To Walking Dead εξιλεώθηκε για μία βαριά και ασήκωτη σεζόν
Ήμασταν από αυτούς που γουστάραμε την φετινή αιματοβαμμένη και ψυχοφθόρα πρεμιέρα του Walking Dead και την υπερασπιστήκαμε σε κάθε κουβέντα που γινόταν για το αν η σειρά το τράβηξε πάρα πολύ και αν ήταν πιο βάρβαρη από όσο έπρεπε.
Και μετά ήρθαν τα υπόλοιπα επεισόδια της σεζόν που κάθε ένα από αυτά έβαζε ένα λιθαράκι απογοήτευσης αφού το τελικό αποτέλεσμα που εμφανιζόταν στην οθόνη απομάκρυνε τον ενθουσιασμό και τις προσδοκίες που είχε δημιουργήσει το πρώτο επεισόδιο.
Ήταν τέτοιος ο τρόπος που στήθηκε η σεζόν που δύσκολα κρατούσε το ενδιαφέρον σου.
Και ναι έπρεπε να δούμε τους πρωταγωνιστές να φτάνουν στο χαμηλότερο σημείο ένας ένας, αλλά η μεγαλύτερη μας ένσταση δεν τίθεται για την απαισιοδοξία που απέπνεαν τα επεισόδια αλλά για τον τρόπο που ήταν δομημένα τα επεισόδια.
Και φτάσαμε στο φινάλε του πρώτου μισού της έβδομης σεζόν για να ανανεωθεί και το ενδιαφέρον μας και η αγάπη μας για τη σειρά.
Γιατί αυτό ήταν ένα επεισόδιο από αυτά που γουστάρουμε στο Walking Dead.
ΠΡΟΣΟΧΗ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ SPOILER
Μια ανησυχία για το πώς παρουσιάζεται ο Negan όσο περνάνε τα επεισόδια την είχαμε για να λέμε την αλήθεια. Ο ενθουσιασμός για την παρουσία του στο φινάλε της περσινής σεζόν και την πρεμιέρα της φετινής πέρασε γρήγορα αφού ο χαρακτήρας έμοιαζε εγκλωβισμένος στα αστειάκια και στις επαναλαμβανόμενες ατάκες.
Στο φινάλε είδαμε επιτέλους μια πιο ολοκληρωμένη εκδοχή του χαρακτήρα με τον Τζέφρι Ντιν Μόργκαν να κλείνει επιτέλους το στόμα του Σπένσερ (και να του ανοίγει τα σωθικά). Το τρελό βλέμμα στο πρόσωπο του τη στιγμή που η σφαίρα της Ροζίτα χτυπάει τη Λουσίλ είναι άλλο ένα highlight.
Σε αυτό το χρονικό σημείο οι Saviors μοιάζουν να βρίσκονται στο απόγειο της δύναμης τους και ταυτόχρονα στο πιο ευάλωτο σημείο αφού δύσκολα μπορούν να υποπτευθούν τον κίνδυνο που έρχεται για αυτούς.
Ολόκληρη η σεζόν μέχρι στιγμής έμοιαζε με ένα προσωπικό ταξίδι για τον κάθε χαρακτήρα. Όλοι τους ξεκίνησαν από διαφορετικές αφετηρίες για να καταλήξουν όμως στο ίδιο σημείο. Με την εξαίρεση του Μόργκαν και της Κάρολ που θα μπουν στο παιχνίδι από τον Φεβρουάριο, οι υπόλοιποι είχαν τις στιγμές που τους έκαναν να διαπιστώσουν ότι πρώτον, θα πρέπει να αντεπιτεθούν και δεύτερον πρώτα πρέπει να έχουν σχέδιο.
Ο Ρικ που ξεκίνησε από την πλήρη παράδοση στον Negan είδε ότι αυτή η ζωή δεν έχει μέλλον. Η Μισόν που ήταν έτοιμη για αντεπίθεση από την πρώτη στιγμή διαπίστωσε ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει αν δεν υπάρχει σύμπνοια, ενώ ο Ντάριλ που «έσπασε» στα βασανιστήρια είναι πλέον ελεύθερος και έτοιμος να πάρει το αίμα του πίσω.
Το κλείσιμο του επεισοδίου με την ομάδα να ενώνεται ξανά στο Χίλτοπ αποτελεί την «Και τώρα γαμήστε τους» νοοτροπία που τόσο απεγνωσμένα χρειαζόμασταν μετά τα επεισόδια που προηγήθηκαν.
Φυσικά τίποτα δεν αναμένεται να είναι εύκολο για τους πρωταγωνιστές ακόμα και όταν οι ομάδες ενωθούν ενάντια στον κοινό εχθρό, αλλά τα πάντα είναι καλύτερα όταν υπάρχει ανταγωνισμός.
