Οι Rise Against στο Roxx: Τραγούδια για τη γενιά του πουθενά

Πίσω στο 2007 όταν οι γρήγορες γραμμές internet έκαναν τα πρώτα τους βήματα στην Ελλάδα, ανακάλυψα έναν κόσμο που με έβγαλε από το αδιέξοδο της ακρόασης ελληνικών ραδιοφωνικών σταθμών. Έπεσα τότε πάνω σε έναν από τους μεγαλύτερους rock σταθμούς των H.Π.Α., τον KROQ και από τότε δεν κοίταξα ποτέ ξανά πίσω.

Ήταν επίσης η εποχή που οι Rise Against είχαν κυκλοφορήσει πρόσφατα το τρίτο άλμπουμ τους, The Sufferer and the Witness και το Prayer of the Refugee έπαιζε ασταμάτητα στον KROQ. Άρχισα να τους ψάχνω λίγο παραπάνω και φυσικά δεν απογοητεύτηκα. Η μπάντα είχε μόλις αρχίσει να γίνεται γνωστή εκτός Αμερικής και με απανωτά επιτυχημένα single καθιερώθηκε ως ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του χώρου, με πέντε άλμπουμ να έχουν μπει στο top 10 του billboard και τα τραγούδια τους να πλασάρονται συνεχώς σε υψηλές θέσεις στα charts.

Φτάνουμε λοιπόν στο 2021 με τους Rise Against να είναι έτοιμοι να κυκλοφορήσουν το νέο τους άλμπουμ με τίτλο Nowhere Generation και όταν μου δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσω μαζί τους φυσικά έτρεξα και την άρπαξα. Βασικά δεν έτρεξα, αλλά απάντησα, ναι,  εννοείται!

Έντονα πολιτικοποιημένη μπάντα με τα μέλη γνωστά για τον ακτιβισμό τους, οι Rise Against παρέμειναν ενεργοί σε όλο το χαοτικό διάστημα της προεδρίας του Τραμπ στην Αμερική, σε αντίθεση με μπάντες που θα περιμέναμε να πουν κάτι δισκογραφικά, αλλά δεν είπαν τίποτα, όπως οι Rage Against the Machine και οι System of a Down.

Από αυτό το σημείο, ξεκίνησε η κουβέντα με τον ιδρυτή και μπασίστα  της μπάντας Joe Principe, που όπως φάνηκε τουλάχιστον μέσω Zoom, είναι ένας πολύ ήρεμος και φιλικός άνθρωπος, παρά το γεγονός ότι σε κάποιες φωτογραφίες, μοιάζει έτοιμος να σου πετάξει μία μπύρα στο κεφάλι αν τον στραβοκοιτάξεις.

Συνέντευξη στον Θανάση Ράλλη που δεν έφαγε ποτήρι μπύρας στο κεφάλι (τουλάχιστον προς το παρόν). 

«Το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε την εποχή του Τραμπ είναι να συμμετέχουμε σε ειρηνικές διαδηλώσεις και να ακούγεται η φωνή μας. Κυκλοφορήσαμε ένα δίσκο μετά τις προηγούμενες εκλογές και είχε μεγάλη ανταπόκριση κάτι που μας έκανε να πιστέψουμε ότι αξίζει να παλεύεις για αυτή τη χώρα. Αυτός ο τύπος έπρεπε να φύγει από την προεδρία. Δεν είχε τα προσόντα και ήταν απλά ένας φρικτός άνθρωπος. Έπρεπε να απομακρυνθώ από τις καθημερινές μαλ@κίες που έκανε και πόσταρε στο twitter. Προσπαθούσα απλά να μην δίνω προσοχή, τα θεωρούσα λευκό θόρυβο. Προσπαθούσε απλά να δημιουργήσει ίντριγκα. Έτσι είχα στο μυαλό  μου τις εκλογές και τι θα γίνει σε αυτές χωρίς να ασχολούμαι κάθε μέρα με το τι είπε πάλι, ελπίζοντας απλά ότι δεν φτάσουμε σε σημείο που δεν θα υπάρχει επιστροφή.  Χαίρομαι απλά που έχουμε πλέον έναν πρόεδρο που δείχνει συμπόνια, που ενδιαφέρετε για τον πλανήτη και τις διεθνείς σχέσεις και σέβεται τους ανθρώπους».

