22 Νοεμβρίου του 2005. Αγοράζεις το νέο άλμπουμ των System of a Down την πρώτη ημέρα κυκλοφορίας του. Την ώρα που επιστρέφεις στο σπίτι σου, συναντάς κάποιον που μοιάζει υπερβολικά με εσένα. Σαν να είναι εσύ 14 χρόνια μεγαλύτερος ένα πράμα. Σου λέει να το προσέξεις αυτό το άλμπουμ σαν τα μάτια σου, γιατί στα επόμενα χρόνια οι System δεν θα βγάλουν τίποτα καινούργιο.
Τον στέλνεις στο διάολο, αγοράζεις μια τυρόπιτα, την τρως και όταν πας σπίτι πατάς το play στο Hypnotize.
Η ιστορία που προηγήθηκε δεν είναι αληθινή, αλλά θα μπορούσε να είναι.
14 χρόνια έχουν περάσει από την ημέρα που οι System of a Down κυκλοφόρησαν το τελευταίο -μέχρι σήμερα- άλμπουμ τους. Πήγε και αυτό κατευθείαν στο νούμερο 1, όπως και το Hypnotize κάνοντας τους από τους ελάχιστους καλλιτέχνες που έχουν δύο άλμπουμ στην κορυφή μέσα στην ίδια χρονιά.
Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό τώρα και το συμπέρασμα να βγαίνει επειδή ξέρουμε τι ακολούθησε, αλλά δεν μου βγαίνει το από το μυαλό ότι το άλμπουμ μοιάζει με «αντίο».
Έχει μια μελαγχολία μέσα του, έχει ένα συναίσθημα «αυτά είχαμε να σας πούμε, ελπίζουμε να σας άρεσαν».
Από τότε οι System of a Dow μπήκαν σε ένα περίπου πενταετές διάλειμμα και όταν επέστρεψαν ήταν μόνο για συναυλίες. Για νέο άλμπουμ ακούμε όλα αυτά τα χρόνια, αλλά μέχρι να συμφωνήσουν ο Serj και ο Daron το πώς θα προχωρήσουν, προκοπή δεν θα δούμε.
Αν το Hypnotize ήταν το δισκογραφικό τέλος, τότε ήταν ένα ταιριαστό τέλος για μια μπάντα που παρέσυρε τα πάντα στο δρόμο της και μέσα σε επτά χρόνια κατέκτησε όλες τις κορυφές που θα μπορούσε.
Και όταν σταμάτησαν να κυκλοφορούν νέες δουλειές κανένας δεν ακολούθησε τα βήματα τους. Κανένας δεν μπορούσε να κάνει ότι έκαναν αυτοί. Μπορεί συχνά να μιλάμε για τους «νέους Metallica» ή για άλλες αντίστοιχες παρομοιώσεις, αλλά ποτέ δεν θα ψάξουμε για τους νέους System of a Down.
Τι να τους κάνεις, όταν βάζοντας τα άλμπουμ τους να παίξουν, μοιάζουν σαν να κυκλοφόρησαν χθες. Τόσο φρέσκα, τόσο μοντέρνα και αυτή η αίσθηση δεν πρόκειται να αλλάξει.
Γιορτάζοντας λοιπόν τα 14 χρόνια από την ημέρα που κυκλοφόρησε το Hypnotize το ακούμε ολόκληρο, ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα έχουμε κάτι καινούργιο. Αν όχι δεν πειράζει, αυτά που μας έδωσαν ήταν αρκετά για μια ζωή.