Έτσι αντιμετώπισα το τέλος του κόσμου

Κοιτώντας τον μετεωρίτη να έρχεται κατά πάνω μου σκέφτηκα ότι δεν θα γλυτώσω με τίποτα. Παρόλα αυτά, με μια δεύτερη σκέψη άρχισα να τρέχω. Θα προλάβαινα να ξεφύγω από τον μετεωρίτη. Ή μάλλον δεν θα ξέφευγα από τον μετεωρίτη απλά ίσως να έπιανα καλύτερη θέση στο υπερθέαμα της καταστροφής. Δεν έρχεσαι κάθε μέρα αντιμέτωπος με το τέλος του κόσμου. Η γη άνοιγε κάτω από τα πόδια μου αλλά εγώ προλάβαινα ακόμα να πατάω στο σταθερό έδαφος.

Δεν ήμουν τόσο γρήγορος, απλά το έδαφος άνοιγε με αργούς ρυθμούς. Ο ανεμοστρόβιλος που με σήκωσε στον αέρα με οδήγησε σε έναν λόφο που δεν επηρεαζόταν από την καυτή λάβα που κυλούσε στους πρόποδες του. Τίναξα τις στάχτες από πάνω μου, έφτιαξα λίγο τα μαλλιά μου και άρχισα να ρεμβάζω. Ωραίο μέρος για φωτογραφία, σκέφτηκα, και στήθηκα μπροστά από ένα καμένο δέντρο. «Κοίτα το πουλάκι» είπα στον εαυτό μου και το φλας φώτισε το πρόσωπο μου μέσα στην σκοτεινιά. Μαλακία που δεν υπήρχε πλέον internet για να ποστάρω τη φωτογραφία και να πάρω likes.

Με ένα φιλτράκι από το instagram θα γινόταν καταπληκτική. Έτσι η φωτογραφία θα έμενε στο κινητό μου και θα ήταν προσβάσιμη για όση ώρα διαρκούσε η μπαταρία. Μέτα και όταν θα γινόμουν και εγώ στάχτη, που θα παρέσερνε ο άνεμος, μπορεί το κινητό να τη γλύτωνε και να το ανακάλυπταν μετά από εκατομμύρια χρόνια, και να έβρισκαν έναν τρόπο να το ανοίξουν και να δουν τη φωτογραφία μου.

Και αν ήταν και το μοναδικό κινητό που θα επιβίωνε, ίσως να ήμουν και το μοναδικό δείγμα του ανθρώπινου είδους που θα έβλεπαν οι μελλοντικοί κάτοικοι αυτού του πλανήτη. Ηλίθιο δείγμα αν με ρωτάτε. Ο τεράστιος μετεωρίτης πλησίαζε πλέον στον τόπο της σύγκρουσης. Μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά μου. Κάτι τέτοιες στιγμές νομίζεις ότι θα σκεφτείς ολόκληρη τη ζωή σου. Τα λάθη που έκανες, τα σωστά που έκανες, τους ανθρώπους που αγάπησες και σε αγάπησαν, ενώ ήταν τέτοια η βαρύτητας της κατάστασης που λογικά θα έπρεπε να αρχίσεις να σκέφτεσαι και όλα αυτά που κατάφερε η ανθρωπότητα μέχρι σήμερα.

Μαλακία που καταστρέφεται ο κόσμος, ήταν το μόνο που κατάφερα να σκεφτώ. Άναψα ένα τσιγάρο, κοίταξα τον ουρανό αλλά μου μπήκε στάχτη στα μάτια. Δεν σκέφτηκα τίποτα άλλο. Είχε κρύο. Πάλι είχα ξεχάσει τη ζακετούλα μου.