«Τα τραγούδια που μου άλλαξαν τη ζωή» από τον τραγουδιστή των Parkway Drive

Οι Parkway Drive έχουν συμπληρώσει 20 χρόνια ζωής,  αλλά η διαδρομή τους δεν φαίνεται να έχει φτάσει ακόμα στην κορύφωση της. Το αντίθετο μάλιστα. Με κάθε άλμπουμ που κυκλοφορούν φαίνεται ότι ανεβαίνουν επίπεδο και αυτό γίνεται ξεκάθαρο από τις θέσεις τους στα billing των μεγάλων φεστιβάλ του εξωτερικού.

Εδώ στην Ελλάδα θα τους δούμε ξανά το καλοκαίρι, στο Floyd στις 11 Ιουνίου και είναι δεδομένο ότι ο τραγουδιστής τους, Winston McCall, μαζί με την υπόλοιπη παρέα του, θα μας παρασύρουν με ένα σαρωτικό set. Ο χαρισματικός frontman, αποτελεί μία τρανταχτή παρουσία πάνω στη σκηνή  τα τραγούδια που επιλέγει ως αυτά που τον σημάδεψαν στη ζωή του λένε πολλές ιστορίες για τον άνθρωπο πίσω που κρατάει το μικρόφωνο. Διαβάστε τις επιλογές που έκανε για το Kerrang.

Το πρώτο τραγούδι που θυμάμαι να ακούω

The Beatles – Hey Jude (1968)

Μου το τραγουδούσαν σαν νανούρισμα οι γονείς μου όταν ήμουν βρέφος, οπότε είναι η πρώτη μου μουσική ανάμνηση. Δεν ήξερα ότι ήταν τραγούδι των Beatles, το έμαθα πολλά χρόνια αργότερα. Το πιο περίεργο είναι ότι ο μπαμπάς μου έμοιαζε πολύ με τον Paul McCartney όταν ήταν νεότερος, οπότε αυτό ήταν κάτι που με… μπέρδευε όταν ήμουν μικρός.

Το τραγούδι που μου θυμίζει την παιδική μου ηλικία

Tracy Chapman – Talkin’ ’Bout A Revolution (1988)

Οι γονείς μου ήταν τεράστιοι μουσικόφιλοι και όταν μετακομίσαμε για πρώτη φορά το πρώτο άλμπουμ της Tracy Chapman είχε μόλις κυκλοφορήσει. Πρέπει να ήταν το αγαπημένο τους τραγούδι εκείνη την περίοδο, γιατί θυμάμαι ότι το άκουγα πολύ όταν εγώ και τα αδέλφια μου έπρεπε να κατέβουμε από το παλιό φορτηγάκι μας και να το σπρώξουμε για να πάρει μπρος.  Νομίζω ότι αυτός ήταν ο μόνος δίσκος που είχαμε σε κασέτα εκεί μέσα. Κάθε φορά που το ακούω θυμάμαι το φορτηγάκι μας.

Το πρώτο τραγούδι που έμαθα να παίζω

Hatebreed – Last Breath (1997)

Απέτυχα στο μάθημα μουσικής στο σχολείο: δεν μπορούσα να παίξω ντραμς, δεν μπορούσα να παίξω κιθάρα, δεν μπορούσα να παίξω μπάσο και δεν μπορούσα να τραγουδήσω. Αλλά τη στιγμή που άρχισα να ασχολούμαι με το hardcore, ένιωθα ότι μπορούσα τουλάχιστον να ουρλιάξω. Τότε, ο Luke, ο κιθαρίστας μας, ήταν στην πρώτη του μπάντα και συνήθιζαν να το διασκευάζουν. Έτσι, έπαιρνα το μικρόφωνο όταν πηγαίναμε να τους δούμε και τραγουδούσα.

