Οι Opeth μαζί με τους Leprous τον Ιούλιο στον Λυκαβηττό

Εννιά χρόνια μετά την τελευταία τους εμφάνιση στην Αθήνα, οι σημαντικότεροι Σουηδοί εκφραστές του progressive metal, ΟPETH, θα μοιραστούν την σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Λυκαβηττού στις 3 Ιουλίου 2024  με τους πρωτοπόρους του σύγχρονου progressive Leprous στα Rockwave Nights!

Ένα ψυχεδελικό τρενάκι τρόμου που δραπετεύει από τη φλόγα της καταδίκης στις ήπιες νότες του Damnation, επιταχύνοντας όσο πλησιάζει το εφιαλτικό σκηνικό του Blackwater Park φτάνοντας στο σημείο της λύτρωσης υπό τον πολυτάραχο ήχο του Deliverance.

Η λατρεία και το πάθος τους για τον ήχο της δεκαετίας του ’70 μεταφόρφωσαν τους ΟPETH σε ένα μουσικό πολυεργαλείο που διακρίνεται από progressive μέταλ, folk και blues ακούσματα και μουσικές ενορχηστρώσεις  δύσκολες στην περίπλοκη απλότητά τους και πολυμήχανες στην ικανότητά τους να γοητεύουν με απολαυστικές, στοχαστικές μελωδίες.

Οι ΟPETH γοητεύουν προσφέροντας ένα μελαγχολικό ταξίδι άκρως προσωπικό, με αλλεπάλληλες σκοτεινές ιστορίες τρόμου, ονειροπόλους πρωταγωνιστές και εχθρικούς κομπάρσους που φορούν ποιητικούς μανδύες βαμμένους στα χρώματα της αιώνιας αναζήτησης.

Τα γεμάτα νοσταλγία και μελόδραμα φωνητικά του Mikael Åkerfeldt, που από τις αρχές της δεκαετίας του ’90  σημάδεψαν γενιές από metal fand, διδάσκουν ότι η βαρύτητα δεν έρχεται όταν brutal φωνητικά καταπίνουν τον ήχο της κιθάρας, αλλά αντιθέτως, η ουσία της βαρύτητας εντοπίζεται περισσότερο στα συναισθήματα, στην αναζήτηση και στις βαριές προόδους συγχορδιών.

Μαζί τους Οι κυβερνήτες του σύγχρονου «progosphere», Leprous!

Τα εισιτήρια κυκλοφόρησαν και μπορείτε να τα προμηθευτείτε εδώ. 

Η ικανότητα των Leprous να αλλάζουν τόσο ευρηματικά τις διαθέσεις και τον ρυθμό στο ίδιο τραγούδι είναι εντυπωσιακή.  Μουσικά, ο παράδεισος γίνεται κολαση, το βαρύ εναλλάσσεται με το μελωδικό, η θλίψη δίνει τη θέση της στην καλλιτεχνική δημιουργικότητα και οι  πολυσύνθετες αρμονίες αγκαλιάζουν αβίαστα το καθαρό φαλτσέτο.

Ο Einar Solberg αναλαμβάνει την προοδευτική συγκόλληση αντίθετων ήχων και εναλλασσόμενων ρυθμών με μια ατρόμητη διάθεση εφευρετικότητας και μαγευτικής μελαγχολίας.

H φωνή του Solberg ωριμάζει, ξεφεύγοντας από τα όρια του «κανονικού» και εισέρχεται στη σφαίρα του υπερφυσικού.

Η καταγραφή των συναισθημάτων γίνεται με μανιακή τελειότητα με τη βοήθεια μιας διευρυμένης παλέτας ηχοχρωμάτων με ακαριαίες κορυφώσεις και απρόσμενες επαναφορές σε μια αδιαπραγμάτευτα σκοτεινή πραγματικότητα.

Μια θεραπευτική διαδρομή με οδηγό την ερευνητική προσέγγιση που καταλήγει σε μονοπάτια δύσβατα χωρίς όμως να είναι μοναχικά. Οι υπνωτικές, μακροσκελείς και πλούσιες συναισθηματικά συνθέσεις που χαρακτηρίζουν τα «Τhe Price», «Βelow», «From The Flame», «Castaway Angels», «Αlleviate» ζωντανεύουν σε αυτήν τη διαδρομή.

Mη χάσετε τους OPETH παρέα με τους LEPROUS στο Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού στις 3 Ιουλίου 2024 στα Rockwave Nights!

Έχουν περάσει πολλά χρόνια από το ταπεινό ξεκίνημα των Opeth στο Huddinge, μια μικρή πόλη νότια της Στοκχόλμης. Σχηματίστηκαν  το 1990 από τους David Isberg (φωνητικά) και Åkerfeldt (κιθάρες) με στόχο να δημιουργήσουν το «πιο κακό (όχι από άποψη παιξίματος…!)συγκρότημα στον κόσμο», ωστόσο πρώτα οι Opeth έπρεπε να συγκροτήσουν μια πραγματική μπάντα για να στοχεύσουν σε ένα τόσο δηλητηριώδες εγχείρημα.

