Οι Burst του 2025 είναι «Μεγαλύτεροι, καλύτεροι, αναποφάσιστοι»!

Μετά από δεκαπέντε χρόνια σιωπής, οι Σουηδοί Burst επιστρέφουν στη σκηνή για μια σειρά εμφανίσεων που έχουν ήδη συζητηθεί έντονα στον χώρο της heavy μουσικής.

Από τα πρώτα τους βήματα στις αρχές των ’00s μέχρι το πολυσύνθετο Lazarus Bird, οι Burst υπήρξαν πάντα μια μπάντα που έσπρωχνε τα όρια του ήχου της, χωρίς φόβο για ρίσκα και πειραματισμούς.

Σήμερα, πιο ώριμοι και ανανεωμένοι, μιλούν για την επανένωση, για τις δυσκολίες και τα διλήμματα του παρελθόντος, για το πώς αντιλαμβάνονται τη σύγχρονη μουσική βιομηχανία, αλλά και για το τι σημαίνει να κουβαλάς την κληρονομιά ενός συγκροτήματος που θεωρήθηκε ορόσημο. Ο Jesper Liveröd απαντά στις ερωτήσεις του Roxx, λίγο πριν οι Burst ανέβουν ξανά στις ελληνικές σκηνές.

Roxx: Ποια συναισθήματα κυριαρχούν τώρα που επιστρέφετε στη σκηνή μετά από περισσότερα από δέκα χρόνια σιωπής;

Jesper Liveröd (Burst): Μέχρι τώρα το έχουμε κάνει μερικές φορές, οπότε νομίζω ότι κάπως έχουμε βρει πώς να λειτουργούμε. Οι πρώτες συναυλίες που δώσαμε γύρω από την κυκλοφορία του box set το 2023 είχαν μια δόση ανησυχίας από μέρους μας.

Ήταν ένα μείγμα ενθουσιασμού, επιστροφής στο σπίτι και αμφιβολίας. “Είναι σωστό αυτό; Πρέπει όντως να το κάνουμε;” Σκεφτόμασταν αν θα τα καταφέρουμε ή αν θα καταστρέψουμε την κληρονομιά μας. Σε έναν βαθμό, ακόμη νιώθω αυτά τα ανάμεικτα συναισθήματα, αλλά πλέον κυριαρχούν τα θετικότερα εξ’ αυτών.

Roxx: Βλέπετε αυτή την επανένωση ως γιορτή του παρελθόντος ή ως βήμα προς ένα πιθανό νέο κεφάλαιο;

Jesper Liveröd (Burst): Αναπόφευκτα είναι μια επιστροφή στο παρελθόν, αφού παίζουμε κομμάτια που δημιουργήθηκαν μεταξύ 2001 και 2008. Είμαστε χαρούμενοι που επιστρέφουμε σε εκείνη την εποχή και οι συναυλίες που δώσαμε τα τελευταία χρόνια ήταν οι καλύτερες μας. Αλλά δεν πρόκειται να μείνουμε στο παρελθόν για πολύ ακόμα. Χρειάζεται να προχωρήσουμε, και μένει να φανεί το αν θα καταλήξουμε σε νέα μουσική.

Roxx: Τι κάνει την εποχή του Lazarus Bird τόσο καθοριστική για εσάς προσωπικά;

Jesper Liveröd (Burst): Ήταν μια αρκετά δυσαρμονική εποχή. Ήταν ένα δύσκολο άλμπουμ στη δημιουργία του. Είχαμε περιοδεύσει πολύ εντατικά και βγάζαμε δίσκους τακτικά για μερικά χρόνια, και ήμασταν αρκετά εξαντλημένοι. Στη διαδικασία της σύνθεσης πιέσαμε τον εαυτό μας στα όρια, και όσο φιλόδοξη και πολυεπίπεδη κι αν ήταν η μουσική, ο χρόνος στο στούντιο για να αποκτήσει η παραγωγή το ανάλογο βάθος ήταν πολύ λίγος.

Είχαμε στρες, και η παραγωγή θα είχε ωφεληθεί από περισσότερο χρόνο. Στη συνέχεια, κατά την προετοιμασία του εξωφύλλου, τσακωθήκαμε άσχημα με τη δισκογραφική μας. Άλλαξαν το εξώφυλλο επειδή είχαν την ανόητη ιδέα ότι το αρχικό μας δεν ήταν “εμπορικό”. Το θεώρησαν “πολύ ευρωπαϊκό”, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Μάλλον παραήταν καλλιτεχνικό; Δεν ξέρω. Μετά από αυτό σταμάτησαν να πιστεύουν σε εμάς και δεν προώθησαν πραγματικά τον δίσκο. Βγήκαμε σε μερικές πολύ ωραίες περιοδείες για την προώθησή του, αλλά στην πραγματικότητα ο δίσκος δεν ήταν διαθέσιμος στον κόσμο.

