IOWA: H βόμβα των Slipknot που έσκασε στα μούτρα της παγκόσμιας μουσικής βιομηχανίας
Music

IOWA: H βόμβα των Slipknot που έσκασε στα μούτρα της παγκόσμιας μουσικής βιομηχανίας

Τσακωμοί σε καθημερινοί βάση που παραλίγο να διαλύσουν τη μπάντα. Καταχρήσεις σε αλκοόλ και ναρκωτικά την εποχή που ηχογραφούσαν το άλμπουμ. Ψυχική κατάσταση στα απόλυτα όρια. Αυτές ήταν οι καταστάσεις που βίωναν οι Slipknot την εποχή που έγραφαν το IOWA και αν για άλλες μπάντες παρόμοιες περιστάσεις μπορεί να τις διέλυαν, για τους εννιά μασκοφόρους ήταν το η φωτιά που άναψε το φυτίλι. Η έκρηξη έσκασε στα μούτρα της παγκόσμιας μουσικής σκηνής στις 28 Αυγούστου του 2001.

Η τεράστια επιτυχία του πρώτου τους άλμπουμ έκανε πολλούς να πιστέψουν ότι οι Slipknot θα συμβιβαστούν, θα γυαλίσουν τον ήχο τους και θα ακολουθήσουν μονοπάτια ανάλογα του Wait and Bleed που αποτέλεσε και τη μεγάλη επιτυχία του πρώτου δίσκου.

Αυτό φυσικά δεν έγινε. Με το που τελείωσε η μεγάλη τους περιοδεία, αντί να πάρουν ανάσες, επέστρεψαν σχεδόν αμέσως στο στούντιο. Ο Paul Gray και ο Joey Jordison ήταν οι δύο πρώτοι που ξεκίνησαν να γράφουν. Και οι δύο μας έχουν αφήσει πλέον, με τον Joey να φεύγει πρόσφατα από τη ζωή σε ηλικία 46 ετών. Μαζί με τον Clown και τον Corey Taylor αποτελούσαν εκείνη την εποχή τους βασικούς συνθετικούς πυλώνες της μπάντας. Μέσα από παλαιότερες διηγήσεις τους μπαίνουμε «μέσα» στην εποχή που έφτιαχναν το άλμπουμ.


slipknot-iowa-real


Corey Taylor: Όλοι προσπαθούσαν να μας πείσουν να γράψουμε άλλα δέκα Wait and Bleed, αλλά μπορούσαν να πάνε να γαμηθούνε, το είχαμε κάνει ήδη αυτό. Γιατί να το ξανακάνουμε; Για εμάς το θέμα ήταν να είμαστε λυσσαλέοι και ήμασταν αρκετά νέοι ακόμα για να μπορούμε να το υποστηρίξουμε.

Ο στόχος μας ήταν να φτιάξουμε ένα έντονο και καταστροφικό άλμπουμ. Δεν είχαμε ιδέα πόσο καταστροφικό θα ήταν τελικά.

Μπορείς να δεις τη χολή να στάζει, μπορεί να ακούσεις το ξέφρενο πάθος που είχαμε. Νομίζω ότι ξεπεράσαμε τα όρια αυτού που θέλαμε να κάνουμε και το αποτέλεσμα ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό. Το πιο βαρύ άλμπουμ που έφτασε ποτέ στα αυτιά ενός εμπορικού ακροατηρίου, που δεν ήξερε ακριβώς σε τι κατάσταση έμπαινε.

Clown: Εκείνη την εποχή υπήρχαν πολλοί επιχειρηματίες που εμπλέκονταν στο θέμα και ο καθένας είχε τη δική του ατζέντα. Προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να κάνουν τα μέλη της μπάντας να μπουν στον εμπορικό κόσμο. Μας έλεγαν ότι πρέπει να σκεφτούμε τη ζωή μας και το μέλλον μας. Αλλά εγώ ποτέ δεν μπήκα σε αυτή τη φάση για τα λεφτά ούτε για να γίνω δημοφιλής. Μπήκα για να λυτρωθώ μέσα από τον πόνο που νιώθαμε όταν παίζαμε. Δεν με ενδιέφερε τι έλεγαν οι απ’ έξω. Θέλουμε αυτό που θέλουμε και όχι αυτό που θέλετε εσείς.


