Βγάλτε έξω τους νεκρούς σας

Να γράφω ό,τι θέλω, όταν θέλω… Μάλιστα! Το ντιλ που πέτυχα με τον Θανάση Ράλλη ήταν το καλύτερο από την εποχή που ο αρχηγός των Ινδιάνων εκεί γύρω από το Μανχάταν επέστρεψε στη φυλή του κρατώντας καθρεφτάκια και κομπολόγια και το ίδιο βράδυ ξέστηναν τις σκηνές τους. Ανώτερο ακόμη και από τη συμφωνία που πέτυχε η Ελλάδα με τους δανειστές της…

Για να πετύχεις όμως τέτοιες γαμάτες συμφωνίες πρέπει να διαθέτεις διαπραγματευτική ισχύ. Εγώ για παράδειγμα ξέρω μυστικά. Έχω ράμματα για τη γούνα πολλών εδώ μέσα, αλλά και εκεί έξω. Έχω ράμματα σου λέω, 25 στο δεξί πόδι και 6 στο αριστερό. Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως το υπέροχο ταξίδι που με έφερε ως εδώ είχε ξεκινήσει εκείνο το βράδυ που έφαγα τα μούτρα μου με το μηχανάκι. Αλλά αυτό είναι κάτι που θα το διηγηθώ κάποια άλλη φορά. Είπαμε: Ό,τι θέλω, όποτε θέλω.

Στο θέμα μας λοιπόν…

Το παν σ’ αυτήν τη ζωή είναι να έχεις διαπραγματευτική ισχύ. Σαν αυτή που μπορεί να σου δώσει ένα βίντεο, ένα προϊόν υποκλοπής. Ιδιαίτερα όταν εσύ αποφασίζεις πώς και πότε θα το βγάλεις στη φόρα και σου προσφέρει τη δυνατότητα να αλλάξεις την ατζέντα. Να μετατρέψεις το διάλογο δυο ακροδεξιών (ναι, φαίνεται πως τουλάχιστον μεταξύ τους και αυτοί έχουν αναπτύξει τη συγκεκριμένη ικανότητα του ανθρώπινου είδους) στο πιο hot trend της πόλης, μετά βέβαια από το μαλλί της Ζέτας Μακρυπούλια στο just the two of us…

Διαπραγματευτική ισχύ. Σαν αυτή που σου προσφέρει το γεγονός πως η γιαγιά σου κι εκείνη του πρωθυπουργού ήταν κοντοχωριανές κι έπλεναν τα ρούχα στην ίδια γούρνα. Και αυτό είναι αρκετό για να φτάσεις στα ανώτατα δικαστικά αξιώματα. Τι νομίζεις; Η χιλιομετρική απόσταση που χωρίζει τον τόπο που γεννήθηκες από το χωριό του Αντώνη μπορεί να κάνει τη διαφορά μεταξύ του να γίνεις εισαγγελέας στον Άρειο Πάγο ή πρωταγωνιστής σε ταινία του Σειρηνάκη.

Όσο ψηλά κι αν φτάσεις όμως, το παν είναι να παραμείνεις ταπεινός. Να μην αφήσεις της δόξες και τα αξιώματα να σκοτώσουν τον απλό άνθρωπο ή το γίδι που κρύβεις μέσα σου. Να μην επιτρέπεις σε κοστούμια και γραβάτες να καθορίζουν το ποιος είσαι και να μπορείς –έστω κι αν δεν στο επιτρέπει το κοινωνικό σου γίγνεσθαι- να χρησιμοποιείς απλές καθημερινές λέξεις. Για να καταλαβαίνει ο κόσμος που ακούει ρε παιδάκι μου. Ειδικά ο Βενιζέλος, μόνο διαβάζοντας από οτο κιου μπορώ να φανταστώ ότι αποκάλεσε τον Κακλαμάνη «πουστόγερο». Ο Μπαλτάκος τον Σαμαρά «πούστη», ο Σαμαράς τον Μπαλτάκο «μαλάκα» (όταν τα ‘λεγαν οι γαύροι παλιά, κανείς δεν τους πίστευε) και ο πρωθυπουργός να «γαμάει τα πρέκια» των προϊσταμένων της ανεξάρτητης ελληνικής δικαιοσύνης. Που βάλλεται από παντού, ενώ είναι τόσο ανεξάρτητη όσο και ο Εργοτέλης στη Σούπερ Λίγκα. Δηλαδή εντελώς ανεξάρτητη. Πιο ανεξάρτητη και από την Κριμαία ένα πράμα…

Στο επίμαχο βίντεο που έδωσε στη δημοσιότητα ο κ. Κασιδιάρης, δεν φαίνεται, αλλά είμαι σίγουρος πως ΟΛΕΣ οι εικόνες του φόντου δάκρυσαν κατά τη διάρκεια της συνομιλίας. Θαύμα! Θαύμα! Γιατί μόνο ως θαύμα λογίζεται το πώς αυτοί οι άνθρωποι συνεχίζουν να διαφεντεύουν τη ζωή σου και να σε πείθουν ότι αν παίρνεις 400 ευρώ θα λυθούν τα προβλήματά σου.

Ίσως, βέβαια, τελικά να έχουν αυτοί δίκιο. Ενδεχομένως ο καλός μας βεζίρης και οι υποτακτικοί του στα κανάλια κάτι να ξέρουν όταν λένε πως με τα Μνημόνια, τα πολύνομοσχέδια και άλλα τέτοια χαριτωμένα έρχεται η ανάπτυξη. Αργεί λίγο γιατί καταφτάνει με κάρο (από σεβασμό στην παράδοση). Όταν με το καλό εμφανιστεί στα μέρη μας, πιθανότατα θα μας βρει κάπως έτσι.

Για τη θέση που ενσαρκώνει ο Eric Idle στο παρακάτω αποκλειστικό βίντεο με την ανάπτυξη, μην στείλετε βιογραφικό. Μόλις ανακάλυψα πως η συμπεθέρα μας έχει καταγωγή από την Καλαμάτα, ένα κονέ με τον Σαμαρά το ‘χω. Οπότε, αν κάποιος άγνωστος σας πλησιάσει ένα πρωί αναφωνώντας «φέρτε έξω τους νεκρούς σας», μάλλον θα είμαι εγώ…

[iframe]<iframe width=”750″ height=”422″ src=”//www.youtube.com/embed/grbSQ6O6kbs” frameborder=”0″ allowfullscreen></iframe>[/iframe]