Ο Justin Warfield των She Wants Revenge είναι ένας καλλιτέχνης που δεν αυτολογοκρίνεται!

Με μια πορεία που εκτείνεται από το hip hop των ’90s μέχρι τα σκοτεινά μονοπάτια του dark wave και του deathrock, ο Justin Warfield δεν σταμάτησε ποτέ να εξερευνά τα όρια της μουσικής δημιουργίας. Το νέο του προσωπικό project, Warfield, έρχεται να αποτυπώσει με τον πιο ωμό και κινηματογραφικό τρόπο αυτήν την καλλιτεχνική ανησυχία, φέρνοντας στο προσκήνιο έναν ήχο που ισορροπεί ανάμεσα στην ενέργεια, την ένταση και τη σκοτεινή ατμόσφαιρα.

Λίγο πριν τις πρώτες σόλο εμφανίσεις του στην Ελλάδα -στις 16 Σεπτεμβρίου στην Αθήνα και στις 17 Σεπτεμβρίου στη Θεσσαλονίκη- μιλήσαμε μαζί του για τις θεματικές που τροφοδοτούν τους στίχους του, για την αμεσότητα του ήχου των ’80s που εξακολουθεί να τον εμπνέει, αλλά και για την προσωπική του φιλοσοφία γύρω από τη δημιουργία και την ερμηνεία της μουσικής.

Roxx.gr: Το Warfield project έχει περιγραφεί ως ωμό και κινηματογραφικό ταυτόχρονα. Εσύ τι είδους συναισθηματικό ταξίδι θέλεις να βιώσουν οι ακροατές με αυτό;

Justin Warfield: Θέλω να μπουν σε αυτό κι όπου τους οδηγήσει. Είμαι απλώς ενθουσιασμένος που κυκλοφόρησε αυτή η μουσική στον κόσμο, οπότε στην πραγματικότητα δεν είναι πλέον στα χέρια μου. Θα ήλπιζα, πέρα από τον ενθουσιασμό των θαυμαστών για το ύφος της μουσικής και την ενέργεια που παίρνουν από αυτήν, να αφιερώσουν χρόνο να ακούσουν και να διαβάσουν τους στίχους και να βρουν τη δική τους ερμηνεία – όπως έχουν κάνει άλλωστε και στο παρελθόν με τραγούδια που έχω γράψει. Έτσι, οποιοδήποτε συναισθηματικό ταξίδι, εφόσον γίνει δικό τους, θα ήταν καταπληκτικό!

Roxx.gr: Όταν γράφεις στίχους που τείνουν προς το σκοτεινό και εξομολογητικό, πώς αποφασίζεις τι θα αποκαλύψεις και τι θα κρύψεις;

Justin Warfield: Δεν αυτολογοκρίνομαι. Ακούω τη μουσική, και ό,τι μου έρθει στο μυαλό το περνάω στο χαρτί. Όποιες εικόνες, λέξεις, ήχοι, ρυθμοί, ιστορίες, ονόματα κ.λπ., τα αφήνω να βγουν. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν χρησιμοποιώ σαφέστερες αφηγήσεις ή ότι δεν κάνω μικρές αλλαγές και ξαναγραψίματα, αλλά δεν λογοκρίνω τον εαυτό μου. Θέλω να είναι όσο πιο προσωπικό γίνεται, ακόμη κι αν δεν γράφω πράγματα που αποτελούν δικές μου προσωπικές εμπειρίες, ή πραγματικές ιστορίες. Βέβαια η αλήθεια είναι πως ό,τι κι αν προκύψει ως αποτέλεσμα, σε κάποιο επίπεδο πάντα θα είναι προσωπικό.

Roxx.gr: Στα τραγούδια όπου εξερευνάς θέματα εμμονής και επιθυμίας, γράφεις από προσωπική εμπειρία ή δημιουργείς χαρακτήρες;

Justin Warfield: Μερικές φορές, ναι. Σπάνια αφηγούμαι ιστορίες άλλων, αλλά συχνά παίρνω αποσπάσματα από τις δικές μου εμπειρίες, συναισθήματα, ή πράγματα που δημιουργώ σχεδόν σαν να έγραφα ταινία. Έτσι, ακόμα κι αν η ιστορία δεν είναι κάτι που έζησα, τα συναισθήματα είναι πάντα βιωματικά. Μερικά από τα μεγαλύτερα τραγούδια στα οποία έχω γράψει στίχους ήταν βαθιά προσωπικά και βγαλμένα από τις δικές μου εμπειρίες, και άλλα, αντίθετα, ήταν μικρές ιστορίες σε μορφή τραγουδιού που απλώς ταίριαζαν με τη μουσική.