Έμοιαζε σαν να κολυμπούσαμε κόντρα στο ρεύμα, και όλη αυτή η ταλαιπωρία μας ρούφηξε την ενέργεια. Το magnum opus μας κατέληξε κάπως να γίνει βάρος για εμάς. Έτσι, μια ώρα πριν ανέβουμε στην σκηνή ενός φεστιβάλ, καθίσαμε και συμφωνήσαμε να βάλουμε το συγκρότημα στον πάγο. Υποθέτω πως το άλμπουμ είναι μια μαρτυρία της δημιουργικότητας και της ανησυχίας μας, αλλά τα γεγονότα γύρω του είναι επίσης μια μαρτυρία για το πόσο απογοητευτική μπορεί να γίνει η μουσική βιομηχανία για μια μπάντα. Από αυτή την άποψη, το Lazarus Bird ήταν ο σπινθήρας που σκότωσε τη μπάντα.

Roxx: Πώς άλλαξε η σχέση σας με τη heavy μουσική στη διάρκεια αυτής της παύσης;

Jesper Liveröd (Burst): Σήμερα είναι αδύνατο να παρακολουθώ τα πάντα όπως έκανα παλιά. Ο όγκος νέας μουσικής είναι απέραντος. Εξακολουθώ να ψάχνω συνεχώς για καινούργιους ήχους, αλλά πλέον τα γούστα μου έχουν ανοίξει, ενώ συγχρόνως ο πήχης για το τι με εντυπωσιάζει έχει ανέβει σημαντικά. Έχω γίνει πιο επιλεκτικός.

Παράλληλα, βλέπω ότι το τωρινό τοπίο απαιτεί εντελώς διαφορετικά πράγματα από τις μπάντες. Αν ήμουν νέο συγκρότημα που ξεκινούσε τώρα, θα ήμουν φοβερά αγχωμένος: το τσουνάμι κυκλοφοριών, ο καταιγιστικός ρυθμός, η ασταμάτητη πίεση των social media και η ανάγκη για συνεχή παρουσίαση περιεχομένου δεν αφήνουν χώρο για ανάσα.

Οι νέες κυκλοφορίες έχουν ελάχιστο χρόνο για να κερδίσουν την προσοχή του κόσμου και η κουλτούρα καταναλώνεται σαν fast food, ενώ στην πραγματικότητα χρειάζεται βάθος και δέσμευση. Το ξέρω πως γκρινιάζω, αλλά η ανυπομονησία είναι τεράστια στην εποχή μας. Μου λείπουν οι στιγμές που ένα άλμπουμ μπορούσε να με συνεπάρει ολοκληρωτικά, να το κουβαλάω μέσα μου για μήνες.

Roxx: Ποια είναι μια μη μουσική επιρροή που διαμόρφωσε τη δημιουργικότητά σας, τότε και τώρα;

Jesper Liveröd (Burst): Γεννηθήκαμε στην Αρκτική περιοχή, κάτι που είχε βαθιά επίδραση στον τρόπο που ακουγόμαστε και προσεγγίζουμε τη μουσική. Δεν είναι πολύ πρωτότυπο για ένα βόρειο συγκρότημα να το λέει αυτό, αλλά το περιβάλλον, οι φυσικές συνθήκες και το γεγονός ότι αναγκαζόμαστε να αντέχουμε το κρύο και το σκοτάδι για πέντε μήνες τον χρόνο, έχει τεράστια επίδραση στη νοοτροπία και στο συναίσθημα. Πέρα από αυτό, καταναλώνω ανθυγιεινές ποσότητες βιβλίων, διαλέξεων, podcasts και ντοκιμαντέρ για το σύμπαν. Δεν κουράζομαι ποτέ με το διάστημα. Είναι τρομακτικό, απίστευτα περίπλοκο και μελαγχολικό.

Roxx: Αν έπρεπε να περιγράψετε τους Burst το 2025 με τρεις λέξεις, ποιες θα ήταν;

Jesper Liveröd (Burst): Μεγαλύτεροι, καλύτεροι, αναποφάσιστοι

Οι Σουηδοί Burst εμφανίζονται μαζί με τους Βρετανούς Svalbard ζωντανά, την Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου στην Θεσσαλονίκη και το Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου στην Αθήνα.

Εισιτήρια προπωλούνται μέσω της more.com και του δικτύου καταστημάτων της.