Roxx 20: Τα αγαπημένα μας άλμπουμ για το 2020

Όπως κάθε χρόνο τέτοιες μέρες ξεκινάμε με τη διευκρίνιση ότι αυτή η λίστα που ακολουθεί δεν χαρακτηρίζει τα άλμπουμ ως τα «καλύτερα» της χρονιάς. Είναι όμως τα αγαπημένα μας και αυτά που «λιώσαμε» στο Roxx περισσότερο από τα υπόλοιπα.

Είμαστε ιδιαίτερα περήφανοι για τη φετινή συγκομιδή μας, αφού περιέχει… βόλτες σε πολλά και εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους είδη, από pop-rock μέχρι extreme metal, καλύπτοντας όλα τα γούστα, αλλά ως συνήθως είναι αδύνατον να συμφωνήσουμε σε όλα τα άλμπουμ που μπαίνουν στη λίστα.

Πριν πάμε να τη δούμε αναλυτικά, να σας πούμε ότι oριακά εκτός εικοσάδας έμειναν τα εξής άλμπουμ: Protest The Hero – Palimpsest, Asking Alexandria – Like A House On Fire, Killer Be Killed – Reluctant Hero, Lamb Of God – Lamb Of God, Paradise Lost – Obsidian, Seether – Si Vis Pacem, Para Bellum, Touche Amore- Lament, YUNGBLUD – weird!, The Ocean – Phanerozoic II Mesozoic  Cenozoic.

20) Kvelertak – Splid

Στο νέο άλμπουμ οι Kvelertak βρίσκουν ξανά το δρόμο τους, μετά το μέτριο Nattesferd, ενώ η αλλαγή τραγουδιστή δεν τους επηρέασε καθόλου. Το Splid είναι ένα μεγάλο πάρτι και στέκεται ισάξια δίπλα στις εξαιρετικές πρώτες δουλειές του.

19) Grandson – Death Of An Optimist

Alternative rock, rap rock, εναλλακτικό hip-hop, EDM. Μέσα από αυτά τα είδη κάνει περάσματα ο Grandson στο ντεμπούτο άλμπουμ του, που έρχεται μετά από τέσσερα EP και πάρα πολλά single. Φρέσκος ήχος, εθιστικά τραγούδια, στίχος που σε βάζει να σκεφτείς και ένα πολλά υποσχόμενο αποτέλεσμα.

18) Palaye Royale – The Bastards

Από το ίματζ τους και μόνο καταλαβαίνεις ότι οι Palaye Royale δεν είναι μία συνηθισμένη περίπτωση. Ο ήχος τους κάνει περάσματα από Arctic Monkeys και Queens of the Stone Age μέχρι τους My Chemical Romance και κάνει ηλεκτρονικές βόλτες σε ένα από τα διασκεδαστικά άλμπουμ της χρονιάς με τραγούδια που σου κολλάνε κατευθείαν στο μυαλό.

17) Bruce Springsteen – Letter To You

Το «αφεντικό» επέστρεψε φέτος με ένα άλμπουμ που ίσως να είναι το καλύτερο που έχει βγάλει την τελευταία εικοσαετία. H E-Street Band είναι στα καλύτερα της, το άλμπουμ είναι γεμάτο νοσταλγία και παρουσιάζει τη δυναμική του Bruce σε όλο το μεγαλείο της, παρά τα 71 του χρόνια.

16) Ozzy Osbourne – Ordinary Man

Τι να πούμε για τον Όζαρο; Έχοντας περάσει τα 70 του χρόνια μπήκε στο στούντιο και μας προσέφερε μία από τις πιο δυνατές στιγμές του τα τελευταία 25 χρόνια, με φρέσκια παραγωγή και το βλέμμα σε όλες τις περιόδους του, ενώ το ομώνυμο τραγούδι με τον Elton John μας θυμίζει πόσο τυχεροί είμαστε που αυτές οι μεγάλες μορφές είναι ακόμα μαζί μας.

