Τι να περιμένουμε από το νέο άλμπουμ των Iron Maiden

Περιμέναμε είναι η αλήθεια πως κάπου μέσα στο καλοκαίρι οι Iron Maiden θα ανακοίνωναν και επίσημα την κυκλοφορία του νέου τους δίσκου. Κάτι η μάχη του κυρίου Dickinson (ναι, κύριος με τα όλα του !) με τον καρκίνο όμως, κάτι η ανακοίνωση της περιοδείας της μπάντας του Steve Harris , μας έκαναν να μην ελπίζουμε πως  η πολυπόθητη ανακοίνωση θα έρχονταν σύντομα.

Γράφει ο (καθόλου αντικειμενικός όταν η κουβέντα πάει στους Maiden) Χρήστος Κασσός

Φυσικά οι Maiden φρόντισαν να επιβεβαιώσουν με τον καλύτερο τρόπο πως η σχέση τους με τους οπαδούς δεν είναι του τύπου : «Ναι Γιώργο μου, σε θέλω αλλά δεν είμαι έτοιμη για σχέση ακόμα. Θα δούμε. Ίσως. Πάρε ένα φιλάκι εντελώς πλατωνικά, ίσως και όχι. Είμαι μπερδεμένη αυτό τον καιρό» . Όχι φυσικά. Και για να συνεχίσω το υποτιθέμενο αστείο , η σχέση είναι «Γιώργο σε γουστάρω ! Πήδα με τώρα !».

Νέος δίσκος στις 4 Σεπτεμβρίου λοιπόν. Ο τίτλος είναι αυτός. Το εξώφυλλο είναι αυτό. Τα κομμάτια είναι αυτά. Οι συνθέτες αυτοί. Τέλος. Χωρίς πολλά μα, μου, σου, του και λοιπές , αχρείαστες δηλώσεις ! Δείτε εδώ.

Αφού σκάσαμε λοιπόν ένα τεράστιο , ηλίθιο χαμόγελο με το που διαβάσαμε την ανακοίνωση, βάλαμε σε τάξη κάποιες σκέψεις σχετικά με το τι έχουμε να περιμένουμε. Ας κάνουμε μία μαντεψιά και στις 4 Σεπτέμβρη θα ξέρουμε αν πέσαμε μέσα ή όχι.

Ξεκινάμε με τα δεδομένα.

The Book Of Souls. Ο τίτλος όπως και κάθε άλλος σε δίσκο των Βρετανών δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. Και εδώ που τα λέμε  λίγη σημασία έχει.

Το εξώφυλλό του Mark Wilkinson είναι απλά ένα πορτραίτο του Eddie, μάλλον μέλος κάποιας φυλής ιθαγενών.  Σίγουρα μας χαροποιεί η επιρροή από Derek Riggs στον βασικό σχεδιασμό και η απομάκρυνση από τον τελευταίοEddie- έκτρωμα του Final Frontier, όπως επίσης και η αρκετά σκοτεινή ατμόσφαιρα. Προσωπικά ήθελα κάτι παραπάνω, μία παράσταση όπως τον παλιό καλό καιρό και όχι απλά μια προσωπογραφία. Έχω την αίσθηση – χωρίς να έχω την παραμικρή πληροφορία ή ένδειξη- ότι θα είναι διαφορετικό τελικά.

Ο δίσκος θα είναι διπλός, σχεδόν 90 λεπτά, και τα τραγούδια θα έχουν για άλλη μία φορά μεγάλη διάρκεια στην πλειονότητας τους. Όσοι είναι οικείοι  με  την τέταρτη φάση του συγκροτήματος (από το Brave New World και μετά) ήδη γνωρίζουν πως περίπου θα ακούγεται το album.

Αργή και μπάσα κιθάρα στην εισαγωγή , μελωδία , μπαίνει ο Dickinson. Γκαζώνουμε λίγο με συγχορδίες πέμπτης, ξαναμπαίνει ο Dickinson πιο ψηλά, γέφυρα. Κολλητικό ρεφραίν 3 φράσεων το πολύ. Σόλο, διαφορετικό σόλο,γέφυρα, ρεφραίν. Αργή κιθάρα, μελωδία και τέλος κομματιού. Μόλις σας περιέγραψα ένα οκτάλεπτο κομμάτι των Maiden.

Με βάση τα όσα έχουμε ακούσει από τις προηγούμενες, πιο πρόσφατες δουλειές της μπάντας, κάπως έτσι θα πάει ο δίσκος με εξαίρεση δύο πιο άμεσα και επιθετικά κομμάτια.

Από πλευράς απόδοσης δεν συζητάω καν το ενδεχόμενο οι Maiden να είναι έστω και σε σημεία μέτριοι. Περιμένουμε λίγο «μπουκωμένη» την φωνή του Bruce αλλά σε καμία, μα καμία,  περίπτωση μη επαρκή.

Που καταλήγουμε λοιπόν ; Ότι ήδη ξέρουμε που θα βαδίσουν οι Iron Maiden με το The Book Of Souls. Προσωπικά δεν περιμένω να δώσουν κάτι καινούριο ή καινοτόμο στην μουσική βιομηχανία αλλά ελπίζω να μην έχουμε άλλη μία επανάληψη των τεσσάρων τελευταίων δίσκων. Το ξέρω ότι είναι δύσκολο… αλλά η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.

Τυχαίες προβλέψεις (χωρίς να υπάρχει κληρονομικό χάρισμα)

-Το «Death or Glory» θα είναι κομματάρα

-Θα έχουμε αρκετά χορωδιακά σημεία στο «Empire Of The Clouds»

-Ο Gers θα ακούγεται πιο πολύ από κάθε άλλη φορά και θα έχει περισσότερα μέρη

-O δίσκος θα θυμίζει το «Chemical Wedding» βουτηγμένο στο φλιτζάνι του «7^th Son of a 7^th Son»

-Θα πρυτανέψει η λογική και το «The Man Of Sorrows» θα αλλάξει τελικά τίτλο για προφανείς λόγους.

-Όπως προείπαμε, το εξώφυλλό θα είναι τελικά διαφορετικό. Αυτό που κυκλοφόρησε θα ανήκει σε κάποιο single (του «The Red And The Black»για παράδειγμα)

-Όλα τα κομμάτια στα live θα ακούγονται εξαιρετικά

-Τουλάχιστον δύο τραγούδια θα θυμίζουν το «The Talisman» και ένα το «Paschendale»

Μέχρι τις 4 Σεπτέμβρη….

Up the Irons !