Γράφει ο Χρήστος Κασσός
Φυσικά όλοι γνωρίζουμε τον Guillermo del Torο. ΠΡΟΣΟΧΗ : για εσάς που συμφωνήσατε με την προηγούμενη φράση αστραπιαία, σκεφτείτε το ενδεχόμενο να τον μπερδέψατε με τον Benicio del Toro, τον ηθοποιό. Για να μην τα πολυλογώ, αυτός που ψάχνουμε είναι σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός και κρύβεται πίσω από ταινίες όπως ο «Ο Λαβύρινθος του Πάνα» , «Hellboy», « Pacific Rim» κ.ά.
Αυτός λοιπόν ο τύπος , παρέα με κάποιον Chuck Hogan- που ομολογώ ότι έμαθα πρόσφατα- αποφάσισαν να συνδράμουν στην παγκόσμια μυθιστοριογραφία γράφοντας παρεούλα μία τριλογία ονόματι «The Strain» . Οι ελληνικοί τίτλοι των βιβλίων είναι «Το ίχνος» , «Η πτώση» και «η Αιώνια νύχτα» και σαν λογοτεχνικά έργα δεν είναι δα και αριστουργήματα. Ίσως κάποιος πιο τολμηρός θα μπορούσε να τα χαρακτηρίσει και ως πατάτες. Θα συμφωνούσα 100% με αυτόν τον «τολμηρό» αλλά θα πρόσθετα ότι παρά την αδυναμία τους, το στόρι σε κρατάει και θες να διαβάσεις παρακάτω σαν τρελός.
Τι έχει το «σενάριο» ; Βαμπίρ ! Όχι σαν αυτά του True Blood ή του Twilight. Μιλάμε για αληθινά, άσχημα , παρανοϊκά και γαμηστερά βαμπίρ που αρχίζουν να καταλαμβάνουν τον κόσμο. Μέσα σε όλο τον κακό χαμό , μια χούφτα ανθρώπων το παλεύει ακόμα και αντιστέκεται σθεναρά . Ένα γκρουπ με ομολογουμένως δυνατούς και εξαιρετικά δομημένους χαρακτήρες.
Del Torο και Hogan λοιπόν, αποφάσισαν σαν παραγωγοί και σεναριογράφοι να μεταφέρουν την τριλογία τους στην μικρή οθόνη. Ο Del Toro μάλιστα σκηνοθέτησε και το πρώτο επεισόδιο.
Αυτό που παρατηρούμε μερικά επεισόδια πριν το τέλος της πρώτη σεζόν είναι ότι το σενάριο της σειράς δεν ακολουθεί πιστά την τριλογία , πράγμα πολύ συνηθισμένο στις μεταφορές βιβλίων, προσθέτοντας κι άλλους χαρακτήρες και αλλάζοντας το στόρι ώστε να δείχνει πιο «τηλεοπτικό».
Εκεί βέβαια που δείχνει να χωλαίνει πραγματικά η σειρά είναι στον ρυθμό. Για πολλούς πάει πολύ αργά και για όσους έχουν διαβάσει τα βιβλία πάει πολύ γρήγορα σε θέματα ουσίας και «μακρηγορεί» σε άλλα αδιάφορα. Για λίγο θα σταματήσω την αναφορά στα βιβλία και θα επικεντρωθώ στην σειρά.
Ξεκινάμε με το καστ. Ο γέρος επιστάτης με την γάτα από το Harry Potter , ο Ernest Hemingway από το «Μεσάνυχτα στο Παρίσι», ένας μπρατσαράς που τον έχω δει σε διάφορες ταινίες να τραμπουκίζει κόσμο, μια ομορφούλα Ισπανόφωνη και μια ξανθιά που βγήκε από video clip του Βουρλιώτη και της παρέας του. Α, και ο Σαμ από τον «Άρχοντα των Δακτυλιδιών» Οκ, όχι ότι καλύτερο αλλά στην τελική πόσοι άσημοι ηθοποιοί έγιναν φίρμες μέσα από σειρές. Οπότε κράξιμο για το καστ δεν έχει.
Τα βαμπίρ τώρα που αποτελούν και το μεγάλο στοίχημα , φαίνεται να μην πληρώνουν όσους πόνταραν πάνω τους. Αντιτηλεοπτικά ως εκεί που δεν πάει ! Ο Guillermo del Toro αν σε κάτι έχει ταλέντο περισσότερο από άλλα είναι η δημιουργία «πλασμάτων». Στην συγκεκριμένη περίπτωση μάλλον απέτυχε, άποψη που ενισχύεται από το γεγονός ότι ο μεγάλος Βάμπιρος, το αφεντικό των αιματορουφήχτρων, ο Master, μοιάζει με κλόουν που τον πυροβολάς με νεροπίστολο και αν τον πετύχεις σου δίνει δώρο κουκλάκι.
Η μαυρίλα και η κατατονική ατμόσφαιρα των βιβλίων (επιστρέφουμε στα βιβλία λοιπόν ) , στην σειρά δίνει την θέση της σε μια δυσνόητη αλληλεπίδραση των χαρακτήρων ξεφεύγοντας από την ουσία. Ο μύθος των Βαμπιρ κατά τους συγγραφείς έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον και φαίνεται ότι δουλεύτηκε πολύ ώστε να αποτελέσει δυνατό και σταθερό υπόβαθρό για την ιστορία. Ένας μύθος που στην σειρά απουσιάζει –προς το παρόν έστω- με εξαίρεση κάποιες σκόρπιες αναφορές, με αποτέλεσμα να μην μπαίνει ο θεατής στο κλίμα εύκολα.
Και φτάνουμε στο συμπέρασμα.. H τριλογία του «The Strain» έχει το ενδιαφέρον της σε αντίθεση με την τηλεοπτική μεταφορά που μοιάζει λίγο πρόχειρα στημένη χωρίς σαφής προσανατολισμούς. Το γεγονός ότι κατά πάσα πιθανότητα πάει για συνολικά 5 σεζόν μας αφήνει με την ελπίδα ότι θα βελτιωθεί στην συνέχεια, μια βελτίωση που την οφείλει στους οπαδούς του ο Guillermo del Toro και καλό θα ήταν να κάτσει πίσω από την καρέκλα του σκηνοθέτη σε περισσότερα επεισόδια.
Υ.Γ. Ολόκληρο κείμενο και ούτε υποψία βασικού spoiler !
[iframe]<iframe width=”750″ height=”422″ src=”//www.youtube.com/embed/RiN8Edb4X2w” frameborder=”0″ allowfullscreen></iframe>[/iframe]