H χρονιά του βασιλιά: Οι 6 μεταφορές σε βιβλία του Stephen King από την χειρότερη στην καλύτερη
To 2017 συμπληρώθηκαν 41 ολόκληρα χρόνια από τότε που προβλήθηκε στους κινηματογράφους η πρώτη μεταφορά βιβλίου του Stephen King (Carrie). Από τότε ακολούθησαν δεκάδες απόπειρες τόσο στον κινηματογράφο όσο και στην τηλεόραση, κάποιες με εξαιρετικά αποτελέσματα (δεν θα μπούμε στη διαδικασία να αναφέρουμε ποιες γιατί όλο και κάποια θα ξεχάσουμε) και κάποιες άλλες που θα θέλαμε σίγουρα να ξεχάσουμε.
Στη χρονιά που τελειώνει είχαμε ίσως ρεκόρ μεταφορών και που σημαδεύτηκαν από την τεράστια επιτυχία του IT που έγινε η εμπορικότερη ταινία τρόμου όλων των εποχών, αλλά και από το τεράστιο χαμένο στοίχημα του Μαύρου Πύργου. Ως φανατικοί του «Βασιλιά» (και όχι και τόσο αντικειμενικοί είναι η αλήθεια) βάλαμε τις έξι συνολικά φετινές μεταφορές έργων του, σε σειρά, από την χειρότερη στην καλύτερη. Πάμε λοιπόν…
6) The Dark Tower
H ταινία που όλοι οι φανατικοί οπαδοί του Stephen King περίμεναν εδώ και μία δεκαετία έφτασε στους κινηματογράφους τον Αύγουστο και μας έριξε σε βαθιά μελαγχολία. Πώς γίνεται να πάρεις μία τόσο μεγάλη και πολύπλοκη ιστορία και να καταλήξεις με αυτό το αποτέλεσμα; Μοιάζει σαν κάποιος απλά να διάβασε την περίληψη των βιβλίων και να έδωσε την ερμηνεία του για αυτή την περίληψη σε έναν πρωτοετή φοιτητή σχολής κινηματογράφου. Ένα μεγάλο κρίμα λοιπόν για την ταινία που πιθανότατα να «σκότωσε» τη συνέχεια. Εκτός και αν έχουμε κάποιο reboot σε λίγα χρόνια ή γίνει κάποιο θαύμα.
5) The Mist
Όχι, το The Mist δεν είναι καλύτερο από την μεταφορά του Μαύρου Πύργου απλά οι προσδοκίες εδώ ήταν πολύ χαμηλότερες. Βασισμένη ελαφρά στην ιστορία του King η σειρά προσπάθησε να βάλει ακόμα περισσότερα στοιχεία τρόμου στην πλοκή και αν στη θεωρία η ιδέα έμοιαζε καλή, μετά από δύο με τρία επεισόδια ήθελες απλά να δεις την ομίχλη να καταπίνει τους πρωταγωνιστές για να ξεμπερδεύουμε. Αν και το φινάλε της πρώτης σεζόν είχε το cliffhanger του η σειρά διακόπηκε και δεν θα συνεχιστεί. Να πούμε κρίμα; Ψέμματα θα πούμε.
4) 1922
Μετά τις δύο αποτυχίες μπαίνουμε επιτέλους στις επιτυχίες. Η πρώτη από τις δύο ταινίες που προβλήθηκαν φέτος από το Netflix, βασίζεται σε μία μικρή και πρόσφατη ιστορία του King (μέσα από τη συλλογή Σκοτάδι βαθύ, χωρίς άστρα). Ένας αγρότης από τη Νεμπράσκα αποφασίζει να σκοτώσει τη γυναίκα που ήθελε να πουλήσουν τη φάρμα τους και να μετακομίσουν στην πόλη. Ρίχνει το πτώμα της στο πηγάδι και από τότε αρχίζουν όλα να πηγαίνουν κατά διαόλου. Ποντίκια, φαντάσματα, γκαντεμιά και άλλα τέτοια όχι και τόσο ευχάριστα πράγματα (ειδικά τα ποντίκια). Αν ξεπεράσεις γρήγορα την βαριά σε επίπεδα παρωδίας προφορά του Τόμας Τζέιν θα περάσεις καλά.
3) Mr Mercedes
Αυτό ήταν το πρώτο από τρία βιβλία του Stephen King για τον ντετέκτιβ Μπιλ Χότζες. Το κάστινγκ της σειράς ήταν εξαιρετικό, με τους ηθοποιούς να μοιάζουν βγαλμένοι όλοι από τις σελίδες του βιβλίου, η μεταφορά είναι κατά κύριο λόγω πιστή έτσι το αποτέλεσμα είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητικό. Και έτσι θα δούμε και δεύτερη σεζόν το 2018.
2) Gerald’s Game
Σε οποιαδήποτε άλλη χρονιά αυτή η ταινία του Mike Flanagan δεν θα είχε συναγωνισμό. Το Παιχνίδι του Τζέραλντ είναι ένα βιβλίο που για πολλούς η αποστολή να μεταφερθεί σε ταινία έμοιαζε ακατόρθωτη. Κι όμως, αν και εξελίσσεται σχεδόν στο 90% σε ένα δωμάτιο με την Κάρλα Κουτζίνο δεμένη σε ένα κρεβάτι, καταφέρνει να σου δημιουργήσει όλα αυτά τα συναισθήματα της απομόνωσης και του τρόμου που προκύπτουν όταν καταλαβαίνεις ότι η βοήθεια δεν θα έρθει ποτέ. Μοναδικό μειονέκτημα ίσως να είναι το δεκάλεπτο φινάλε, που παραμένει πιστό στο υλικό του βιβλίου αλλά στην οθόνη δεν αποτυπώνεται και τόσο καλά.
1) IT
Τι να λέμε τώρα. Όποιος γκρινιάζει για την κινηματογραφική μεταφορά του IT να πάρει τα κουβαδάκια του και να πάει σε κάποια παραλία πολύ μακριά από την δική μας. Ναι δεν είναι η καλύτερη ταινία τρόμου όλων των εποχών, δύσκολα μάλιστα την λες και καθαρή ταινία τρόμου, αλλά καταφέρνει με την αισθητική της, με τις ερμηνείες των πιτσιρικάδων και με την 100% επιτυχημένη απεικόνιση του Pennywise να κάνει αυτό που θέλαμε να κάνει ο Μαύρος Πύργος αλλά απέτυχε παταγωδώς. Να φέρει δηλαδή τον κόσμο του Stephen King στο 2017.