμενα κομμάτια σε πολλές διαφορετικές κατευθύνσεις.

Τι έχει το μενού για τις δύο μεγάλες ελληνικές συναυλίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη; Θα παίξετε όλο το “IV” φαντάζομαι και τι άλλο; Να περιμένουμε κανένα μακροσκελές prog jam να χάσουμε τα κεφάλια μας;

Χαχαχα δεν θα τζαμάρουμε με την πλήρη έννοια, αλλά θα έχουμε μαζί μας guest μουσικούς, οπότε ετοιμαστείτε για αρκετές εκπλήξεις!

Ξέρω πως είστε σκεπτόμενοι άνθρωποι οπότε πλήν των μουσικών ερωτήσεων δεν μπορώ παρά να κάνω και μια πιο κοινωνική κι ας ιντριγκάρει. Ποια είναι η θέση σας για τα γεγονότα στην Ουκρανία; Θεωρείτε πως σκηνικά σαν αυτό μας πάνε πολλά χρόνια πίσω, ή είναι εν τέλει ένας προπομπός ενός δυσοίωνου μέλλοντος που θα πρέπει να σταθούμε πολύ τυχεροί για να μην ζήσουμε;

Νομίζω και τα δύο, το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Η δυστοπία είναι ένας κόσμος όπου δεν έχει μάθει από τα λάθη του παρελθόντος. Ειλικρινά, ελπίζουμε να αποκλιμακωθεί η ένταση και να νιώσουμε έστω για λίγο πως το μέλλον δεν είναι τόσο σκοτεινό.

Μετά από τόσα ωραία που είπαμε, θέλω να κλείσουμε με τον πιο generic τρόπο. Δώστε ένα μήνυμα σε όσους μας διαβάζουν.

Η μουσική σώζει ζωές.

Καλή τύχη στη συνέχεια παιδιά, ήταν χαρά μου που σας είχα.

Κι εμείς ευχαριστούμε, τα λέμε στο live!

***

Οι Naxatras εμφανίζονται ζωντανά την Παρασκευή 13 Μαΐου στο Fuzz Live Music Club της Αθήνας μαζί με τους Deaf Radio και την Παρασκευή 20 Μαϊου στο WE της Θεσσαλονίκης μαζί με τους The Dead Ends.

RSVP 13.05: https://www.facebook.com/events/349200260290467

TICKETS 13.05: https://www.viva.gr/tickets/music/naxatras-live-in-athens-ft-deaf-radio

RSVP 20.05: https://www.facebook.com/events/702470114228248

TICKETS 20.05: https://www.viva.gr/tickets/music/naxatras-live-in-thessaloniki-ft-dead-ends

https://www.youtube.com/watch?v=WVlr2gP5jas&t=2s

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Tags: