Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε σίγουρα βρεθεί σε τραπέζια παίζοντας παιχνίδια με κάρτες, είτε πρόκειται για δηλωτή, αγωνία, ή πόκερ. Σε αυτού του είδους τα παιχνίδιαη εξάσκηση και η επανάληψη βοηθά αυτούς που πραγματικά αγαπούν το παιχνίδι να γίνονται όλο και καλύτεροι, αλλά και να αναπτύσσουν συγκεκριμένες στρατηγικές. Πώς όμως ξεκίνησε το πόκερ, και ποια είναι η σχέση του με τον κόσμο του σινεμά;
Κάποιοι ιστορικοί ισχυρίζονται ότι το πόκερ ξεκίνησε το 10ο αιώνα στην Ασία. Ο πλησιέστερος ευρωπαϊκός προκάτοχος του πόκερ ήταν το Poque, το οποίο διαδόθηκε στη Γαλλία τον 17ο αιώνα. Οι Γάλλοι άποικοι έφεραν το Poque στους οικισμούς τους στη Βόρεια Αμερική και ήδη το 19ο αιώνα το παιχνίδι γινόταν όλο και πιο δημοφιλές. Οι κανόνες του πόκερ μπορεί να μην έχουν αλλάξει τόσο πολύ, αλλά ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι μπορούν να έχουν πρόσβαση και να παίζουν το παιχνίδι σίγουρα είναι διαφορετικός. Ενώ πριν από την ψηφιοποίηση οι άνθρωποι συνήθιζαν να συγκεντρώνονται σε συγκεκριμένα μέρη για να παίξουν το αγαπημένο τους παιχνίδι με χαρτιά, σήμερα μπορούν απλώς να χρησιμοποιούν ειδικές διαδικτυακές πλατφόρμες από τον υπολογιστή ή το smartphone τους και να συνδέονται με χιλιάδες άλλους παίκτες. Το πόκερ, όπως ακριβώς και οι ταινίες, αλλάζει και εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου.
Πάμε λοιπόν να δούμε κάποιες από τις καλύτερες ταινίες για τους λάτρεις του πόκερ.
Molly’s Game (2017)
Η Μόλι Μπλουμ ήταν μια επίδοξη ολυμπιονίκης σκιέρ μέχρι που ένα ατύχημα κατέστρεψε για πάντα αυτά τα όνειρα. Μόνη και χωρίς κατεύθυνση στη ζωή της, ανακαλύπτει ότι μπορεί να βγάλει καλά λεφτά οργανώνοντας παιχνίδια πόκερ με υψηλά στοιχήματα. Στον πυρήνα του, το Molly’s Game μιλάει για την ανοικοδόμηση του εαυτού σου, ακόμη και όταν η ζωή επιμένει να σε καταρρακώνει. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας, η Molly περνάει από σκαμπανεβάσματα και ελεύθερες πτώσεις, δεν τα παρατάει όμως ποτέ.
Mississippi Grind (2015)
Ο Gerry, ένας παίκτης πόκερ που συνεχώς χάνει, συναντά τον Curtis, έναν περιπλανώμενο τζογαδόρο. Οι δυο τους γίνονται γρήγοροι φίλοι, μέχρι που ο Τζέρι πείθει τον Κέρτις να τον στοιχηματίσει σε παιχνίδια πόκερ, καθώς ταξιδεύουν στη Νέα Ορλεάνη. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, ο Τζέρι αποδεικνύεται ότι είναι μια απαίσια επένδυση, αλλά ο Κέρτις τον κρατάει κοντά του για χάρη της φιλίας. Στη συνέχεια, η ταινία εφαρμόζει την έννοια της αναμενόμενης αξίας στις σχέσεις. Ο Κέρτις νιώθει μοναξιά, οπότε αγνοεί κάθε καλό ένστικτο και ρισκάρει με τον Τζέρι. Ξέρει ότι ο Τζέρι είναι απαίσιος – βλέπει τις κόκκινες σημαίες σε όλη την ταινία – αλλά δεν τον αφήνει να φύγει. Χρειάζεται έναν φίλο.
Cincinnati Kid (1965)
Ένας παίκτης πόκερ με το παρατσούκλι «The Kid» θέλει να προκαλέσει έναν άλλο παίκτη με το παρατσούκλι «The Man», προκειμένου να σταματήσει να είναι γνωστός ως The Kid και να αναλάβει τον τίτλο του The Man. Η ιστορία του Kid, που υποδύεται ο Steve McQueen, είναι η λιγότερο ρεαλιστική απεικόνιση του πόκερ σε αυτή τη λίστα, αλλά είναι επίσης το πιο μη ρομαντικό, ασυμβίβαστο και ωμό πορτρέτο της ζωής ενός παίκτη πόκερ.
Luna’s Game (2001)
Η Luna ακολουθεί τα βήματα του πατέρα της ως επαγγελματίας παίκτης πόκερ. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι ένας τοκογλύφος δολοφόνησε τον πατέρα της και ακολουθεί και αυτή τα χνάρια του. Το υπόγειο πόκερ πήρε τα πάντα από τη Λούνα, αλλά εκείνη εξακολουθεί να το χρειάζεται. Δεν είναι κάτι στο οποίο εκλογικεύει τον εαυτό της. Αντίθετα, προσπαθεί να εκλογικεύσει τον εαυτό της μέσω του παιχνιδιού. Αλλά δεν έχει άλλη επιλογή. Το πόκερ είναι στο αίμα της. Θα αισθανόταν ελλιπής χωρίς αυτό.
Rounders (1998)
Το Rounders κάνει κάτι που άλλοι δεν είναι αρκετά γενναίοι για να κάνουν: Δεν ζητάει την έγκρισή σας. Ενώ κάθε άλλη ταινία πόκερ προσπαθεί να κάνει το κοινό να καταλάβει το πόκερ και τους παίκτες του, το Rounders δεν χρειάζεται να το κάνει. Το μόνο που χρειάζεται να καταλάβετε είναι ότι ο Mike McDermott (Matt Damon) θέλει να είναι ο καλύτερος, γιατί το να μην είσαι ο καλύτερος σημαίνει ότι χάνεις. Και αυτό είναι απλά χάλια. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το Rounders συνδέεται με το κοινό καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη ταινία πόκερ. Όλοι έχουμε λόγους να αγαπάμε αυτό που αγαπάμε, και ίσως τους μοιραζόμαστε με έναν φανταστικό χαρακτήρα. Ωστόσο, ένα πράγμα που πιθανώς όλοι θέλουμε είναι να είμαστε οι καλύτεροι και σεβόμαστε την προσπάθεια που χρειάζεται για να φτάσουμε εκεί.