O Serj Tankian πρότεινε στους System of a Down να τον αντικαταστήσουν

H επίσημη αυτοβιογραφία του Serj Tankian με τίτλο Down With the System κυκλοφορεί επίσημα (σήμερα), αλλά κάποια κομμάτια της έχουν ήδη το φως της δημοσιότητας, μέσω μεγάλων site του εξωτερικού. Σε ένα μεγάλο απόσπασμά που δημοσιεύει το Rolling Stone, ο Serj μιλάει για την περίοδο του 2017, όταν λόγω των προβλημάτων στη μέση του, αλλά και την έλλειψη διάθεσης για περιοδείες, πρότεινε στα άλλα μέλη των System of a Down να το αντικαταστήσει.

Ο Serj μπαίνει σε πολλές λεπτομέρειες, για τη σχέση του με κάθε ένα μέλος ξεχωριστά και το πως πίστευε ότι θα ήταν καλύτερα για τους υπόλοιπους να προχωρήσουν χωρίς αυτόν. Αποκαλύπτει μάλιστα, ότι οι έκαναν οντισιόν για τραγουδιστή, χωρίς ο ίδιος να το ξέρει.

Διαβάστε εδώ όλα όσα λέει ο Serj για το θέμα

Προς το τέλος του 2017, είχαμε μια συνάντηση στο γραφείο του μάνατζερ μας. Όταν έφτασα, είπα σε όλους ότι είχα ένα θέμα που ήθελα να προσθέσω στην ημερήσια διάταξη. Συζητήσαμε τα βασικά θέματα και μετά περάσαμε σε αυτό που ήθελα να τους πω.

«Λοιπόν, ποιος θα μου κάνει ένα πάρτι αποχώρησης;» τους ρώτησα. «Θέλετε κάποιος από εσάς να οργανώσει την τελετή;» Γέλασα λίγο, αλλά ήμουν σοβαρός. «Κοιτάξτε παιδιά, ήμουν πολύ ξεκάθαρος ότι δεν με ενδιαφέρει πλέον να κάνω περιοδείες τόσο λόγω της πλάτης μου όσο και επειδή απλώς δεν είναι κάτι που περιλαμβάνεται στο όραμα μου.

«Το θέμα είναι, όμως», συνέχισα, «δεν θέλω να σας κρατήσω πίσω. Αυτό είναι το όνειρό σας. Αυτό είναι αυτό που έχετε δουλέψει για όλη σας τη ζωή. Σας αξίζει να το έχετε αυτό.» Κοίταξα τον Daron, τον Shavo και τον John, γνωρίζοντας ότι αυτό που είπα μετά θα χτυπούσε σκληρά. «Νομίζω ότι πρέπει να βρείτε έναν νέο τραγουδιστή».

Για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, οι System of a Down αφορούσαν εμάς τους τέσσερις. Τους είχαμε δημιουργήσει από το τίποτα, είχαμε περάσει από όλες τις μάχες μαζί στην πορεία, και αν κάποιος από εμάς έφευγε, απλά δεν θα ήταν πια το ίδιο πράγμα. Κάποια χρόνια νωρίτερα, προσπάθησα να το κωδικοποιήσω με ένα νομικό έγγραφο που έλεγε ότι αν κάποιος έφευγε από το συγκρότημα για οποιονδήποτε λόγο —εκτός από, Θεός φυλάξοι, πεθάνει— ότι τα υπόλοιπα μέλη δεν θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν το όνομα του συγκροτήματος χωρίς αυτόν.

Όλοι οι άλλοι αντιστάθηκαν σε αυτήν την ιδέα, πιθανώς επειδή ένιωθαν ότι έψαχνα μια διέξοδο από το συγκρότημα εκείνη τη στιγμή και δεν ήταν έτοιμοι να το αποχαιρετήσουν. Αρχικά στενοχωριόμουν που δεν έβλεπαν τους System με τον ίδιο τρόπο που τους έβλεπα εγώ, αλλά μετά από λίγο, σταμάτησα να είμαι τόσο επίμονος γι’ αυτό και απλώς σκέφτηκα αυτούς τους τρεις τύπους όχι ως συνεργάτες μου στο συγκρότημα αλλά ως στενούς μου φίλους.