15) ACDC – Power Up

Εκεί που λέγαμε ότι μας έχουν αποχαιρετήσει οριστικά, οι AC/DC έκαναν τη μεγάλη έκπληξη και το νέο τους άλμπουμ μπορεί να πατάει στην δοκιμασμένη και απόλυτα επιτυχημένη φόρμουλα, έχει όμως στιγμές που σε μερικά χρόνια θα θεωρούνται κλασικές.

14) IDLES – Ultra Mono

H πορεία των IDLES από ήρωες του cult σε πρωταγωνιστές των charts ήταν εντελώς ξαφνική και συνεχίζεται στο Ultra Mono που πήγε και αυτό στο νούμερο 1 της Αγγλίας. Οργή, σάτιρα εντελώς βρετανικό χιούμορ σε ένα άλμπουμ που μιλάει τη γλώσσα της εποχής.

13) Pain of Salvation – PANTHER

Μετά τον καλλιτεχνικό θρίαμβο του In The Passing Light of Day, οι Pain of Salvation δεν ακοούθησαν ακριβώς το ίδιο μονοπάτι, αλλά πειραματίστηκαν αρκετά με ηλεκτρονικούς ήχους που έδεσαν με το στυλ τους και μας χάρισαν ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα.

12) Avatar – Hunter Gatherer

Οι Avatar αποφάσισαν να ακολουθήσουν έναν πιο σκοτεινό δρόμο στο Hunter Gatherer και να βάλουν ξανά στοιχεία μελωδικού death metal στον ήχο τους, που μπλέκονται όμως με το πιο πρόσφατο στυλ τους. Το χιούμορ είναι ακόμα εδώ, αλλά το χαμόγελο είναι σουβλερό.

11) Oranssi Pazuzu – Mestarin kynsi

Μπορεί πλέον η μουσική τους να μην χαρακτηρίζεται ως black metal (μόνο τα φωνητικά μπαίνουν σε αυτή την κατηγορία), αλλά με το νέο τους άλμπουμ οι Oranssi Pazuzu δείχνουν ότι είναι ακριβώς στον δρόμο που θέλουν, παρά το γεγονός ότι αυτός δρόμος είναι γεμάτος με διακλαδώσεις. Δεν μπορείς να μιλήσεις για τραγούδια, αλλά για το κατάλληλο soundtrack της αποκάλυψης.

10) Ghostemane – Anti-Icon

Η έκπληξη της χρονιάς έρχεται από τον Ghostmane, που ενσωματώνει πλήρως τα metal στοιχεία στον ήχο του. Τα breakdown δίνουν και παίρνουν και οι επιρροές του ξεκινούν από τους Nine Inch Nails και φτάνουν μέχρι τον πρώιμο Manson, μαζί φυσικά με το προσωπικό του στυλ που παραμένει αναλλοίωτο.

9) The Strokes – The New Abnormal

Σχεδόν 20 χρόνια μετά το ντεμπούτο τους και αφού πέρασαν σχεδόν ολόκληρη την προηγούμενη δεκαετία ψάχνοντας κατεύθυνση, οι Strokes παρουσίασαν ίσως το πιο ώριμο άλμπουμ τους με μερικά τραγούδια που θα μνημονεύουμε για χρόνια, ενώ οι πιο πειραματικές στιγμές τους βρίσκουν και αυτές στόχο.

8) Trivium – What The Dead Men Say

Στο δρόμο που χάραξε το Sin and the Sentence, το νέο άλμπουμ των Trivium κερδίζει στα σημεία, αφού υιοθετεί με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα ήχους από όλα τα άλμπουμ τους. Με το What The Dead Men Say, δείχνουν ότι βρίσκονται ξανά σε ανοδική πορεία και όσοι τους είχαν ξεγράψει στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας καλό θα είναι να αναθεωρήσουν.