Roxx.gr: Τι είναι αυτό στον ήχο του deathrock και του dark wave των αρχών των ’80s που εξακολουθεί να σου φαίνεται επίκαιρο σήμερα;

Justin Warfield: Η ενέργεια, η ταχύτητα και η δύναμη. Υπάρχει κάτι απλό, πρωτόγονο και ανεπιτήδευτο σε αυτό. Και αν σκεφτεί κανείς πόσο προσεγμένη και γυαλισμένη είναι η περισσότερη μουσική σήμερα, για μένα είναι αναζωογονητικό να ακούω και να δημιουργώ μουσική που μου θυμίζει πράγματα που σε χτυπούν κατευθείαν στο ένστικτο, στα μέσα σου, ακόμη κι αν είναι εξευγενισμένα χάριν της φόρμας στην οποία υπάρχουν.

Roxx.gr: Οι επερχόμενες εμφανίσεις σου στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη σηματοδοτούν τις πρώτες σόλο εμφανίσεις σου στην Ελλάδα. Ποιες είναι οι προσδοκίες σου από το ελληνικό κοινό;

Justin Warfield: Καμία άλλη πέρα από το να συνδεθώ με ανθρώπους που θέλουν να μοιραστούν μια εμπειρία συναισθήματος, χαράς, αγωνίας και οτιδήποτε άλλο είναι ικανή να εμπνεύσει η μουσική.

Roxx.gr: Προσεγγίζεις διαφορετικά μια εμφάνιση σε μια νέα πόλη, γνωρίζοντας ότι οι πολιτισμικές αποχρώσεις ίσως επηρεάσουν την υποδοχή που θα λάβει η μουσική σου;

 Justin Warfield: Καθόλου. Πιστεύω στο να κάνεις αυτό που κάνεις και όχι στο να προσαρμόζεσαι στο εκάστοτε κοινό. Τώρα, αυτό δεν σημαίνει ότι αν έπαιζα σε ένα φεστιβάλ σε μεσημεριανή ώρα, δεν θα άλλαζα λίγο το σετ σε σχέση με μια μεσονύχτια συναυλία με φώτα και καπνούς, αλλά δεν προσαρμόζω τη μουσική στις διαφορετικές κουλτούρες ή τόπους. Πιστεύω ότι η δουλειά μου είναι να τους προσφέρω την εμπειρία, να την αφήσω να ρέει και να αλλάζει με βάση το συναίσθημα στη σκηνή και στον χώρο, με την ερμηνεία και εμπειρία του κοινού να διαφοροποιείται. Αυτό που κάνουμε εμείς παραμένει αμετάβλητο.

Roxx.gr: Αν μπορούσες να αποστάξεις το Warfield σε μια εικόνα ή σκηνή από ταινία, πώς θα έμοιαζε;

Justin Warfield: Αυτή τη στιγμή, θα ήταν μια ασπρόμαυρη, υψηλής αντίθεσης φωτογραφία που θα μπορούσε να έχει κυκλοφορήσει είτε το 1980 είτε το 2027. Το συγκρότημα να παίζει live, το κοινό να κάνει pogo, και να βλέπεις εκφράσεις λύτρωσης ή ενθουσιασμού στα πρόσωπα των παιδιών μέσα στο πλήθος.

Roxx.gr: Πώς μετράς προσωπικά αν ένα τραγούδι έχει «πετύχει»: με βάση την αντίδραση του κοινού, τη δική σου κάθαρση ή κάτι άλλο;

Justin Warfield: Αν μου αρέσει, αν με συγκινεί, αν συνεχίζει να με ενθουσιάζει με τον καιρό και με τις επαναλαμβανόμενες ακροάσεις, και αν έχει νόημα για μένα. Όλα τα υπόλοιπα είναι μπόνους.

Ο Justin Warfield εμφανίζεται με το προσωπικό του project Warfield, την Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου στο Gazarte Ground Stage στην Αθήνα και την Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου στο WE στην Θεσσαλονίκη.

Εισιτήρια προπωλούνται μέσω της ComeTogether.Live και στα καταστήματα Metal Era (Αθήνα), Lotus (Θεσσαλονίκη) και The Nephilim Store (Θεσσαλονίκη).