(Ακολουθούν spoilers για τα βιβλία του Dan Brown και όσα από αυτά έγιναν ταινίες) Ο Dan Brown είναι ένας συγγραφέας που δεν ντρέπεται να κάνει copy-paste τα βιβλία του (ειδικά αυτά με ήρωα τον Robert Langdon) αλλάζοντας μόνο τοποθεσίες και ονόματα. Πέρα από την υπερβολή της προηγούμενης πρότασης η δομή των βιβλίων του είναι πάνω κάτω ίδια. Υπάρχει κάποια απειλή, για να φτάσουμε σε αυτή πρέπει να λύσουμε μια σειρά γρίφων, παραμονεύει πληρωμένος και άκρως επικίνδυνος δολοφόνος, η ιστορία εξελίσσεται σε διάφορους τουριστικούς προορισμούς με ζουμερό ιστορικό υπόβαθρο. Του Χρήστου Κασσού Σε γενικές γραμμές πάντως δεν χάνεις τον χρόνο σου αν ρίξεις μια ματιά στο έργο του. Μέσα στην μυθοπλασία είναι αναμεμειγμένα διάφορα πραγματικά ιστορικά, καλλιτεχνικά ή επιστημονικά στοιχεία, οι τοποθεσίες και η παρουσίαση τους σε ιντριγκάρουν ενώ δεν λείπει και η αγνή περιπέτεια. Πάρθηκε λοιπόν οι απόφαση τα βιβλία με πρωταγωνιστή τον καθηγητή του Harvard Robert Langdon να γίνουν ταινίες υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Ron Howard. Αυτό δεν δικαιολογεί φυσικά τον οργισμένο τίτλο του κειμένου. Οι πρώτες δύο λοιπόν ταινίες «Κώδικας Da Vinci» και «Angels & Demons» (ή Illuminati) παρά το καλό καστ, ήταν άνευρες, με κακό ρυθμό , το σενάριο υποβάθμισε την ουσία των βιβλίων αι η σκηνοθεσία προσπαθούσε να παρακάμψει οτιδήποτε χρήσιμο προσπαθώντας να δώσει έμφαση μόνο στο κυνηγητό . Επιπροσθέτως οι τοποθεσίες που έγιναν τα γυρίσματα δεν είχαν κανένα νόημα μιας και είτε οι πρωταγωνιστές ήταν στο Παρίσι , είτε στα Καμίνια δεν είχε καμία διαφορά. Δέχομαι ότι ο Ron Howard ήθελε να γυρίσει ταινίες και όχι ντοκιμαντέρ αλλά και πάλι δύο με τρία λεπτά να εμβαθύνει στο σκηνικό του μπορούσε να τα αξιοποιήσει. Είναι βέβαια κοινή παραδοχή ότι στην πλειονότητα τους οι ταινίες που βασίστηκαν σε βιβλίο ποτέ δεν καταφέρνουν να το ξεπεράσουν, οπότε οι απαιτήσεις δεν είναι ποτέ τεράστιες. Στο βιβλίο λοιπόν ένας τρελός επιστήμονας θεωρεί πως όλα τα κακά τούτου του κόσμου οφείλονται στον υπερπληθυσμό (οκ, άποψή του. Σεβαστή.) και έχει ως λύση το να εξαπολύσει ένα ιό που θα λύσει το πρόβλημα (αυτά καλό είναι να μην γίνονται) . Προφανώς ακολουθεί το γνωστό μοτίβο. Οι πρωταγωνιστές λύνουν γρίφους με βάση το έργο του Δάντη (όχι του Χρήστου, αν και… πόσο θα τα έσπαγε. Next time Dan Brown), τρέχουν να βρουν σε όλη την Ευρώπη τον εκρηκτικό μηχανισμό που θα σκάσει και θα ελευθερωθεί ο ιός και πάει λέγοντας. Για να μην τα πολυλογούμε σε αυτό το βιβλίο ο Dan Brown έκανε την επανάσταση του. Οι πρωταγωνιστές δεν πρόλαβαν και έγινε το κακό. Ο ιός εξαπλώθηκε αλλά κάπου εκεί υπάρχει μια ανατροπή που σε κάνει να δεις με συμπάθεια τον «κακό» , να κατανοήσεις τα κίνητρα του και να δεις ότι ίσως… ίσως δεν ήταν τόσο κωλόπαιδο. Και στην τελική ο υποτιθέμενος φοβερός και τρομερός ιός δεν θα σκότωνε κανέναν. (δεν θα κάνω spoiler για το τι ήταν τελικά). Η ταινία πάνω κάτω ακολούθησε το βιβλίο αλλά με τον γνωστό τρόπο. Άλλαξε λίγο τους χαρακτήρες, έβαλε και κάνα δυο «κακούς» παραπάνω, συμπεριφέρθηκε στον Δάντη σαν να ήταν ο Χρήστος (οκ, κούρασε αυτό το αστείο) , εννοείται πάλι πως τσάμπα πλήρωσε η παραγωγή ταξίδια για εξωτερικά γυρίσματα και γενικά μέχρι το τέλος ήταν μια βαρετή παπαριά που φώναζε με μπάσα και τρομακτική φωνή «Αρπαχτηηηηή». Εδώ έρχεται όμως η μεγάλη ανατροπή από πλευράς των δημιουργών ! Και ενώ περιμένεις με αγωνία να σκάσει η βόμβα βλέπεις τον Tom Hanks να πλακώνεται στο ξύλο και τελευταία στιγμή να αποτρέπει την έκρηξη. Αυτό ήταν. Αγκαλιές , φιλιά και τέλος. Όλη η ουσία του βιβλίου παρακάμφθηκε. Γιατί διάολε !;! Λόγω της τεταμένης κατάστασης με τις τρομοκρατικές επιθέσεις, τον ISIS κλπ η ταινία δεν ήθελε να προβάλει ως αδύναμους τους προστάτες της Αμερικής ; Είμαστε στο 2017 και όλοι ξέρουν ότι στο κινηματογράφο όλα είναι «στα ψέματα». Στο κάτω κάτω το κοινό σου Ron Howard είναι αυτοί που διάβασαν το βιβλίο και ήθελαν να δουν την οπτικοποίησή του. Γιατί τους το χάλασες ; Πόση εθνική περηφάνια νομίζεις πρόσφερες; Άντε και γαμήσου λοιπόν!
Πάμε και στο τίτλο του κειμένου λοιπόν. Αφορμή ήταν το τελευταίο πόνημα του σκηνοθέτη, Inferno.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