Όλα αυτά τα χρόνια της έντονης πόλωσης στην Αμερική, υπήρχαν άνθρωποι που την έλεγαν στις μπάντες που παίρνουν θέση. «Δεν μας ενδιαφέρει η γνώμη σου, παίξε μουσική» ήταν η κομψή περίληψη πολλών τέτοιων τοποθετήσεων. «Κάθε μπάντα είναι διαφορετική και κάνει αυτό που της ταιριάζει. Δεν περιμένω από κάθε μπάντα να έχει πολιτικό μήνυμα. Δεν θα ήταν ρεαλιστικό. Αλλά πιστεύω ότι ο καθένας δικαιούται να κάνει αυτό που θέλει με τη μπάντα του. Ακούω πολλά πράγματα που δεν έχουν σοβαρό περιεχόμενο, χρειάζεται αυτή η ισορροπία ανάμεσα σε κάτι πιο ανάλαφρο και σε τραγούδια που είναι ικανά να εμπνεύσουν σοβαρές συζητήσεις και αλλαγές».

Ο Joe Principe πέρασε το διάστημα της καραντίνα με την οικογένεια του, βοηθώντας τα παιδιά του στα μαθήματα της σχολείου και προσπαθώντας ταυτόχρονα να τους προσφέρει μία αίσθηση κανονικότητας μέσα σε όλη αυτή την τρέλα των τελευταίων 14 μηνών. Πότε λοιπόν βρήκαν χρόνο για να τελειώσουν το Nowhere Generation; Όπως μας είπε δεν χρειάστηκε να βρουν χρόνο, αφού το άλμπουμ ήταν έτοιμο από πριν! «Ήμασταν τυχεροί γιατί τελειώσαμε το άλμπουμ, λίγο πριν ξεσπάσει η πανδημία. Πιο συγκεκριμένα δύο εβδομάδες πριν κλείσουν τα πάντα. Έτσι το ηχογραφήσαμε με τον κλασικό τρόπο, ήμασταν όλοι στον ίδιο χώρο και δεν κάναμε κάτι διαφορετικό. Με το που τελειώσαμε όμως τα πάντα άρχισαν να κατεβάζουν ρολά. Ήταν πρωτόγνωρη κατάσταση και δεν ξέραμε πώς ακριβώς να κινηθούμε, έτσι αφήσαμε τον δίσκο για λίγο στην άκρη. Δεν θέλαμε να τον κυκλοφορήσουμε χωρίς να έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε συναυλίες, νιώθαμε ότι δεν θα ασχοληθεί κανένας. Έτσι το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε είναι περιμένουμε. Μετά άρχισαν να λένε ότι δεν θα μπορούμε να παίξουμε μέχρι να βρεθεί εμβόλιο και αυτό μπορεί να πάρει πέντε χρόνια. Σκεφτόμασταν ότι την πατήσαμε και να φτάσουμε… 90 χρονών».

Παρά το γεγονός ότι το άλμπουμ έμεινε στην άκρη, η μπάντα δεν μπήκε στη διαδικασία να τροποποιήσει το περιεχόμενο. Ένιωθαν σίγουροι με αυτό που είχαν στα χέρια τους . «Αυτό που ακούτε στον δίσκο, είναι αυτό που γράψαμε πριν την πανδημία. Ήταν όλα έτοιμα. Και είναι ενδιαφέρον γιατί πολλοί από τους στίχους που έγραψε ο Tim ταιριάζουν απόλυτα σε έναν κόσμο μετά την πανδημία. Η τρέλα που έχουν να αντιμετωπίσουν όλοι. Ήταν σαν προφήτης της σημερινής κατάστασης προβλέποντας το μέλλον. Είναι σίγουρα ένας δίσκος που θα βοηθήσει τον κόσμο σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς».