7) Enter Shikari – Nothing is True & Everything is Possible

Μετά την πιο ποπ κατεύθυνση του The Spark, οι Enter Shikari επιστρέφουν σε αυτό που ξέρουν καλύτερα. Σε ένα ηχητικό μπέρδεμα πολλών ειδών που κάνει περάσματα από όλες τις περιόδους της καριέρας τους. Αν ο Rou Reynolds είχε χρησιμοποιήσει και τα hardcore φωνητικά του περισσότερο, τότε ίσως να μιλούσαμε και για το καλύτερο άλμπουμ τους.

6) Run The Jewels – RTJ4

Ένα από τα πιο έντονα πολιτικοποιημένα γκρουπ της εποχής μας, δεν παίζει ροκ, αλλά είναι από τα πιο ροκ πράγματα που κυκλοφορούν. Το RTJ4 αν και γράφτηκε πολύ πριν τη δολοφονία του George Floyd έγινε το soundtrack για όσα συνέβησαν στην Αμερική τους δύσκολους μήνες του καλοκαιριού. Οι συμμετοχές των Zack de la Rocha και Josh Homme δίνουν ένα ακόμα κίνητρο για να μπείτε στον κόσμο τους, αν δεν το έχετε κάνει ήδη.

5) Bring Me The Horizon -POST HUMAN SURVIVAL HORROR

Το συγκρότημα θεωρεί αυτή την κυκλοφορία ως EP, αλλά με διάρκεια λίγο πάνω από τα 30 λεπτά και εννιά τραγούδια είναι αρκετό για να μπει στην κατηγορία του άλμπουμ. Ο σκληρός ήχος είναι και πάλι εδώ και φτάνει σε σημεία να θυμίζει μέχρι και Suicide Season από μία μπάντα που πάντα είναι μπροστά από την εποχή της και οι υπόλοιποι απλά ακολουθούν. Αν ήταν μεγαλύτερο σε διάρκεια θα ήταν και πιο ψηλά στη λίστα.

4) Marilyn Manson – WE ARE CHAOS

Ο Manson παραμένει σε εξαιρετική φόρμα για τρίτο συνεχόμενο άλμπουμ. Ο Shooter Jennings αποδεικνύεται ταιριαστός συνεργάτης και τα τραγούδια ταιριάζουν άψογα σε αυτό το στάδιο της καριέρας του Manson που ευτυχώς δεν προσπαθεί να θυμηθεί τις μέρες που ήταν πιτσιρικάς και παίζει μπάλα στο τερέν της ηλικίας του.

3) Biffy Clyro – A Celebration Of Endings

To Ellipsis του 2016 δεν ήταν σε καμία περίπτωση κακό άλμπουμ, αλλά σίγουρα τους βρήκε σε μία περίοδο στασιμότητας. Το A Celebration Of Endings αντίθετα βρίσκει τη μπάντα στα καλύτερα της, με την ενέργεια στο φουλ να δείχνουν γιατί είναι

2) Deftones – Ohms

Με τις κιθάρες ξανά σε πρωταγωνιστικό ρόλο μετά τους πειραματισμούς του Gore, οι Deftones ακούγονται ξανά heavy χωρίς να χάνουν σε καμία περίπτωση τη μελωδικότητα τους σε ένα άλμπουμ που σε οποιαδήποτε άλλη χρονιά θα καθόταν άνετα στην κορυφή.

1) Code Orange – Underneath

Το νέο άλμπουμ των Code Orange τους βρίσκει στο καλύτερο σημείο της καριέρας τους, ξέροντας πλέον πώς να κινηθούν ανάμεσα στις επιρροές τους χωρίς να χάνουν σε κανένα σημείο τον χαρακτήρα και την οργή τους. Όποιος ψάχνει ακόμα το νέο μεγάλο όνομα του χώρου, μπορεί πλέον να σταματήσει. Είναι εδώ. Και όποια λίστα δεν το έχει στα κορυφαία της χρονιάς, μπορεί να κοιτά