tumblr_ni0vjbFJwE1sl6vxgo1_1280


Joey: Ήταν καθαρή αδρεναλίνη σε κάθε σημείο δημιουργίας αυτού του δίσκου. Αυτό ήταν. Ακούγαμε τους εαυτούς μας. Δεν προσπαθούσαμε να ικανοποιήσουμε κανέναν. Είχαμε μόλις τελειώσει την περιοδεία μας και μπήκαμε κατευθείαν σε μία κατάσταση μίσους για όλους και για όλα. Το μόνο που χρειάζεται είναι να ακούσεις αυτό το δίσκο. Δεν τρομάζω με πράγματα που κάναμε αλλά μοιάζαμε με δηλητήριο έτοιμο να ξεχυθεί. Είχαμε πολλές διαμάχες εκείνη την εποχή μεταξύ μας γιατί  όλοι είχαν καταστροφική διάθεση. Αλλά γίναμε ξανά παιδιά που παίζουν σε ένα γκαράζ. Βάλαμε όλη μας την επιθετικότητα σε αυτό το άλμπουμ και μπορείς να το ακούσεις πολύ καθαρά.  

Από εκείνη την εποχή κυκλοφορεί η φήμη ότι η Slipknot δεν είχαν ποτέ σκοπό να βγάλουν δεύτερο άλμπουμ και ήθελαν να διαλυθούν λίγο μετά τη στιγμή που έκαναν το μεγάλο μπαμ.

Corey Taylor: Θα ήθελα πολύ να μιλήσω άσχημα για τους ανθρώπους που μας έπεισαν να βγάλουμε κι άλλο άλμπουμ αλλά στην πραγματικότητα ήταν οι φωνές της λογικής. Εγώ, ο Clown, o Joey και ο Paul καθόμασταν και ανταλλάσσαμε ιδέες συνέχεια μετά το πρώτο άλμπουμ. Μία από αυτές την οποία γούσταρα πάρα πολύ ήταν να διαλυθούμε ως ένα μεγάλο Fuck You στη μουσική βιομηχανία. Να κάναμε αυτό που έκαναν οι Sex Pistols. Βγάλαμε ένα άλμπουμ που σάρωσε και αυτό ήταν, τώρα να πάτε να γαμηθείτε, δεν έχει άλλο.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον ενθουσιασμό στα πρόσωπα μας όταν το συζητούσαμε. Το είχα πει μάλιστα και σε κάποιους φίλους και μου έλεγαν τι στο διάολο είναι αυτά που λες;

Και τότε φυσικά άρχισαν οι εξωτερικές παρεμβολές που μας έλεγαν ότι δεν έπρεπε να το κάνουμε.

Έτσι αρχίσαμε να το σκεφτόμαστε και λίγο μετά παίξαμε ζωντανά σε ένα μέρος που δεν είχε καμαρίνια, παρά μόνο μία αίθουσα συνεδριάσεων με ένα μεγάλο λευκό πίνακα. O Clown άρχισε να ζωγραφίζει πάνω του ένα άσχημο σκυλί και κάτω έγραψε τη λέξη IOWA και είπε ότι αυτό θα έπρεπε να είναι το όνομα του επόμενου άλμπουμ.

Και αυτή η ιδέα άρεσε σε όλους. Ακόμα και όταν τελειώναμε το άλμπουμ και έπεσε ιδέα να βρούμε άλλο τίτλο, είπα, γάμησε το, ο τίτλος θα είναι IOWA.

Ο κόσμος πρέπει να μάθει πως ήταν να μεγαλώνεις σε αυτή την κολασμένη τρύπα. Ο κόσμος πρέπει να μάθει πόσο καταστροφική ήταν αυτή η περιοχή. Τώρα που το σκέφτομαι ήταν σίγουρα η καλύτερη ιδέα το να συνεχίσουμε όπως και κάναμε, αλλά θα ήταν τρομερό να τα είχαμε παρατήσει τότε. Ένα άλμπουμ και αντίο.

Από τον ήχο και το συναίσθημα που σου βγάζει αυτό το άλμπουμ καταλαβαίνεις ότι οι ηχογραφήσεις δεν ήταν και το πιο ευχάριστο πράγμα στον κόσμο. Τα περισσότερα μέλη εκείνη την εποχή αντιμετώπιζαν προβλήματα με τα ναρκωτικά και το αλκοόλ. Σε αντίθεση με το πρώτο άλμπουμ που είχαν συμφωνήσει ότι θα μπουν στο στούντιο νηφάλιοι, εκείνη τη φορά αυτό δεν συνέβη.

Πολλές από τις ευθύνες έπεσαν στη συνέχεια στο τότε μάνατζμεντ της μπάντας, που αντί να προσπαθήσει να τους συμμαζέψει, τους πίεζε ακόμα περισσότερο. Περιοδείες, ξανά περιοδείες, καμία ανάσα στο ενδιάμεσο. Το καζάνι που έβραζε ήταν έτοιμο να ξεχειλίσει.  Η ιστορία που διηγείται ο Corey Taylor για τις ηχογραφήσεις του ομώνυμου τραγουδιού είναι χαρακτηριστική.

