Messa: Δεν μπορείς να έχεις σκοτάδι χωρίς φως

Με έναν ήχο που ισορροπεί ανάμεσα στο σκοτάδι και το φως, οι Messa έχουν διαμορφώσει μια μοναδική ταυτότητα από το 2014 μέχρι σήμερα, παραμένοντας πιστοί στην ανάγκη για εξερεύνηση και τη δημιουργική τόλμη. Στο The Spin στρέφονται σε goth και post–punk αναφορές των ’80s, διατηρώντας ωστόσο τον προσωπικό τους πυρήνα ζωντανό, σαν «φίδι που αλλάζει το δέρμα του» – όπως λένε οι ίδιοι.

Λίγο πριν τις εμφανίσεις τους στην Αθήνα (5 Δεκεμβρίου, Gazarte Ground Stage) και στη Θεσσαλονίκη (6 Δεκεμβρίου, Eightball Club), μιλούν με ειλικρίνεια για τη διαδικασία δημιουργίας, την ένταση ανάμεσα στη δημιουργική ελευθερία και την ταυτότητα του ήχου τους, και για τη στιγμή όπου η σιωπή γίνεται μουσική!

Roxx: Τι σας παρακίνησε αρχικά να σχηματίσετε τους Messa το 2014 και ποιο μέρος αυτής της αρχικής σπίθας σας οδηγεί ακόμη, μέχρι και σήμερα;

Messa: Η αρχική κινητήριος δύναμη ήταν η επιθυμία να γράψουμε και να παίξουμε ένα είδος που κανείς μας δεν είχε παίξει πριν. Πιστεύουμε πως αυτή η σπίθα είναι ακόμη ζωντανή, ακόμη κι αν μέσα στα χρόνια άλλαξε μορφή σαν φίδι που αλλάζει το δέρμα του. Δεν θέλουμε να βαρεθούμε και να παίζουμε το ίδιο υλικό ξανά και ξανά.

Roxx: Στο The Spin εξερευνάτε στοιχεία goth και post–punk της δεκαετίας του ’80. Πώς αποφασίσατε ότι αυτή ήταν η κατεύθυνση που θέλατε να ακολουθήσετε;

Messa: Χρειάστηκε αρκετός χρόνος. Βρήκαμε την κατεύθυνση έπειτα από ατελείωτο γράψιμο και ενορχήστρωση. Το τραγούδι που μας έκανε περισσότερο από όλα να καταλάβουμε προς τα πού να πάμε στο The Spin είναι το Thicker Blood. Πάντα ήμασταν θαυμαστές του πρώιμου Goth Rock/Dark Wave, αλλά με ορισμένες πολύ προσωπικές αναφορές. Ήταν ένα ενδιαφέρον πείραμα να τα αναμείξουμε όλα μέσα στο καζάνι των Messa.

Roxx: Πώς θα περιγράφατε το ιδανικό δημιουργικό περιβάλλον σας, είτε είναι το στούντιο, είτε κάποιος άλλος χώρος ή και μία ιδιαίτερη συνθήκη υπό την οποία ακμάζετε κατά το γράψιμο νέου υλικού;

Messa: Δεν μπορείς να αποφασίσεις πότε θα έρθει η σπίθα της δημιουργίας. Μπορείς μόνο να παραδοθείς σε αυτή και να γίνεις το κανάλι που της επιτρέπει να υπάρξει και να βγει στην επιφάνεια. Έχουμε γράψει μουσική και στίχους στο προβάδικο, μεθυσμένοι backstage μετά από συναυλία, στις 4 το πρωί στο σπίτι, μέσα σε αυτοκίνητο στη βροχή… Μάλλον όλοι στην μπάντα θα έλεγαν πως χρειαζόμαστε ιδιωτικότητα και αρκετό χώρο για να έχουμε πολύ εξοπλισμό, ώστε να είμαστε έτοιμοι να πειραματιστούμε όταν έρθει η σπίθα. Όμως προσαρμοζόμαστε αρκετά καλά σε οποιοδήποτε περιβάλλον. Το σημαντικό είναι να είμαστε δεκτικοί και οι ιδέες να μένουν φρέσκες. Είναι επίσης κρίσιμο να είμαστε έτοιμοι να ακολουθήσουμε την ιδέα, ακόμη κι αν το μονοπάτι μοιάζει παραπλανητικό στην αρχή.

Roxx: Όταν τα πράγματα δυσκολεύουν, όπως όταν παίζει writer’s block ή εξωτερικές πιέσεις, ποιες στρατηγικές ή τελετουργίες σας βοηθούν να προχωράτε;

Messa: Να κοιτάζουμε μέσα μας, να αποστασιοποιούμαστε και να αφήνουμε τον εξωτερικό θόρυβο και τρόμο έξω από το δωμάτιο. Να απελευθερώνουμε την πίεση, να εστιάζουμε σε κάτι άλλο, ακόμη και να κάνουμε κάποια δουλειά του σπιτιού (καθάρισμα κλπ), μένοντας μακριά από τα μουσικά μας όργανα. Πρέπει να υπάρχει ησυχία αν θες να ακούσεις τη μουσική μέσα σου.

