Green Day: Μία ωδή στην εφηβεία της γενιάς των broken dreams

Μία μπάντα φτιαγμένη από αιώνιους εφήβους. Και μία ολόκληρη γενιά που για σχεδόν δύο ώρες μεταφέρθηκε στην εφηβεία της. Γράφει ο Αλέξανδρος Τσιριγώτης.

Οι Green Day δεν είναι ένα από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα. Πιθανότατα δεν θα έμπαινε καν στο Top-10. Μετά από συνεχόμενα καλοκαίρια που το… σύμπαν συνωμότησε ώστε τα αγαπημένα μου acts να βρεθούν στη μικρή μας χώρα, η φετινή συναυλιακή περίοδος ήταν (με βάση τα προσωπικά μου γούστα) αρκετά περιορισμένη.

Κάπως έτσι, αποφάσισα να πάω να ακούσω τον Μπίλι Τζο Άρμστρονγκ και την παρέα του στο Ejekt Festival, χωρίς τεράστιες προσδοκίες είναι η αλήθεια, καθώς η σχέση μου με την μπάντα ήταν περισσότερο ένας εφηβικός έρωτας που χάθηκε με την ενηλικίωση μου. Γρήγορα, όμως, κατάλαβα πως δεν είχα αφήσει τους Green Day όσο πίσω νόμιζα.

Από το «American Idiot» που μας έβαλε απευθείας στο κλίμα, το αγαπημένο «Know Your Enemy» και το κλασικό «Holiday», η σπουδαία μπάντα άνοιξε μια… ρωγμή στον χωροχρόνο και μας μετέφερε στην εφηβεία μας, όταν ακόμη μία ολόκληρη γενιά έβλεπε με αισιοδοξία το μέλλον, και δεν περπατούσε καθημερινά στην «Boulevard of Broken Dreams».

Τα συναισθήματα σε όλη την υπέροχη βραδιά ήταν έντονα. Γύρω μου, άνθρωποι 40+ χρονών, που πέτυχαν το prime των Green Day στα χρόνια της ενηλικίωσής τους, ζούσαν το κάθε τραγούδι με τρόπο που έδειχνε πόσο αναπολούν τα χρόνια εκείνα της αισιοδοξίας, της επανάστασης, των άφθαρτων ακόμη ονείρων και της νεανικής punkίλας.

Για το μουσικό κομμάτι δεν έχω να πω πολλά. Ο ήχος ήταν αψεγάδιαστος, η φωνή του Μπίλι Τζο ολοκάθαρη σαν να μην πέρασε μια μέρα, και τα τραγούδια που περιμέναμε, ακούστηκαν όλα, με μικρές αλλά καθόλου κουραστικές διακοπές για κομμάτια από την πιο πρόσφατη δισκογραφία της μπάντας.

Τα highlights της βραδιάς που θέλω να σταθώ είναι το «ευχαριστώ» του Άρμστρονγκ στον Όζι και τους Black Sabbath με ένα σύντομο riff του «Iron Man», η στιγμή που όλοι έγιναν μια φωνή τραγουδώντας το «Bohemian Rhapsody», αλλά και η αποτυχημένη αλλά και συγκινητική προσπάθεια ενός μεσήλικα να δημιουργήσει ένα mosh pit ακριβώς από πίσω μου.

Κυρίως, όμως, κρατάω αυτή την επιστροφή στα χρόνια της αθωότητας. Μια μπάντα αιώνιων εφήβων, που έχει τον τρόπο να σε κάνει να νοσταλγήσεις την εφηβεία σου, οπότε κι αν την έζησες. Μπορεί να τους πήρε πάρα πολύ καιρό να έρθουν, όμως οι Green Day αναπλήρωσαν τον χαμένο χρόνο, καθώς μας μετέφεραν πολλά χρόνια πίσω. Ελπίζουμε να τους ξαναδούμε σύντομα!