Πέθανε και το τελευταίο ορίτζιναλ μέλος των Motorhead

Μια ακόμα μεγάλη απώλεια θρηνεί ο κόσμος του rock αφού άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 67 ετών ο «Fast» Eddie Clarke. Την δυσάρεστη είδηση επιβεβαίωσε η επίσημη σελίδα των Motorhead στο Facebook, αναφέροντας ότι ο «Fast» Eddie άφησε την τελευταία του πνοή την Τετάρτη σε νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν με πνευμονία.

Ήταν το μοναδικό εν ζωή μέλος από τα αρχικά μέλη των Motorhead, μετά τους θανάτους του Phil Taylor τον Νοέμβριο του 2015 και φυσικά του Lemmy τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς.

Έπαιξε με το συγκρότημα από τις πρώτες του ημέρες στα μέσα της δεκαετίας του 70 και φυσικά είναι ο κιθαρίστας στα θρυλικά πρώτα τους άλμπουμ, μέχρι και το Iron Fist του 1972.

To βιογραφικό του από το Wikipedia:

Ο Κλαρκ γεννήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 1950 στο Λονδίνο και ξεκίνησε να παίζει κιθάρα σε παιδική ηλικία. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’70 έπαιζε σε τοπικά κλαμπ με διάφορα συγκροτήματα. Το 1974, έγινε μέλος των Curtis Knight Zeus, με τους οποίους κυκλοφόρησε δύο δίσκους, τα “The Second Coming” και “Sea Of Time”.

Στη συνέχεια σχημάτισε τους Blue Goose με τον κιμπορντίστα Νίκι Χόγκαρθ, τον ντράμερ Κρις Πέρι και τον κιθαρίστα Άλαν Κάλαν. Ο Κλαρκ παραιτήθηκε πριν την ηχογράφηση του ομώνυμου δίσκου του συγκροτήματος, αργότερα μέσα στο 1974 μέσω της “Anchor Records”. Ο Κλαρκ δημιούργησε τους Continuous Performance το 1975, οι οποίοι διαλύθηκαν όταν απέτυχαν να υπογράψουν συμβόλαιο με δισκογραφική εταιρεία.

Το 1976 γνώρισε τον Φιλ “Philthy Animal” Τέιλορ, ο οποίος είχε μόλις γίνει μέλος των Motörhead, στους οποίους εντάχθηκε και ο Κλαρκ λίγο αργότερα. Το συγκρότημα γνώρισε μεγάλη επιτυχία με τους δίσκους “Overkill” (1979), “Bomber” (1979), “Ace of Spades” (1980) και “Iron Fist” (1982), ενώ το ζωντανά ηχογραφημένο “No Sleep ’til Hammersmith” (1981) έφθασε στην κορυφή των βρετανικών τσαρτ. Η συγκεκριμένη σύνθεση κυκλοφόρησε επτά Top-40 σινγκλ και τέσσερις βραβευμένους δίσκους. Ο Κλαρκ έκανε πρώτα φωνητικά στα τραγούδια “Beer Drinkers and Hell Raisers”, “I’m Your Witchdoctor”, “Step Down” και “Emergency”.

Το 1982 και ενώ οι Motörhead βρισκόταν σε περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Κλαρκ αποχώρησε από το συγκρότημα με αφορμή τα προβλήματα στις ηχογραφήσεις του ΕΡ “Stand by your Man” με την τραγουδίστρια των Plasmatics, Γουέντι Ο. Γουίλιαμς. Η τελευταία του ζωντανή εμφάνιση με το συγκρότημα έγινε στο “Palladium” της Νέας Υόρκης στις 14 Μαΐου 1982 και αντικαταστάθηκε από τον Μπράιαν Ρόμπερτσον των Thin Lizzy.

Μετά την ηχογράφηση του τραγουδιού “Tear it Loose” με τους Twisted Sister αποφάσισε να σχηματίσει τους Fastway με τον μπασίστα των UFO, Πιτ Γουέι. Μετά την υπογραφή συμβολαίου με την “CBS Records”, κυκλοφόρησαν το ομώνυμο άλμπουμ τους το 1983, σκαρφαλώνοντας στο Top-50 της πατρίδας τους. Ακολούθησε το “All Fired Up” την επόμενη χρονιά με το συγκρότημα να φτάνει στα πρόθυρα της διάλυσης το 1985. Τελικά, μετά από αλλαγή των μελών του συγκροτήματος, κυκλοφόρησαν το “Waiting for the Roar” και συμμετείχαν στο σάουντρακ της ταινίας “Trick or Treat” την επόμενη χρονιά. Το συγκρότημα περιόδευσε ανοίγοντας τις εμφανίσεις των AC/DC, με τις ηχογραφήσεις να καταλήγουν στο άλμπουμ “Say What You Will – Live”.

Μετά τη διάλυση του συγκροτήματος, ο Κλαρκ μαζί με τον Λι Χαρτ διατήρησε το όνομα Fastway (χρησιμοποιώντας το εναλλακτικό On Target) κυκλοφορώντας τρεις δίσκους μέχρι το 1992. Με το συγκρότημα συνεργάστηκαν μεγάλα ονόματα του είδους όπως οι Ντον Έρεϊ, Νιλ Μάρεϊ, Μπιφ Μπάιφορντ, Νάιτζελ Γκλόκλερ, κ.α..

Το 1994, κυκλοφόρησε το προσωπικό του άλμπουμ “It Ain’t Over Till It’s Over”.

Το 2000, έπαιξε στη συναυλία για τα 25 χρόνια των Motörhead, η οποία κυκλοφόρησε στο δίσκο “Live at Brixton Academy”, τρία χρόνια αργότερα.

Το 2007, οι Fastway επανενώθηκαν περιοδεύοντας σε όλο τον κόσμο, ηχογραφώντας το ζωντανό τετραπλό “Steal The Show” και το άλμπουμ “Eat Dog Eat”.