Και έτσι τους βλέπω ακόμα. Ο Shavo είναι ένας από τους ωραιότερους, χαρούμενους τύπους που έχω γνωρίσει ποτέ στη ζωή μου. Τα πάει καλά με όλους, ακόμα και στις χειρότερες στιγμές. Μπορώ να θυμηθώ ότι οδηγούσα στο πίσω μέρος ενός φορτηγού κάμπινγκ μια φορά με μια κακή γρίπη, και μόλις άρχισα να νιώθω άρρωστος, επέμενε να μου δώσει τη θέση του σε ένα πιο άνετο λεωφορείο μιας άλλης μπάντας για να μπορέσω να συνέλθω. Αυτός είναι ο Shavo: χαρούμενος, αισιόδοξος, εξυπηρετικός.

Όταν πρωτογνώρισα τον John, τα πήγαμε καλά λόγω των αμοιβαίων μας ευαισθησιών. Και οι δύο εκτιμούσαμε το διάβασμα και τη λογική. Όταν καθίσαμε όλοι μαζί στο γραφείο του μάνατζερ το 2017, ο John και εγώ δεν ήμασταν απλώς φίλοι και συμπαίκτες στο συγκρότημα. Ήμασταν κουνιάδοι. Σε μια μάλλον απίθανη τροπή των γεγονότων, είχε παντρευτεί την αδερφή της συζύγου μου.

Σε μια κάπως πιο ανησυχητική εξέλιξη, είχε γίνει επίσης ένθερμος υποστηρικτής του Trump. Ωστόσο, παρόλο που ήμουν στο πολύ αντίθετο άκρο του πολιτικού φάσματος, υποστηρίζοντας τον Bernie Sanders εκείνη την εποχή, μπορούσαμε πάντα να καθόμαστε στο τραπέζι του δείπνου και να γελάμε ο ένας με τον άλλον. Ό,τι κι αν συνέβαινε, ο John ήταν εκεί για εμένα και εγώ για εκείνον.

Και ο Daron κι εγώ… είχαμε πάντα μια μεγάλη, περίπλοκη σχέση. Η αγάπη για τη μουσική ένωσε τη μοναδική μας φιλία από νωρίς παρά τη διαφορά ηλικίας μας. Καλλιτεχνικά και ακόμη και πολιτικά, ήμασταν ομοϊδεάτες συνεργάτες στην αρχή. Και οι δύο είχαμε ένα ήθος punk-rock από διαφορετικές πηγές και εμπειρίες.

Μουσικά, συχνά τελειώναμε ο ένας τις προτάσεις του άλλου και είχαμε αυτή την απίστευτη αρμονική σύνδεση στις φωνές μας. Ήταν όμως σχεδόν αδύνατο να διαχωρίσουμε την προσωπική μας σχέση από τη δημιουργική. Κατά καιρούς ήταν πολύ δύσκολο, αν και κανείς από εμάς δεν το άφησε ποτέ να καταρρεύσει.

Είχε μια κτητικότητα που δεν καταλάβαινα ή δεν εκτιμούσα πάντα, ειδικά όταν άρχισε να επηρεάζει τις σχέσεις μου με τους άλλους. Νομίζω ότι με έβλεπε σαν μεγαλύτερο αδερφό και ήμουν προστατευτικός μαζί του, καθώς ένιωθα ότι ήταν συναισθηματικά ευάλωτος. Πάντα έκανε τη μουσική προτεραιότητα στη ζωή του και παραμένει πεισματικά πιστός στο δικό του καλλιτεχνικό όραμα.

