«Το παιδί μου σταματάει να κλαίει μόνο με Iron Maiden εποχής Blaze Bayley»

Το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο του Roxx υποδέχεται καθημερινά δεκάδες μηνύματα αναγνωστών και ακροατών με θεματολογία που ξεκινά από μπινελίκια γιατί ασχολούμαστε με πράγματα που θεωρούν οι αγαπητοί αναγνώστες ότι δεν θα έπρεπε να ασχολούμαστε, προτάσεις για τραγούδια, ερωτήσεις για πράγματα που δεν έχουμε ιδέα γιατί θεώρησαν ότι είμαστε κατάλληλοι να απαντήσουμε («Πως τον έλεγαν εκείνο τον τύπο που έπαιζε κιθάρα στον Κιάμο πριν από δέκα χρόνια») και τέλος –όχι πολύ συχνά- έρχονται κάποια διαμαντάκια με προβληματισμούς για τη ζωή γενικότερα.

Όπως αυτό που ακολουθεί με τον Γιάννη που έγινε πατέρας πριν από μερικές εβδομάδες και ψάχνει εναγωνίως τρόπους για να σταματάει το μωρό το κλάμα. Τη λύση που βρήκε δεν την περίμενε ούτε ο ίδιος, ούτε φυσικά εμείς που εμπλεκόμαστε εμμέσως στο θέμα.

Πάμε λοιπόν να δούμε τι συνέβη και που ξέρετε μπορεί να χρησιμοποιήσετε και εσείς κάτι αντίστοιχο αν έχετε παρόμοιο πρόβλημα τώρα ή στο μέλλον.

«Roxx καλημέρα, δεν θα έμπαινα στον κόπο να σου γράψω ποτέ, αφού σας θεωρώ γενικά αλλοπρόσαλλους, αλλά αυτό που έγινε πρέπει να το μάθεις. Πριν από μερικές εβδομάδες γεννήθηκε ο γιος μου και όσο και να με είχαν προετοιμάσει για το τι θα ακολουθήσει δεν πίστευα ότι μπορεί ένας ανθρώπινος οργανισμός να κλαίει τόσο πολύ. Πέρασα πολλά βράδια άυπνος αφού ούτε η γυναίκα μου αλλά ούτε και εγώ μπορούσαμε να τον συνεφέρουμε. Ήθελε να φάει; Έκλαιγε. Δεν ήθελε να φάει; Πάλι έκλαιγε. Γενικά έκλαιγε ασταμάτητα. Ταυτόχρονα να σας πω ότι όταν είμαι σπίτι βάζω Roxx Radio αφού αν και παίζετε αρκετές μαλακιούλες σίγουρα στα άλλα ραδιόφωνα παίζουν μαλακιάρες, έτσι ας πούμε στους τυφλούς ο μονόφθαλμος.

Πριν μερικές ημέρες συνέβη κάτι που δεν το πίστευα. Την ώρα που το μωρό ως συνήθως έκλαιγε ασταμάτητα, άρχισε να παίζει από τα ηχεία στο Roxx το Virus των Iron Maiden. To μωρό σταμάτησε να κλαίει. Ξαφνικά ένιωσα ξανά όλες τις αισθήσεις μου να ενεργοποιούνται. Το μυαλό μου καθάρισε και σε αυτά τα 06:14 που διαρκεί το τραγούδι η ζωή είχε έλθει ξανά στους κανονικούς της ρυθμούς.

Με το που τελείωσε το Virus το κλάμα άρχισε ξανά, αλλά για να διασκεδάσω τον εαυτό μου, σκέφτηκα ότι μπορεί να ηρεμεί γενικά με Maiden. Του έβαλα το Hallowed be thy Name,αλλά τίποτα. Το Fear of the Dark, τίποτα, το Rime of the Ancient Mariner, το Trooper, το Clairvoyant, τίποτα, τίποτα τίποτα.

Ήταν το όνειρο ενός τρελού και τώρα είχε χαθεί ξανά.

Μέχρι που άρχισε να παίζει το Man on the Edge. Το μωρό σταμάτησε να κλαίει. Το Sign of the Cross. Και πάλι τσιμουδιά. Άρχισα να βλέπω ότι εδώ έχουμε θέμα, το μωρό γουστάρει Maiden με Bayley. Έτσι για να μην σας τα πολυλογώ εδώ και μερικές μέρες στο σπίτι παίζει μόνο το X-Factor και το Virtual XI. Δεν περίμενα ποτέ στη ζωή μου ότι θα χαίρομαι και θα γουστάρω ακούγοντας ξανά και ξανά το Como Estais Amigos.

Για να σας προλάβω, όχι, το μωρό δεν σταματάει το κλάμα με τα σόλο άλμπουμ του Blaze, οπότε εδώ κάτι συμβαίνει. Είναι κρυφά μηνύματα που έβαλε ο Harris στα τραγούδια, είναι τα άστρα που μπήκαν όλα στην ίδια ευθεία; Ότι και να είναι ευχαριστώ ότι ανώτερο υπάρχει για αυτό το δώρο. Υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο να μεγαλώσει το παιδί και να του έχουν καταγραφεί αυτές οι εμπειρίες στο υποσυνείδητο και να μου λέει μπαρούφες για τους δύο αυτούς δίσκους και τη σημασία τους στην παγκόσμια μουσική, αλλά τι να κάνουμε. Τουλάχιστον τώρα κοιμόμαστε λιγάκι».

Αν έχετε και εσείς μια εμπειρία αντίστοιχη με του Γιάννη μη διστάσετε. Επικοινωνήστε μαζί μας στο [email protected] αλλά και με μήνυμα στη σελίδα μας στο facebook.