Οι Offspring στο Roxx: Γιατί άργησαν τόσο να βγάλουν άλμπουμ, το αγαπημένο τραγούδι και το μήνυμα του τίτλου

Όσοι μας παρακολουθείτε καιρό, ξέρετε ότι οι συνεντεύξεις δεν ήταν ένας τομέας που εστιάζουμε, αλλά η αλήθεια είναι ότι έχουμε αρχίσει να το παίρνουμε πιο ζεστά τελευταία. Και αυτή είναι μία από τις μεγαλύτερες στιγμές στην ιστορία του Roxx και με μεγάλη διαφορά. Είναι η στιγμή που μιλήσαμε με τους Offspring για το νέο τους άλμπουμ, Let the Bad Times Roll, που κυκλοφόρησε πριν από μερικές εβδομάδες και είναι η πρώτη τους δουλειά μετά από εννέα ολόκληρα χρόνια.

Το άλμπουμ γενικά έτυχε πολύ θετικής υποδοχής, αφού παρά την μικρή διάρκεια του, περιλαμβάνει κάτι που θα εκτιμήσουν οι οπαδοί από όλες τις εποχές της μπάντας. Και έτσι ήταν μεγάλη χαρά για εμάς να κανονίσουμε μια κουβεντούλα με τον Dexter και τον Noodles, τα δύο ορίτζιναλ μέλη της μπάντας που κρατούν το τιμόνι εδώ και σχεδόν 40 χρόνια πλέον.

Η συνέντευξη είχε προγραμματιστεί για ένα βράδυ Πέμπτης στις 21.15 ακριβώς και θα είχαμε 15 λεπτά στη διάθεση μας, με όσα μπορείς να χωρέσεις σε αυτό το μικρό διάστημα για μία μπάντα με τόσο μεγάλη ιστορία.

Η κεραμίδα ήρθε δύο λεπτά πριν την έναρξη της συνέντευξης, όταν ο υπεύθυνος για την οργάνωση μας ενημέρωσε, ότι ο Dexter έχει καθυστερήσει, αλλά ο Noodles ήταν στη θέση του. Έπρεπε λοιπόν να ξεκινήσουμε και αν προλάβαινε θα εμφανιζόταν και ο τραγουδιστής της μπάντας.

Τι κάνεις λοιπόν όταν έχεις μόνο 15 λεπτά στη διάθεση σου; Κανονικά, ένας επαγγελματίας, μένει σταθερός στο πλάνο των ερωτήσεων του και προσπαθεί να αναφερθεί σε όσα προλαβαίνει. Όχι όμως αυτός ο επαγγελματίας που υπογράφει αυτό το κείμενο.

Αυτό το κείμενο το υπογράφει ο Θανάσης Ράλλης, ένας άνθρωπος που για κάποιο λόγο πληρώνεται από τη δημοσιογραφία. 

Με το που συνδεθήκαμε λοιπόν με τον Noodles και ενώ ακόμα προσπαθούσα να ξεπεράσω την απουσία του Dexter, άρχισα να του λέω τα δικά μου.

Κύριε Noodles μου είχα σε κασέτα το Smash πίσω στο 1994 και ήταν η πρώτη κασέτα μου.

Κύριε Noodles μου αγόρασα το Ixnay On the Hombre την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του. Σε CD αυτή τη φορά.

Με αυτά και με αυτά είχε περάσει ήδη ένα πεντάλεπτο καθαρού χρόνου. Έπρεπε να βγάλω τον οπαδό από μέσα μου και περάσουμε στο ζουμί. Τον έβγαλα και ξεκινήσαμε.

Το Let The The Bad Times Roll έρχεται εννέα ολόκληρα χρόνια μετά το Days Go By. Το λες και μεγάλο το κενό. Θυμίζω λοιπόν στον Noodles ότι την εποχή που είχε κυκλοφορήσει το προηγούμενο άλμπουμ, είχε δηλώσει σε συνέντευξη του ότι δεν θέλει να υπάρχει ξανά τόσο μεγάλο κενό ανάμεσα στις δουλειές τους. Τέσσερα χρόνια τότε. «Ίσως αυτή τη φορά πρέπει να πω ότι ελπίζω να υπάρχει μεγάλο κενό μέχρι την επόμενη δουλειά μας και να κάνουμε το αντίθετο. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για την αργοπορία. Περιοδεύαμε πολλές φορές και όταν κάνουμε συναυλίες συνήθως δεν γράφουμε τίποτα, ο Dexter επέστρεψε στα… θρανία και πήρε το PHD του. Ο κύριος λόγος είναι όμως ότι πριν από περίπου δύο χρόνια περάσαμε μία πολύ δημιουργική φάση που μας έκανε να κοιτάξουμε με άλλο μάτι, πράγματα που είχαμε γράψει, έτσι στο δίσκο τα περισσότερα πράγματα που κατέληξαν ήταν καινούργια. Υλικό που νιώθαμε πολύ καλά για αυτό και ειδικά υλικό που μετά από τόσο μεγάλη απουσία θα ήταν αρκετά δυνατό. Και επιτέλους το είχαμε. Ήμασταν έτοιμοι να το κυκλοφορήσουμε αλλά τότε ξεκίνησε η πανδημία κάτι που μας έκανε να δούμε ξανά το υλικό, να γυαλίσουμε μερικά πράγματα εδώ κι εκεί. Τελικά είπαμε ότι ο δίσκος είναι έτοιμος και πρέπει να τον ακούσει ο κόσμος. Δεν μπορούσαμε να περιμένουμε άλλο».