Το ντουέτο στρατολόγησε τα μέλη της πρώην μπάντας, Eruption, του Åkerfeldt,  τους Anders Nordin (ντραμς) και Nick Döring (μπάσο). Λίγο αργότερα, ένας δεύτερος κιθαρίστας, ο Andreas Dimeo, προστέθηκε στην σύνθεση. Όντας επίσημα μια πενταμελής σύνθεση, οι Opeth βάλθηκαν να διαφθείρουν τον κόσμο (ή τουλάχιστον τη Σουηδία) με τα κακά ξόρκια και τη σκοτεινή μουσική τους. Μετά από μερικές συναυλίες, το συγκρότημα διαλύθηκε, με τους Dimeo και Döring να αποχωρούν για προσωπικούς λόγους. Τα επόμενα δύο χρόνια, τα μέλη έφυγαν όσο γρήγορα έφτασαν, ωστόσο η άφιξη του Peter Lindgren —στο μπάσο και μετά στην κιθάρα— έδειξε ότι πλέον τα πράγματα άρχισαν να γίνονται σοβαρά. Ακόμη και η αποχώρηση του Isberg το 1992 δεν επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τον νεοσύστατο πυρήνα των Åkerfeldt, Nordin και Lindgren.

Ορκίστηκαν να συνεχίσουν ως τρίο και ως Opeth. Για τα επόμενα χρόνια, οι Opeth, που ήταν ακόμα στα πιο εκκολαπτόμενα στάδια της καριέρας τους, έγραφαν μουσική και έκαναν πρόβες με θρησκευτική αφοσίωση. Όταν έγινε η επανείσοδος του μπασίστα Johan De Farfalla οι Opeth  είχαν ολοκληρωθεί και επίσημα ως σχήμα.

Πλέον μετρώντας 13 δίσκους στην καριέρα τους και με μερικές αλλαγές στη σύνθεσή τους – ο Åkerfeldt είναι το μόνο αρχικό μέλος που έχει απομείνει – το συγκρότημα που ξεκίνησε από το τίποτα περιόδευσε σε όλο τον κόσμο, πούλησε περισσότερους από δύο εκατομμύρια δίσκους και σημάδεψε το βαρύ πρόσωπο του μέταλ. Η πιο πρόσφατη κυκλοφορία τους με τίτλο “In Cauda Venenum” είναι η καλύτερη ίσως στιγμή των Opeth.

Εάν το φως στο τέλος του τούνελ μπορούσε να μετατραπεί σε ήχο, μπορείτε να στοιχηματίσετε ότι θα ακουγόταν ακριβώς όπως oι Leprous. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, οι Νορβηγοί αντικομφορμιστές έχουν δημιουργήσει μερικές από τις βαθύτερες και πιο συναρπαστικές μουσικές που μπορεί κανείς να φανταστεί, εξελίσσοντας σταθερά από την αρχή τους ως πληθωρικοί prog metal εξερευνητές, μέχρι τη σημερινή τους θέση ως ένα από τα πιο μοναδικά και συναρπαστικά συγκροτήματα στη σύγχρονη βαριά μουσική. Ξεκινώντας τη δημιουργική τους πορεία με το καλειδοσκοπικό ντεμπούτο Tall Poppy Syndrome το 2009, οι Leprous ανέκαθεν εκδήλωναν μια βαθιά επιθυμία να δημιουργούν μουσική που να μην μοιάζει με τίποτα άλλο στη Γη. Η καλλιτεχνική ωρίμανση ήρθε με τις κυκλοφορίες The Congregation (2015) και Malina (2017), φανερώνοντας το εκπληκτικό ταλέντο του frontman Einar Solberg που κατάφερε να οδηγήσει τη μπάντα του σε νέα ύψη με κάθε διαδοχική κυκλοφορία.

Αναγνωρισμένοι ως ένα άκρως εντυπωσιακό και γεμάτο ενέργεια live συγκρότημα, οι Leprous γνώρισαν την ενθουσιώδη αποδοχή μια μεγάλης κατηγορίας μουσικόφιλων, από σκληροπυρηνικούς metalheads μέχρι old school prog fans και, στην πραγματικότητα, από όποιον απαιτεί λίγο περισσότερο πάθος, δύναμη και κομψότητα από τη μουσική που ακούει.

Το 2019, οι Leprous κυκλοφόρησαν το Pitfalls; το έκτο στούντιο άλμπουμ τους με την πιο προσωπική παρτίδα τραγουδιών που είχε γράψει ποτέ ο Σόλμπεργκ. Εξιστορώντας λεπτομερώς τη μάχη του πολυοργανιστή με την κατάθλιψη και το άγχος, το άλμπουμ αναγνωρίστηκε παγκοσμίως ως η κορύφωση της καριέρας του.

Το  έβδομο άλμπουμ των Leprous με τίτλο Αphelion που ακολούθησε είναι ένα ακόμη μνημειώδες καλλιτεχνικό επίτευγμα και ο πιο εκπληκτικός και δυναμικός δίσκος που έχουν δημιουργήσει ως τώρα.