Η πρώτη γεύση που πήραμε από το Nowhere Generation, πριν καν αυτό ανακοινωθεί, ήταν πέρυσι το καλοκαίρι με το Broken Dreams Inc. μέσα από το soundtrack του Dark Knights: Death Metal. Ο Joe εξηγεί ότι δεν έγραψαν το τραγούδι ειδικά για το soundtrack, αντίθετα ήταν μια επιλογή του Tyler Bates να το συμπεριλάβει όταν το άκουσε. «Ο Tyler Bates που έχει οργανώσει το soundtrack του Dark Knights: Death Metal και έχει δουλέψει με τους Nine Inch Nails και τον Marilyn Manson, ήθελε ένα τραγούδι από εμάς. Του στείλαμε τρία τραγούδια που είχαμε τελειώσει για το Nowhere Generation και επέλεξε το Broken Dreams inc. Είχε την άποψη ότι οι στίχοι ταιριάζουν πολύ με τη σειρά και το τραγούδι θα ταίριαζε πολύ με αυτά από τις υπόλοιπες μπάντες. Ήταν διασκεδαστικό για δεν είχα ασχοληθεί πολύ με τον κόσμο των κόμικ, δεν είχα μεγαλώσει διαβάζοντας κόμικ. Αλλά υπάρχουν πολλά κοινά στα κόμικ με τον κόσμο του punk. Υπάρχει μία αντίδραση για το mainstream έτσι φτιάχνεις τη δική σου κουλτούρα. Ήταν κάτι πολύ διασκεδαστικό».

Ο Tyler Bates φυσικά έχει μεγάλο όνομα στο Hollywood αφού ανάμεσα σε άλλα έχει δουλέψει στα soundtrack των Guardians of the Galaxy, 300 αλλά και στις ταινίες του Jon Wick.  «Είναι καταπληκτικός τύπος, πολύ προσγειωμένος. Σε ένα από τα επεισόδια ηχογράφησα τη φωνή για τον Nightwing. Ήμουν πολύ αγχωμένος γιατί δεν είχα κάνει κάτι παρόμοιο, αλλά του άρεσε πολύ. Είναι πολύ καλόκαρδος και με έκανε να νιώσω πολύ άνετα. Ήταν μία καλή εμπειρία γενικά και ένας πολύ καλός τύπος ο Tyler Bates».

Αν και ο frontman της μπάντας, Tim McIlrath είναι υπεύθυνος όπως πάντα για το στιχουργικό περιεχόμενο του Nowhere Generation, o Joe είναι κάτι παραπάνω από πρόθυμος να εξηγήσει το μήνυμα του άλμπουμ, αφού είναι κάτι που συμμερίζεται απόλυτα. «Είναι μία αναγνώριση των δυσκολιών που περνάνε οι γενιές που μας ακολουθούν. Δεν νομίζω ότι έχει δοθεί μεγάλη προσοχή στο πόσο δύσκολη είναι η ζωή για τα νέα παιδιά. Υπάρχουν τόσα εμπόδια και τόσο μεγάλος ανταγωνισμός και αυτοί που βρίσκονται ψηλά χαρακτηρίζονται από απληστία και θέλουν να σπρώξουν κάτω τους υπόλοιπους. Είναι θέμα συμπαράστασης λοιπόν, αναγνωρίζουμε ότι περνάτε δύσκολα και ελπίζουμε ότι αυτός ο δίσκος θα σας κάνει να νιώσετε καλύτερα και να μην νιώθετε τόσο μόνοι. Νομίζω ότι αυτό βοηθάει. Όταν εγώ μεγάλωνα και ανακάλυψα το punk rock με συγκεκριμένους δίσκους, ένιωθα ότι δεν ήμουν μόνος και με βοηθούσαν ψυχολογικά να ξεπερνάω τα προβλήματα που είχα εκείνη την περίοδο. Ο δίσκος και το ομώνυμο τραγούδι είναι μία ανταπόκριση στα προβλήματα της νεολαίας».

