Μοby για τους Pantera: «Έκαναν το νορβγηγικό black metal να μοιάζει με κατηχητικό»

Μπορεί να είναι ο γνωστός για εντελώς διαφορετικά είδη μουσικής, όμως ο Moby στο παρελθόν είχε στενή σχέση με τη rock και metal μουσική, παίζοντας σε συγκροτήματα όταν ήταν πιτσιρικάς, ενώ πολλές φορές στις συναυλίες του ακόμα και όταν έγινε γνωστός έπαιζε τραγούδια όπως το Roots των Sepultura.

Στο απόσπασμα που ακολουθεί και προέρχεται από το βιβλίο του Porcelain που κυκλοφορεί, ο Moby μιλάει για το πώς άλλαξαν οι προκαταλήψεις που είχε για το Heavy Metal, για την πρώτη του επαφή με τους Pantera και για μια βραδιά γεμάτη αλκοόλ με τους Dimebag Darrell και Vinnie Paul

Έπαιζα σε punk rock μπάντες όταν ήμουν μικρός. Ο λόγος που παίζαμε punk ήταν για τι δεν μας άρεσε η μουσική που έπαιζαν όσοι είχαν μακριά μαλλιά. Αλλά σε κάποιο σημείο τα  πράγματα άλλαξαν και πολλά από τα speed metal συγκροτήματα ακούγονταν παρόμοια με εμάς. Τα πρώτα των Metallica έμοιαζαν για παράδειγμα με τον ήχο των Black Flag.  Έτσι η πραγματικότητα μας ανάγκασε να αλλάξουμε πολλές από τις προκαταλήψεις που είχαμε για τη μουσική που έπαιζαν οι μακρυμάλληδες.

Ήμουν σε μια μπάντα με το όνομα Vatican Commandos και ο ντράμερ μας ο Chip ήρθε με μία κόπια του Ace of Spades των Motorhead. «Αυτό είναι πολύ καλό και έχουν μακριά μαλλιά» σκεφτήκαμε.

Η πρώτη φορά που άκουσα Pantera ήταν το 1994. Το Far Beyond Driven.  Ήταν τόσο διαφορετικοί από όλους τους υπόλοιπους που ανήκαν σε ένα δικό τους ξεχωριστό είδος.

Το Great Southern Trendkill είναι απίστευτα σκοτεινό. Οι στίχοι του War Nerve είναι οι πιο διαβολικοί στίχοι που μπορεί να σκεφτεί κάποιος. Κάνουν τους σατανιστές της Νορβηγίας που έκαιγαν εκκλησίες να μοιάζουν με δασκάλους του κατηχητικού. Είναι μία βάρβαρη έκφραση θυμού και οργής.

Γνωρίστηκα και λίγο μαζί τους. Ήμουν στο Ντάλας το 2002 και είχα ένα ελεύθερο βράδυ και πήγα να δω τον Tommy Lee να παίζει. Ήξερα τον Tommy Lee έτσι μετά το σόου άραξα μαζί του, όταν εμφανίστηκαν ο Vinnie, ο Darrell μαζί με μερικούς Hell’s Angels. Αρχίσαμε να πίνουμε και στη συνέχεια πήγαμε στο στριπτιτζάδικό που είχαν οι Pantera. Ήταν μία μεγάλη, τρελή και γεμάτη ουίσκι νύχτα.

Κάποια στιγμή κατά τις τέσσερις το πρωί και ενώ ήμασταν εντελώς λιώμα αποφασίσαμε μαζί με τον Tommy και τον Darrell να φτιάξουμε μία μπάντα. Νομίζαμε ότι ήταν η καλύτερη ιδέα του κόσμου. Φυσικά τίποτα δεν συνέβη και το μόνο που έμεινε ήταν ένα τεράστιο hang-over που κράτησε για μέρες.

Ένα μεγάλο μέρος της πορείας των Pantera ήταν ο εθισμός του Phil στα ναρκωτικά. Νομίζω ότι το The Great Southern Trendkill ήταν το τελευταίο άλμπουμ που έβγαλαν πριν αποτοξινωθεί. Θυμάμαι ότι τους είδα δύο φορές ζωντανά. Την πρώτη φορά ο Phil ήταν στη σκηνή ένα θυμωμένο πρεζάκι με ξυρισμένο κεφάλι. Και μπορείτε να φανταστείτε τον κόσμο που παρακολουθούσε τις συναυλίες του. Μερικοί από τους βίαιους ανθρώπους του πλανήτη. Έτσι εγώ που μπορείς να με πεις και κότα, καθόμουν πίσω πίσω σε όλη τη διάρκεια της συναυλίας. Αυτό το σόου ήταν καταπληκτικό και τρομακτικό ταυτόχρονα.