Το Game of thrones μας τσάκισε την ψυχολογία

Εγώ σας τα λεγα. Από την πρώτη στιγμή και πριν αρχίσει ο τρίτος κύκλος. Ο τίτλος του κειμένου ήταν «To game of thrones θα σας τσακίσει την ψυχολογία» και η τρίτη σεζόν που ολοκληρώθηκε, όχι μόνο δικαιολόγησε τον τίτλο, αλλά έγραψε τηλεοπτική ιστορία.

Έχοντας διαβάσει τα βιβλία, η αγωνία μου πριν την έναρξη της σεζόν, ήταν για το πώς μπορεί να μεταφερθεί στην οθόνη ο ματωμένος γάμος.

Αν θα μπορούσε να καταγραφεί με ακρίβεια το συναίσθημα και το σοκ που σου δημιουργούσε η ανάγνωση των σελίδων του George R.R. Martin σε μία από τις πιο βάρβαρες σκηνές που έχουν γραφτεί ποτέ στον κόσμο της φαντασίας.

Και είναι αλήθεια ότι στην εξέλιξη της σεζόν είχα τις επιφυλάξεις μου. Ο λόγος απλός. Η πρώτη χρονιά είχε περιστραφεί γύρω από τον Νεντ Σταρκ και την εξέλιξη της ιστορίας του. Η δεύτερη γύρω από τον Τίριον με την κορύφωση να έρχεται λογικά στη μάχη του Blackwater.

Φέτος τα πράγματα δεν ήταν έτσι. Αν δεν είχες διαβάσει τα βιβλία δεν μπορούσες να καταλάβεις με τίποτα που το πάει, και σε σημεία είχα εκνευριστεί που ο Ρομπ δεν παίρνει τόσο χρόνο όσο αρμόζει στην τραγωδία που θα ακολουθούσε.

Με την ολοκλήρωση όμως των γεγονότων, έχω την εντύπωση ότι ο στόχος ήταν απλός. Να υπνωτιστούμε και να μην καταλάβουμε το τι θα ακολουθήσει. Και εκεί οι δημιουργοί πέτυχαν απόλυτα τον στόχο τους. Σοκ. Η μόνη λέξη που μπορεί να περιγράψει το μακελειό.

Ήταν πιστή η μεταφορά του πρώτου μισού του βιβλίου στην οθόνη; Ήταν. Αν εξαιρέσουμε μερικές προσθήκες οι οποίες έγιναν για τηλεοπτικούς λόγους, όπως η καταγραφή της ιστορίας του Θήον, η οποία δεν αναφέρεται στα βιβλία, παρά μόνο η εξέλιξη της πολύ αργότερα.

Η τεράστια περιπέτεια του Τζέιμι είναι εδώ και σε όλο της το μεγαλείο. Τα γράμματα που γράφει σε όλη τη διάρκεια της σεζόν ο Ταϊγουίν προς τους συνεργάτες της συνομωσίας είναι εδώ. Όλα αποτυπώνονται στην εντέλεια και η μοναδική ένσταση μπορέι να γίνει για τα επεισόδια 6 έως 8 που κινούνται σε βασανιστικά αργούς ρυθμούς, αλλά είπαμε. Ο υπνωτισμός πριν το μακελειό.

Το τελευταίο επεισόδιο χωρίς βαρβάτη σκηνή για φινάλε, ήταν ιδανικό. Ιδανικό για να δείξει ότι η ιστορία θα ανοίξει πολύ στο μέλλον. Γιατί είπαμε. Το Game of thrones δεν στηρίζεται στην εξέλιξη μόνο των προσωπικών ιστοριών, αλλά στην εξέλιξη ενός ολόκληρου κόσμου.

Και όταν ο κόσμος εξελίσσεται κάποιοι μένουν πίσω, βοηθώντας το μέλλον να έρθει.

Μέχρι του χρόνου λοιπόν, υπομονή. Αν δεν μπορείτε να κάνετε διαβάστε τα βιβλία. Θα σας αποζημιώσουν. Και όπως είπαμε ε; Μη δένεστε.