Παρόλο που αυτό μας έχει φέρει μερικές φορές σε αντίθεση, τον σέβομαι και τον αγαπώ πολύ. Τι ήθελα λοιπόν για αυτούς τους τρεις ανθρώπους με τους οποίους ήμουν πιο κοντά από οποιονδήποτε εκτός της οικογένειάς μου; Ήθελα να είναι ευτυχισμένοι. Ήθελα να μην εξαρτώνται από την υγεία μου, την πλάτη μου ή την προθυμία μου να περνάω μήνες στο δρόμο κάθε χρόνο για να έχουν αυτό το συγκρότημα που τόσο πολύ ήθελαν. Αυτοί οι τρεις τύποι σήμαιναν για μένα περισσότερα από όσα σήμαιναν ποτέ οι System of a Down — και έτσι είναι ακόμα.

Φυσικά και ήθελα να είμαι χαρούμενος. Φαινόταν ότι η λύση ήταν να χαλαρώσω έξω από το συγκρότημα ενώ θα έψαχναν έναν αντικαταστάτη. Τους είπα ότι θα βοηθούσα ακόμη και στην εκπαίδευση ενός νέου τραγουδιστή.

«Σκεφτείτε το», είπα. «Μπορούμε να είμαστε το μοναδικό συγκρότημα που είναι σε θέση να κάνει αυτή τη μετάβαση φιλικά, όπου το μέλος του συγκροτήματος που φεύγει είναι 100% σύμφωνο με τη νέα κατεύθυνση. Θα δώσω συνεντεύξεις και θα μιλήσω για αυτό θετικά. Θα ξεκαθαρίσω ότι σας υποστηρίζω παιδιά». Δεν νομίζω ότι τα παιδιά σοκαρίστηκαν εντελώς από την ανακοίνωσή μου.

Στην πραγματικότητα, σχεδόν αισθάνθηκα ότι το περίμεναν, ή τουλάχιστον κάτι παρόμοιο. Δεν απέρριψαν εντελώς την ιδέα, αλλά η συλλογική τους απάντηση εκείνη την εποχή ήταν να τραβήξω φρένο. Μου ζήτησαν να μην ανακοινώσω ότι φεύγω από το συγκρότημα. Υποσχέθηκαν να μην με πιέζουν να κάνω περιοδείες. Το μανατζμενεντ θα παρουσίαζε απλά τις προτάσεις για περιοδείες. Αν έλεγα ναι, θα τις κάναμε. Αν έλεγα όχι, δεν θα τις κάναμε. Τέλος της ιστορίας.

Μου φάνηκε αρκετά λογικό. Κάπως νόμιζα ότι είχαν ξεχάσει την όλη ιδέα να προσλάβουν έναν νέο τραγουδιστή, αλλά ένα χρόνο αργότερα, ο John, ο Shavo και εγώ ήμασταν σε μία εκδήλωση στο Glendale, και αυτός ο τραγουδιστής που ήξερα σηκώθηκε και τραγούδησε ένα όμορφο αρμένικο τραγούδι. Ο Shavo καθόταν δίπλα μου στο τραπέζι. Έσκυψε και με χτύπησε στον ώμο.

«Παρεμπιπτόντως», έγνεψε δείχνοντας προς τον τραγουδιστή, «δοκιμάσαμε αυτόν τον τύπο ως τραγουδιστή. Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι δεν μπορούσε να ουρλιάξει και να γρυλίσει». Έμεινα έκπληκτος. Όχι ότι είχαν κάνει οντισιόν για αντικαταστάτες, αλλά επειδή το είχαν κρατήσει μυστικό.

«Γιατί δεν μου το είπατε ποτέ;» ψιθύρισα. Ο Shavo ανασήκωσε τους ώμους του. «Δεν ξέρω». Γύρισα προς τον Shavo, κοιτάζοντάς τον. «Άκου, είναι καλός τραγουδιστής», είπα. «Μπορώ να τον πάρω κυριολεκτικά στο πάρκινγκ αυτή τη στιγμή και να του μάθω πώς να γρυλίζει. Θα πρέπει πραγματικά να τον λάβετε υπόψη σας».

Τα πιο πρόσφατα χρόνια, τους πρότεινα έναν άλλο φίλο ως πιθανό αντικαταστάτη που θα έπρεπε να σκεφτούν σοβαρά. Αλλά δεν νομίζω ότι το έκαναν ποτέ».