Στο Old Vic theatre του Bristol βρισκόταν σε εξέλιξη η παρουσίαση του κλασικού έργου του Handel με τίτλο Messiah.
Είχε έρθει η ώρα για το Hallelujah Chorus που συνήθως εξελίσσεται κάπως έτσι.
[iframe]<center><iframe width=”640″ height=”360″ src=”//www.youtube.com/embed/76RrdwElnTU” frameborder=”0″ allowfullscreen></iframe></center>[/iframe]
Ανάμεσα στο κοινό ήταν και ο Dr. David Glowacki, καθηγητής χημείας στο πανεπιστήμιο του Stanford.
Όταν ο καλλιτεχνικός διευθυντής ζήτησε από το κοινό να σηκωθεί από τις θέσεις τους και να χτυπήσει παλαμάκια ο Glowacki αποφάσισε να το πάει ένα βήμα παραπέρα. Άρχισε να τρέχει από τη μία μεριά μέχρι την άλλη και επιχείρησε να κάνει crowd surfing. Η αντίδραση του κοινού δεν ήταν αυτή που θα περίμενε αφού μερικοί από αυτούς τον έπιασαν και τον έβγαλαν έξω από την αίθουσα.
Η απάντηση του για το θέμα ήταν αφοπλιστική:
«Η κλασική μουσική προσπαθεί να γίνει περισσότερο cool και λιγότερο στημένη, αλλά μοιάζει περισσότερο με κάποια μορφή απολιθωμένης τέχνης που περνάει κρίση μέσης ηλικίας.
Πάρτε για παράδειγμα το τι συνέβη σε εμένα, όταν άρχισα να φωνάζω μαζί με την χορωδία το praise god. Δέχτηκα επίθεση, με έριξαν στο πάτωμα και με έβγαλαν έξω, δύο εθελοντές φρουροί της κλασικής μουσικής».
Εμείς υποστηρίζουμε τον καθηγητή αλλά μπορούμε να φανταστούμε εύκολα την αντίδραση και την έκπληξη των άλλων θεατών στην «αναρχία» που προσπάθησε να φέρει στην αίθουσα.