Οι Offspring έχουν τη χαβαλετζίδική πλευρά τους έχουν όμως και την σοβαρή πλευρά τους. Μία πλευρά που δεν διστάζει να πάρει θέση για το που βρίσκεται ο κόσμος και αρκετοί θεωρούν τον τίτλο του νέου άλμπουμ αλλά και πολλά από τα τραγούδια μία θέση της μπάντας για τα όσα βιώνουμε.  «Φυσικά και ο τίτλος μιλάει για την κατάσταση του κόσμου γενικότερα. Οι άνθρωποι είναι αναστατωμένοι παντού. Υπάρχουν διαδηλώσει σχεδόν σε κάθε χώρα του κόσμου. Και πρόσθεσε και μία πανδημία σε όλα αυτά. Υπάρχει μεγάλη αδικία και πολλές αντιδημοκρατικές δυνάμεις που προσπαθούν να επιβληθούν, ενώ οι δημοκρατικές δυνάμεις προσπαθούν να αντισταθούν. Συμβαίνουν πολλά».

Μπορεί το όνομα και η κληρονομιά τους να είναι τεράστια, αλλά όπως και να το κάνουμε μετά από τόσο μεγάλη απουσία θα πρέπει να είχαν στο μυαλό τους το πώς θα τους υποδεχθεί ο κόσμος. «Πάντα ανησυχείς για αυτό. Δεν έχει σημασία αν έχουν περάσει τέσσερα ή εννέα χρόνια από την τελευταία δουλειά σου. Όταν κυκλοφορείς κάτι καινούργιο πάντα έχεις στο μυαλό σου το αν θα αρέσει στους οπαδούς σου. Πάντα ανησυχούσαμε για αυτό, ίσως λίγο περισσότερο αυτή τη φορά».

Πως κατέληξαν όμως στα τραγούδια που θα συμπεριλάβουν στο άλμπουμ με τόσο υλικό που είχαν μαζέψει στο πέρασμα των χρόνων; «Χρησιμοποιήσαμε τα τραγούδια με τρόπο που δούλευαν μεταξύ τους. Τα βάλαμε σε μία σειρά που νομίζω ότι τα κολακεύει. Το Coming For You το βγάλαμε πριν από πέντε χρόνια αλλά ξέραμε ότι θα είναι στο δίσκο τελικά. Το The Opioid Diaries είναι ένα τραγούδι που παίζαμε ζωντανά αλλά δεν το είχαμε βάλει σε δίσκο. Αυτό που έπαιξε μεγαλύτερο ρόλο στο τέλος ήταν το πόσο ομαλά θα κυλάει ο δίσκος και θα ταιριάζουν τα τραγούδι μεταξύ τους».

Αφού όπως σας είπα νωρίτερα έφαγα αρκετά λεπτά στην αποθεωτική εισαγωγή μου στο Noodles, ο χρόνος άρχισε να πιέζει και πήγαμε στην πίστα των καταιγιστικών ερωτήσεων. Αφού μπήκα στον πειρασμό να κάνουμε ένα track by track analysis σε δύο λεπτά, βγήκα γρήγορα από τον πειρασμό και τον ρώτησα για τρία από τα αγαπημένα μου τραγούδια στο άλμπουμ. Πρώτο το Behind Your Walls.  «Σε ευχαριστώ πολύ για αυτό. Μου αρέσει και εμένα πολύ. Δεν έχει πάρει τόση προσοχή όσο κάποια άλλα τραγούδια του άλμπουμ, αλλά νομίζω ότι είναι μία κρυφή επιτυχία. Ένα τραγούδι στο οποίο θα καταλήξουν να επιστρέφουν πολλοί. Κάτι αντίστοιχο δηλαδή με το The Kids Aren’t Alright από το Americana. Έτσι ελπίζω ότι το ίδιο θα γίνει με το Behind your Walls. Είναι ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια στον δίσκο, αλλά εγώ ακούω αυτά τα τραγούδια εδώ και πολύ καιρό. Σε ευχαριστώ όμως που το ανέφερες, γιατί είναι και από τα δικά μου αγαπημένα».

