Το παρακάτω κείμενο έχει να πει μια ιστορία, δεν έχει ηθικό δίδαγμα, ούτε και ιδιαίτερο νόημα, αλλά κάπως έπρεπε να ξεκινήσω.
Ήταν Σάββατο και όπως κάθε μέρα το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να ανοίξω τον υπολογιστή. Κάτι ιδιαίτερο είχε συμβεί όμως εκείνη την ημέρα, ένας φίλος είχε να ανεβάσει σε μια μυστική ομάδα στο facebook-που δεν είναι και πλέον τόσο μυστική- θεματικά τραγούδια γνωστών ταινιών με την κάλυψη μελόντικας.
Χωρίς δισταγμό πατάω play και μένω να κοιτάω την οθόνη σαν χαζός (το φυσικό μου) από αυτό που ακούω. Ζητάω κι άλλο, όταν πλέον ξεμένω από βίντεο περνάω στην άλλη μεριά του ίντερνετ και πριν το καταλάβω έχω καταλήξει να βλέπω το Quest of the Manwhore, αλλά αυτό δεν νομίζω να ενδιαφέρει κανέναν.
[iframe]<iframe width=”750″ height=”422″ src=”//www.youtube.com/embed/-w-58hQ9dLk” frameborder=”0″ allowfullscreen></iframe>[/iframe]
[iframe]<iframe width=”750″ height=”422″ src=”//www.youtube.com/embed/_NFHLymjrdU” frameborder=”0″ allowfullscreen></iframe>[/iframe]