Το τραγούδι που με έκανε να θέλω να είμαι σε μπάντα

Bad Religion – Do What You Want (1988)

Ήταν το συγκρότημα που με έκανε το καταλάβω το punk rock. Η punk σκηνή μου φαινόταν ως μία μεγάλη τσιχλόφουσκα πριν από αυτό, με μπάντες όπως οι blink-182 να τραγουδούν για χαζομάρες. Μετά άκουσα τους Bad Religion, να τραγουδούν έξυπνα για αληθινά πράγματα που είχαν σημασία, και ξαφνικά το punk άρχισε να βγάζει νόημα. Τότε ήξερα ότι θα μπορούσε να είναι ώριμο και να έχει αντίκτυπο στη ζωή μου.

Το πρώτο τραγούδι μας που άκουσα στο ραδιόφωνο

Parkway Drive – Gimme A D (2005)

Βασικά έχουμε μόνο έναν ραδιοφωνικό σταθμό στην Αυστραλία, που ονομάζεται triple j. Παίζει metal μερικές ώρες μια φορά την εβδομάδα, και θυμάμαι ότι άκουγα τη συγκεκριμένη εκπομπή, ενώ οδηγούσα με το αυτοκίνητό μου στο δρόμο για μια συναυλία όταν ακούστηκε αυτό το τραγούδι. Άκουσα το riff και σκέφτηκα, «Περίμενε, το ξέρω αυτό το τραγούδι.» Και μετά όταν μπήκαν τα φωνητικά είπα, «Περίμενε λίγο, αυτός είμαι εγώ!

Το τραγούδι που μου αρέσει περισσότερο να παίζουμε ζωντανά

Parkway Drive – Bottom Feeder (2015)

Γράψαμε αυτό το τραγούδι με σκοπό να δημιουργούμε χάος στους τους χώρους που εμφανιζόμαστε. Είναι ολοκληρωτική σφαγή. Μετά την τελευταία φορά που παίξαμε το Brixton Academy, δεν είχα ιδέα πώς αυτό το μέρος εξακολουθούσε να στέκεται – όπου κι αν κοίταξα ήταν 100% καθαρό mosh-pit».

Το τραγούδι που μου θυμίζει την πρώτη μου αγάπη

The Cure – The Lovecats (1983)

Η πρώτη μου αγάπη είναι βασικά η μόνη μου αγάπη. Η γυναίκα μου! Μεγάλη κουβέντα το ξέρω. Είχα σχέσεις πριν, αλλά όχι αγάπη όπως αυτή. Πάντα αγαπούσαμε τους Cure, έχω τατουάζ με αυτούς τους στίχους, είναι το τραγούδι μας. Ακόμα με κάνει πολύ χαρούμενο όταν το ακούω.

Το πρώτο τραγούδι που έκανα crowdsurfing

The Living End – Prisoner Of Society (1998)

Ήταν η πρώτη Warped Tour στην Αυστραλία, οι The Living End είχαν μεγάλο ρεύμα εκείνη την εποχή και θυμάμαι ότι σκέφτηκα, «Αυτό το αυστραλιανό συγκρότημα τους ξεπερνάει όλους εδώ», όταν ξαφνικά ένας τεράστιος τύπος με άρπαξε και με πέταξε πάνω στο κοινό. Το μόνο που θυμάμαι να σκέφτομαι είναι: “Αυτό είναι φοβερό!”.

To τραγούδι που μου φτιάχνει τη διάθεση

Nick Cave & The Bad Seeds – Red Right Hand (1994)

Μου αρέσει να ακούω σκοτεινή, λυπητερή μουσική, αλλά υπάρχει κάτι στον Nick Cave  που μου δίνει ελπίδα. Δεν είναι αναζωογονητικό, αλλά είναι τονωτικό και γεμάτο αδρεναλίνη.

Το τραγούδι που θέλω να ακούγεται στην κηδεία μου

Nick Cave & The Bad Seeds – Skeleton Tree (2016)

Για τους ακριβώς αντίθετους λόγους από το προηγούμενο τραγούδι. Αυτό είναι ένα στενάχωρο τραγούδι. Ξέρω ότι πολλοί άνθρωποι θέλουν η κηδεία τους να είναι μια γιορτή, αλλά αυτή είναι η μουσική που ακούω και θέλω το τραγούδι της κηδείας μου να αντικατοπτρίζει το πρόσωπο που είμαι. Λατρεύω τον Nick Cave».