To δεύτερο τραγούδι που αναλύσαμε λίγο παραπάνω είναι το We never Have Sex Anymore. Με τον κίνδυνο να μου πάρει το παιδί η πρόνοια, εξομολογήθηκα στον Noodles ότι αυτό είναι το αγαπημένο τραγούδι του 12 μηνών γιού μου, αφού δεν κοιμάται το βράδυ αν δεν το ακούσει πριν.  «Το τραγούδι γράφτηκε αρχικά σε ακουστική κιθάρα. Απλά τρεις συγχορδίες. Και απλά το γεμίσαμε γύρω-γύρω. Ήταν αστείο τραγούδι που παίζαμε στην ακουστική κιθάρα πριν 20 χρόνια. Ο Dexter ήθελε να το γεμίσει περισσότερο και έτσι βάλαμε τα πνευστά. Θέλαμε να έχει έναν χιουμοριστικό τόνο αν και είναι ένα σοβαρό και καταθλιπτικό θέμα. Αλλά είναι κάτι που όλοι όσοι είναι σε σχέση για πάνω από μία με δύο εβδομάδες, το έχουν περάσει. Όταν περνάει το αρχικό πάθος. Ειδικά κάποιος που έχει παιδιά και επικεντρώνεται στο μεγάλωμα τους και όχι στο πάθος με το άλλο του μισό. Θέλαμε να είναι ένα παιχνιδιάρικο τραγούδι για ένα σοβαρό θέμα».

Τέλος, μιλήσαμε για το Hassan Chop, μία μεγάλη έκπληξη από τη μπάντα που είχε πολύ χρόνια να μας παρουσιάσει κάτι τόσο Heavy.  «Σίγουρα ένα πολύ γρήγορο τραγούδι. Ο Dexter σκέφτεται κάτι τέτοια πολύ γρήγορα. Ειδικά τα κουπλέ και τα ρεφρέν. Μετά βάλαμε και το breakdown. To σόλο της κιθάρας είναι από ένα τραγούδι που παίζαμε πολύ παλιά, ίσως ακόμα και 35 χρόνια πίσω! Και το προσθέσαμε σε αυτή τη νέα μορφή για να δώσουμε μία νέα δυναμική».

Η μοναδική φορά που οι Offspring είχαν εμφανιστεί στην Ελλάδα ήταν στο Rockwave του 2008 και παραδόξως ο Noodles θυμάται ακόμα και τις μπάντες που είχαν παίξει μαζί τους. «Είχαμε παίξει με τον Marky Ramone και τη Siouxsie Sioux. Ήταν ένα τρομερό σόου, θυμάμαι ήμασταν ανάμεσα στα δέντρα σε ένα πάρκο. Έκανα βόλτες στην Αθήνα το πρωί εκείνης της ημέρας. Θέλω να επιστρέψω, εκείνη η φορά ήταν δυστυχώς η μοναδική μας στην Ελλάδα. Έχουμε τρομερούς έλληνες οπαδούς, μου στέλνουν πάντα μηνύματα στο twitter».

Κλείνοντας, ζήτησα από τον Noodles να μου πει αν έχουν σκοπό να συνεχίσουν αυτά τα «How to» χιουμοριστικά βίντεο που ανέβαζαν στο youtube και μου έκανε τη… συγκλονιστική αποκάλυψη ότι ίσως το επόμενο να έχει σχέση με το ψάρεμα.

Όταν τον έβαλα να υποσχεθεί ότι δεν θα αργήσουν τόσο πολύ να βγάλουν νέο άλμπουμ δεν το έκανε πάντως. Είπε απλά ότι δεν θα πει τίποτα για να μην το γρουσουζέψει.

Στο βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να δείτε τη συνέντευξη, χωρίς όμως το οπαδικό παραλήρημα της εισαγωγής, ενώ όποιος κοροϊδέψει την προφορά μου θα του πω ότι όταν το 1995 έδινα για lower ήμουν ο μοναδικός στη αίθουσα αναμονής του ξενοδοχείου που βρήκε πως λέγεται το περιστέρι στα αγγλικά. Pigeon. To περιστέρι λέγεται Pigeon.

To νέο άλμπουμ των Offspring, Let the Bad Times Roll, κυκλοφορεί στην Ελλάδα από την Minos Emi, a Universal Music Company.

Το Roxx μέσα στις επόμενες ημέρες σας φέρνει συνεντεύξεις με Rise Against, Evanescence και Gojira ανάμεσα σε άλλους.