Corey Taylor: Η πιο ζωντανή ανάμνηση που έχω από τις ηχογραφήσεις είναι να είμαι γυμνός και να κάνω χαρακιές στον εαυτό μου με ένα σπασμένο κερί. Ήταν η μοναδική φορά που ο Ross Robinson δεν μπήκε μαζί μου στο θάλαμο που ηχογραφούσαμε τα φωνητικά. Πιθανότατα δεν θα πέρναγε και τόσο καλά με εμένα γυμνό.

Μιλώντας το 2011 για τη διαδικασία των ηχογραφήσεων που περιέγραψε o Corey, ο Joey Jordison είχε χαρακτηρίσει το Iowa ως το πιο τρομακτικό τραγούδι όλων των εποχών.

Θυμάμαι τον Corey να το κάνει γιατί ήμουν στην άκρη του δωματίου. Αν και συνήθως είμαι λαλίστατος όταν βλέπεις κάποιον να είναι τόσο απορροφημένος σε αυτό που κάνει δεν παρεμβαίνεις.

Μία καθυστέρηση στη μίξη έφερε την κυκλοφορία του άλμπουμ αρκετά αργότερα από το προγραμματισμένο, έτσι η μπάντα είχε ήδη βγει σε περιοδεία από τον Μάιο του 2001. Μέχρι να φτάσει η ημέρα της κυκλοφορίας τα μέλη είχαν ήδη φτάσει ξανά στα όρια τους.

«Οι ηχογραφήσεις ήταν μία εξαιρετικά δύσκολη εμπειρία και χρειαζόμασταν έστω ένα μήνα ξεκούρασης για να μαζέψουμε τα κομμάτια μας. Δεν μας δόθηκε αυτός ο χρόνος. Μας έριξαν αμέσως στο στόμα του τέρατος. Αν είχαμε πάρει το χρόνο νομίζω ότι τα πράγματα θα ήταν καλύτερα. Άλλα όλοι ήμασταν πολλοί πιεσμένοι. Δεν κάναμε παρέα πλέον μεταξύ μας όπως πριν , παρά μόνο όταν υπήρχε αλκοόλ και τότε παραμόνευε ο κίνδυνος να αρχίσουμε να τσακωνόμαστε» θυμάται ο Corey Taylor.

Όταν τελικά κυκλοφόρησε το άλμπουμ, η μπάντα ετοιμαζόταν για μία ακόμα περιοδεία αυτή τη φορά με τους System of a Down, τους Rammstein και τους Mudvayne. Τότε ολόκληρος ο κόσμος άλλαξε. Ήταν η επίθεση στους δίδυμους πύργους. Και μπορεί η περιοδεία να ξεκίνησε και να ολοκληρώθηκε όμως το κλίμα που επικρατούσε οδήγησε σε περιορισμένη προώθηση της δουλειάς από τα παραδοσιακά μέσα.

Το MTV που εκείνη την εποχή έπαιζε ακόμα σημαντικό ρόλο στο χώρο, είχε υποσχεθεί σημαντική προώθηση για το πρώτο single που ήταν το Left Behind. Η 11η Σεπτεμβρίου έφερε το δικό της blacklist όμως στη μουσική και το heavy metal εξαφανίστηκε από την τηλεόραση ανάμεσα στα συγκροτήματα που επλήγησαν τότε ήταν και οι Slipknot.

Όμως αυτό το γεγονός δεν επηρέασε καθόλου την επιτυχία του άλμπουμ. Πήγε κατευθείαν στο νούμερο της Αγγλίας και παραμένει μέχρι και σήμερα ότι πιο heavy έχει κατακτήσει την κορυφή ενώ στην Αμερική έφτασε στο νούμερο 3 και έχει γίνει πλατινένιο με πωλήσεις που ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο.

Το IOWA των Slipknot θα είναι για πάντα μία από τις έντονες εμπειρίες της σκληρής μουσικής. Η οργή και το μίσος που βγάζει αυτό το άλμπουμ παραμένουν μέχρι και σήμερα αναλλοίωτα στο πέρασμα του χρόνου και αποτελεί χωρίς αμφιβολία την πιο χαρακτηριστική τους στιγμή ως μπάντα. Ένα μονοπάτι που που δεν θα ξαναπερπατήσουν ποτέ και ίσως είναι καλύτερα και για τους ίδιους.


Ακολουθήστε το Roxx στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι νέα για μουσική, σειρές και ταινίες. Ακολουθήστε μας στο spotify για νέα μουσική κάθε εβδομάδα. Στο instagram μας βρίσκετε εδώ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