O κιθαρίστας των Thin Lizzy δεν είχε ιδέα ποιοι ήταν οι Metallica όταν τον κάλεσαν να παίξει μαζί τους

Οι Metallica διασκευάσαν το 1998 το Whiskey in the Jar, που έγινε μία από τις χαρακτηριστικές και επιτυχημένες διασκευές τους, όμως ο κιθαρίστας των Thin Lizzy (που είχαν και αυτοί διασκευάσει το παραδοσιακό τραγούδι), δεν τους είχε ακούσει ποτέ στη ζωή του. Έτσι όταν τον κάλεσαν να ανέβει τους στη σκηνή το 1998, η εμπειρία που περιγράφει δεν είναι και τόσο ευχάριστη.

«Δεν ήξερα τίποτα για τους Metallica. Τίποτα. Δεν ασχολούμαι με αυτό το είδος μουσικής. Έτσι, όταν κάποιος μου είπε ότι είχαν ηχογραφήσει το “Whisky in the Jar” είπα, “Ω, ποιοι είναι αυτοί;”» είπε ο Eric Bell σε συνέντευξη του στο Guitar World.

«Και μετά μου ζήτησαν να κάνω τη συναυλία, το οποίο ήταν χαοτικό. Δεν ξέρω γιατί με κάλεσαν. Νομίζω ότι η εντύπωση που είχαν ήταν ότι τους ήξερα. Δεν τους ήξερα. Νόμιζαν ότι ένιωθα δέος  – δεν ήταν όμως αλήθεια. Ένας από τους roadies με οδήγησε στο ξενοδοχείο τους και στάθηκα στην αίθουσα περιμένοντας. Και ένας ένας, κατέβηκαν, μου έσφιξαν το χέρι και περίμεναν ότι θα εντυπωσιαστώ. Αλλά δεν ήξερα ποιοι ήταν, δεν είχα ακούσει ποτέ τη μουσική τους και δεν με ενδιέφερε. Αυτό τους ξάφνιασε» συνέχισε ο Βell που ήταν μέλος των Thin Lizzy από το 1969 μέχρι και το 1973.

«Δεν ήταν ευχάριστο. Δεν υπήρχε χημεία. Συντόνισαν τα όργανα τους έναν ολόκληρο τόνο κάτω. Εγώ, όμως, δεν το έκανα. Τώρα λοιπόν ακούω το “Whisky in the Jar” στο F, το οποίο ήταν πολύ περίεργο. Από εκείνο το σημείο και μετά, ο εγκέφαλός μου δεν ήταν αφοσιωμένος. Απλώς το έπαιξα με τον δικό μου τρόπο και πήραμε χωριστούς δρόμους» κατέληξε. 

Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ο Eric Bell μιλάει απαξιωτικά για την εμπειρία του με τους Metallica. Το 2019 τους είχε χαρακτηρίσει «μπάσταρδούς», αφού όπως είχε πει, περίμενε ότι θα πληρωθεί για εκείνη την εμφάνιση, κάτι που δεν έγινε.

«Ετοιμαζόμουν να φύγω και είχε έρθει ένα αμάξι να με πάει σπίτι. Περίμενα περίπου 2.000 δολάρια, ένα ποσό που δεν ήταν τίποτα για αυτούς. Ένα μέλος της ομάδας τους όμως ήρθε να με χαιρετήσει και μου έδωσε, μπλουζάκια, καπελάκια και μπρελόκ. Φεύγοντας συνειδητοποίησα ότι δεν είχα πάρει φράγκο. Περίμενα ότι θα μου έρθει κάτι με το ταχυδρομείο αλλά τίποτα. Αργότερα κάποιος δικός μου προσπάθησε να επικοινωνήσει με κάποιον από το μάνατζμεντ τους αλλά δεν ήταν δυνατόν. Δεν πίστευα αυτό που έκαναν, γιατί είναι πολύ βολεμένοι. Έπρεπε να έχω πάρει 2 χιλιάρικα αλλά με πήδηξαν οι μπάσταρδοι»!