Για μία ακόμα φορά οι Rise Against συνεργάστηκαν για την παραγωγή του άλμπουμ με τον Bill Stevenson, ένα τεράστιο όνομα στον punk χώρο, αλλά πλέον νιώθουν τόσο άνετα μαζί του που τον χαρακτηρίζουν το κρυφό όπλο τους. «O Βill είναι φανταστικός και είναι πραγματικά το κρυφό όπλο μας. Όταν τον γνωρίζεις για πρώτη φορά, μοιάζει πολύ ήσυχος και κλειστός χαρακτήρας. Όσο περνάει ο καιρός όμως –και εμείς τον ξέρουμε 18 χρόνια – καταλαβαίνεις ότι ξέρει πολύ καλά τη μουσική και διάφορα είδη. Ποπ, hardcore ακόμα και τζαζ. Έτσι, προσφέρει πολλά στη διαδικασία. Ξέρει τα πολύ καλά κιθάρα, μπάσο και ντραμς ενώ είναι και πολύ καλός τραγουδιστής. Και ξέρει πολύ καλά τον hardcore και punk ήχο και είμαστε μία τέτοια μπάντα. Είναι πραγματικά σαν πέμπτο μέλος της μπάντας ενώ και ο συνεργάτης του ο Jason Livermore μπορεί να χαρακτηριστεί ως το έκτο μέλος! Είναι επίσης πολύ ειλικρινείς και δεν διστάζουν να μας το πουν αν κάτι που δοκιμάζουμε δεν μας ταιριάζει».

Μπορεί το κοινό να ακούει τώρα για πρώτη φορά το Nowhere Generation, όμως όπως μας είπε και νωρίτερα ο Joe, το άλμπουμ είναι έτοιμο πολύ καιρό. Έτσι, είναι εύκολο για αυτόν να διαλέξει τα δύο αγαπημένα του τραγούδια μέσα από αυτό. Και δεν είναι κανένα από τα single που έχουμε ακούσει μέχρι σήμερα. «Υπάρχουν δύο τραγούδια που είναι τα αγαπημένα μου. Είναι το Monarch και το Rules of Play. Αυτά τα δύο τραγούδια μου βγάζουν ένα συναίσθημα απελευθέρωσης και ελπίζω και το κοινό να νιώσει το ίδιο όταν τα ακούει. Το Monarch θυμίζει πολύ τον ήχο στα πρώτα μας βήματα, είναι επιθετικό και γρήγορο. Αυτά τα δύο είναι σίγουρα τα αγαπημένα μου».

Λίγο πριν κλείσουμε την κουβέντα μας, θυμίζω στον Joe ότι φέτος συμπληρώνονται 20 χρόνια από την κυκλοφορία του πρώτου του άλμπουμ, The Unraveling. «Νομίζω ότι σαν πρώτος δίσκος μίας μπάντας είμαι περήφανος για αυτόν. Έχει μέσα τραγούδια που νομίζω ότι κρατάνε πολύ καλά ακόμα. Έρχονται άνθρωποι ακόμα και μου λένε πόσο τους αρέσει ακόμα και μετά από τόσα χρόνια. Είναι φανταστικό πώς μετά από 20 χρόνια υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που απολαμβάνουν τον ακούν. Είναι σίγουρα όμως ένας δίσκος που ακόμα γνωριζόμασταν μεταξύ μας και προσπαθούσαμε να ανακαλύψουμε ο ένας το στυλ του άλλου αλλά ευτυχώς όλα πήγαν καλά».

Και πάμε τώρα να κλείσουμε με το γιατί δεν έχουν έρθει στην Ελλάδα. Γιατί ρε παιδιά; «Έχουμε πολύ καλούς φίλους που είναι Έλληνες και έρχονται κάθε καλοκαίρι. Ο γιος μου είναι φίλος με τον γιο τους. Μας λένε και αυτοί πότε θα παίξουμε στη χώρα σας. Είναι δύσκολο για ένα συγκρότημα να έρθει, ως προς το οικονομικό σκέλος αλλά σίγουρα θέλουμε να έρθουμε και θα προσπαθήσουμε να το κάνουμε το συντομότερο δυνατό».

Το Nowhere Generation των Rise Against κυκλοφορεί στις 4 Ιουνίου.