Γράφει ο Άρης Ασβεστάς
Δύο χρόνια Rock is Dead, ένας χρόνος για μένα από τότε που έγινα μέλος αυτής της… μεγάλης παρέας (μιλάμε για πολύ μεγάλη παρέα, μόνος του τα γράφει ο Ράλλης, ευτυχώς που δεν τα διαβάζει και μόνος του)!
Δύο χρόνια που το Rock is Dead μας κρατάει συντροφιά για τις μουσικές που μας πωρώνουν, τις ταινίες που ανυπομονούμε να δούμε, τις σειρές με τις οποίες έχουμε κολλήσει και με ό,τι άλλο… ευτράπελο γουστάρουμε να διαβάζουμε.
Πριν από ένα χρόνο που με φώναξε ο Θανάσης ο Ράλλης και μου πρόσφερε μια γωνίτσα να γράφω ό,τι θέλω, διότι σε γενικές γραμμές ταίριαζαν τα γούστα μας, του είπα κάτι συγκεκριμένο και ένα χρόνο μετά λέω ακριβώς το ίδιο πράγμα σε εκείνον και στον εαυτό μου: Μακάρι να ερχόταν μια ωραία μέρα, που η μοναδική μου δουλειά να ήταν το Rock is Dead!
Δυστυχώς, δυστυχέστατα για να είμαι ειλικρινής, η πουτάνα η ζωή τα φέρνει έτσι που πρέπει να έχεις λεφτά για να ζήσεις. Τα τρία χιλιάρικα μισθό που μου έταξε ο Θανάσης, ακόμα να τα δω! Κι έτσι αναγκάζομαι να συνεχίζω να ασχολούμαι με το επάγγελμα που σπούδασα και που λατρεύω να μισώ! Αν περιμένω να με ταΐσει το Rock is Dead, θα ψόφαγα από ασιτία…
Αυτή η κωλοδουλειά δεν με αφήνει καν να γράφω συχνότερα στο Rock is Dead, αν και το θέλω αφάνταστα πολύ. Και ζητώ συγνώμη για αυτό πρώτα από τον Θανάση και δευτερευόντως από τους… χιλιάδες επισκέπτες του σάιτ που μπαίνουν κάθε μέρα με την προσμονή: «Αυτό το μήνα δεν θα γράψει τίποτα ο Ασβεστάς;».
Για να σοβαρευτώ, όσο είναι αυτό εφικτό, το Rock is Dead ήταν και παραμένει για μένα το «μαγαζί» που μπαίνω και μου αφαιρεί την αρνητική ενέργεια. Είναι η χαλάρωσή μου, είναι οι στιγμές που ηρεμώ για να ασχοληθώ με πράγματα που αληθινά γουστάρω και που σε ένα παράλληλο και ιδεατό σύμπαν θα ήθελα να ήταν και τα μοναδικά με τα οποία θα ασχολιόμουν. Το Rock is Dead είναι το καθαρτήριό μου απ’ όλη την πλέμπα με την οποία αναλώνομαι στην καθημερινότητά μου. Είναι η λύτρωσή μου. Είναι η ψυχοθεραπεία μου!
Το αγαπώ σαν παιδί μου, κι ας μην είναι δικό μου παιδί! Κι ας είναι σπάνια τα «δώρα» που του πάω! Όμως το «επισκέπτομαι» καθημερινά και θέλω να το δω να «μεγαλώνει» και να παίρνει αυτό που του αξίζει!
Αν και στην πραγματικότητα δεν έχω καμία ουσιαστική συμμετοχή ούτε στη γέννηση, αλλά ούτε και στην ραγδαία άνοδο του σάιτ, θέλω να ευχαριστήσω κι εγώ τους αναγνώστες του που το έχουν αγκαλιάσει! Και να ευχαριστήσω και τον Θανάση που μου διατηρεί εκείνη τη γωνίτσα να γράφω ό,τι θέλω, όποτε θέλω…
Φίλε, ακόμα και όταν το σάιτ σε κάνει εκατομμυριούχο και εμένα μ’ έχεις ακόμα αμισθί, εγώ θέλω να γράφω για πάντα!
Rock is Dead, να τα εκατοστίσεις!
Υ.Γ: Μην ξεχνάτε να ακούτε Rock is Dead Radio! Δεν είναι μόνο ότι «τα σπάει»! Είναι ότι αν και ιντερνετικό, είναι το ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΡΟΚ ραδιόφωνο της χώρας!
Υ.Γ.1: Όχι μόνο τα ακούσματα, αλλά και η ζωή όλη πρέπει να είναι ροκ! Keep rocking…
Υ.Γ.2: Αφιερωμένο σε μας……….
https://www.youtube.com/watch?v=zC39aF2qEyI
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