Roxx: Πιστεύετε ότι υπάρχει ευθύνη για τους καλλιτέχνες να μιλούν για πολιτιστικά ή κοινωνικά ζητήματα; Πώς επιλέγετε με ποια θέματα να ασχοληθείτε;

Messa: Είναι τεράστιο προνόμιο, παρά ευθύνη. Πιστεύουμε ότι οι καλλιτέχνες αποκαλύπτουν πολλά από τον εαυτό τους μέσω του έργου που δημιουργούν. Μπορείς να πεις αυτό που θέλεις, είτε με μεταφορές είτε κατάμουτρα. Σε έναν κόσμο θεσμών που συνεχώς επιδιώκουν να επιβάλλονται, είναι υπέροχο να διαταράσσεις και να προκαλείς τους άλλους (και τον εαυτό σου) με την τέχνη. Γιατί αυτή μπορεί να προκαλέσει σκέψη, συλλογισμό. Είναι και ανάλυση και ανακάλυψη, είναι συλλογικότητα, δημιουργεί διάλογο και μπορεί να πυροδοτήσει πολύ εύκολα προβληματισμό γύρω από τον κόσμο.

Roxx: Ποιο άλμπουμ, όχι δικό σας, πιστεύετε ότι είχε τη μεγαλύτερη επίδραση σε εσάς τα τελευταία πέντε χρόνια και γιατί;

Messa: Πέντε χρόνια είναι πολύς χρόνος, συνέβησαν πολλά σε εμάς ως μπάντα και ως άτομα, είναι δύσκολο να επιλέξουμε μόνο ένα.

Roxx: Πώς αντιλαμβάνεστε τη σχέση μεταξύ σκοτεινιάς και ομορφιάς στη μουσική σας; Τα θεωρείτε αχώριστα;

Messa: Ναι. Είναι αχώριστα και στην πραγματική ζωή, έτσι δεν είναι; Όλη μας η μουσική διαπερνάται από το σκοτάδι, σαν ένα πέπλο που απλώνεται πάνω από όλα τα τραγούδια μας. Αλλά είναι θέμα αντίθεσης και χρώματος. Δεν μπορείς να έχεις σκοτάδι χωρίς φως, και όλα όσα είναι σκοτεινά δεν είναι απαραίτητα και όμορφα. Είναι ο τρόπος που συνδυάζεις τα στοιχεία που κάνει κάτι ενδιαφέρον ή, ας πούμε, όμορφο. Μας έρχεται στο μυαλό μια συμβουλή από τις 25 συμβουλές του Thelonious Monk για μουσικούς: «Το εσωτερικό του τραγουδιού είναι αυτό που κάνει το εξωτερικό να ακούγεται καλό».

Roxx: Έχετε νιώσει ποτέ ότι επιλέγοντας να ακολουθήσετε μια συγκεκριμένη ηχητική κατεύθυνση κατά την διάρκεια της δημιουργίας, ίσως οδηγήσετε μέρος του κοινού σας στο να απομακρυνθεί; Πώς διαχειρίζεστε αυτή την ένταση;

Messa: Θα ήταν ανειλικρινές να λέγαμε ότι δεν κάναμε ποτέ αυτή την ερώτηση στον εαυτό μας. Δεν σου κρύβω πως το σκεφτόμασταν κάποιες φορές, γράφοντας το The Spin. Ωστόσο, πιστεύουμε πως όταν δημιουργούμε τη δική μας μουσική, βάζοντας το δικό μας γούστο και επιλογές σε πρώτο πλάνο, είμαστε ελεύθεροι να αποφασίσουμε ό,τι μας φαίνεται σωστό. Η ανταλλαγή (και πιθανή σύγκρουση) είναι μόνο μεταξύ των τεσσάρων μας. Καμία επιβολή από εξωτερική πηγή δεν θα μπει στη συζήτηση, ποτέ όσο δημιουργούμε.

Roxx: Σε μια ζωντανή εμφάνιση, προτιμάτε τον αυθορμητισμό ή την πιστή αναπαραγωγή των στούντιο ηχογραφήσεων και γιατί;

Messa: Μια καλή ισορροπία ανάμεσα στα δύο. Η χημεία και η αλληλεπίδραση μεταξύ των μουσικών που διαπερνά μια ζωντανή εμφάνιση είναι θεμελιώδους σημασίας, και το να αφήνεις χώρο για λίγο αυτοσχεδιασμό είναι σημαντικό. Ταυτόχρονα, δεν θέλουμε να το παρακάνουμε και να αλλάξουμε εντελώς το υλικό και τη γλώσσα των τραγουδιών. Υπάρχουν ορισμένα βασικά στοιχεία που θα αποτελούν πάντα το DNA ενός κομματιού, και θέλουμε να τα σεβαστούμε, ούτως ώστε να μην αλλάξουμε την ταυτότητα του.

Roxx: Τι ελπίζετε να αποκομίσουν οι ακροατές, συναισθηματικά ή διανοητικά, μετά την ακρόαση του έργου σας σε δέκα χρόνια από τώρα;

Messa: Τις πολλαπλές αποχρώσεις και σκιές, και την ειλικρίνεια του υλικού. Ελπίζουμε επίσης να αντιληφθούν την ποιότητα του υλικού και να αποκτήσουν την ανάγκη να το ακούνε ξανά και ξανά! Παρεμπιπτόντως, αν ο δίσκος εξακολουθεί να σημαίνει κάτι για κάποιον σε δέκα χρόνια, θα το θεωρούσαμε ήδη επίτευγμα.

Οι Messa εμφανίζονται την Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου ζωντανά στο Gazarte Ground Stage στην Αθήνα, μαζί με τους Tortuga και Empty Frame και το Σάββατο 6 Δεκεμβρίου στο Eightball Club μαζί με τους Tortuga.

Εισιτήρια προπωλούνται μέσω της more.com και του δικτύου καταστημάτων της.