The Big Bang Theory: Η πτώση

Μερικά χρόνια πίσω μία από τις – κατά γενική ομολογία – καλύτερες τηλεοπτικές κωμικές σειρές που πέρασε από τις οθόνες μας αποφάσισε να κλείσει τον κύκλο της. Έναν κύκλο δέκα ετών που όσο και να προσπαθήσουμε δεν θα βρούμε παρά ελάχιστα ψεγάδια. Αναφέρομαι φυσικά στα Φιλαράκια ή Friends (για αυτούς που σιχαίνονται την μετατροπή των τίτλων στην ελληνική γλώσσα).

Η μεγάλη επιτυχία που είχε η σειρά δημιούργησε την ανάγκη για περισσότερα sitcoms και οι έχοντες στρατηγικές θέσεις στα τηλεοπτικά δίκτυα αποφάσισαν να προσφέρουν στο κοινό αυτό που ζητούσε επίμονα. Ξεκινώντας από το απαράδεκτο spin – off Joey, στην πορεία προέκυψαν διαμαντάκια όπως τα How I Met Your Mother, The Big Bang Theory, Two And a Half Men , Modern Family κλπ.

Οι σειρές αυτές έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό, το οποίο είναι παράλληλα και η μεγάλη διαφορά από το Friends. Κούρασαν ! Ξεκίνησαν δυνατά, με φρέσκιες ιδέες και βρέθηκαν μετά από μερικές σεζόν (όχι πολλές) να ανακυκλώνουν συνεχώς τα ίδια και τα ίδια. Ακόμη και οι ηθοποιοί έδειχναν να έχουν χάσει την χημεία τους, την ενέργεια τους και γενικότερα την διάθεσή τους. Πιθανότατα τα έσοδα και τα γενικότερα οικονομικά οφέλη δεν αφήνουν παραγωγούς και δημιουργούς να δώσουν ένα τέλος. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι για να συνεχίζουν, κάποιος τα παρακολουθεί και όσο κάποιος τα παρακολουθεί, αυτοί συνεχίζουν. Φαύλος κύκλος λοιπόν!

Αφορμή για αυτό το κείμενο ήταν τα πρώτα επεισόδια της τελευταίας σεζόν του The Big Bang Theory. Προσωπικά παρατηρώ την έλλειψη πρωτοτυπίας και ιδεών αλλά αυτό που πραγματικά με ενοχλεί είναι το παράδοξο που θέλει όσο προσχωρούν τα επεισόδια, οι χαρακτήρες να χάνουν σε βάθος και να αλλάζουν τα χαρακτηριστικά τους χωρίς καμία λογική.

Πιο συγκεκριμένα , γνωρίσαμε ένα ντροπαλό και συνεσταλμένο Raj που εξελίχθηκε σε ένα μετροσέξουαλ, αντιδραστικό χαρακτήρα χωρίς ουσιαστική συμμετοχή στη σειρά, μία Amy θηλυκή αντιγραφή και επικόλληση του Sheldon που πλέον παρουσιάζεται ως το ακριβώς αντίθετο, η αγαπημένη μας Penny πλέον έχει αυξημένο IQ και μειωμένη σεξουαλικότητα σε σχέση με τα πρώτα επεισόδια, ο Leonard πλέον δεν έχει την σταθερότητα που τον χαρακτήριζε και φυσικά ο Sheldon έχει χάσει την δυναμική του και το πείσμα του. Μία από τα ίδια και για το ζευγάρι Howard και Bernadette το οποίο έχει αλλάξει κατά πολύ την χημεία του.

Είναι απόλυτα φυσιολογικό όσο προχωρούν τα χρόνια και στην πραγματική ζωή και στην σειρά, οι χαρακτήρες να μεταβάλλονται, να έχουν διαφορετικές αντιδράσεις, να αλλάζουν απόψεις ή τρόπο σκέψης. Το θέμα είναι ότι πλέον ξεφεύγουμε από το αρχικό όραμα των συντελεστών και καταλήγουμε να παρακολουθούμε κάτι εντελώς διαφορετικό και δυστυχώς τις περισσότερες φορές από συνήθεια.

Δεν θα εντόπιζα κανένα πρόβλημα αν το σενάριο πλέον δεν ήταν επίπεδο, το χιούμορ δις ξαναζεσταμένο φαγητό και οι ηθοποιοί έδειχναν ότι πραγματικά περνούσαν καλά με αυτό που κάνουν. Αντιθέτως βγαίνει στον θεατή ή προσπάθεια να μοιραστεί ισόποσα το screen time, οι χαρακτήρες να κάνουν μεγάλη προσπάθεια για μείνουν στα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που τους έχουν προσδοθεί και γενικότερα μία φλυαρία ως υποκατάστατο καλού και έξυπνου σεναρίου.

Πήραμε ως παράδειγμα το The Big Bang Theory, αλλά σίγουρα ακριβώς η ίδια κατάσταση παρατηρείται και στις υπόλοιπες αμερικάνικες κωμωδίες που έχουν ξεπεράσει έναν αριθμό σεζόν. Ιδανικά θα ήθελα να δίνουν ένα τέλος όσο ακόμα βρίσκονται ψηλά στη συνείδηση των θεατών και όσο οι χαρακτήρες απολαμβάνουν ακόμα την συμπάθειά μας. Όσο ακόμα γίνονται με μεράκι και διάθεση. Άλλωστε νέες ιδέες θα υπάρξουν, νέοι ρόλοι για τους ηθοποιούς θα βρεθούν, νέα έσοδα θα δημιουργηθούν.

Χρήστος Κασσός