Η φωνή που ρίχνει τα τσιμέντα
Είχα πρόσφατα κουβέντα με φίλο, που κατέληξε στο να ψάχνουμε τις μεγαλύτερες γυναικείες φωνές της ελληνικής δισκογραφίας. Η κουβέντα αυτή -όπως αναμενόταν- δεν τελείωσε ποτέ, διότι δεν βρήκαμε υποψήφιες κοινής αποδοχής.
Αυτό δεν συνέβη επειδή τα μουσικά μας ακούσματα δεν ήταν κοινά. Συνέβη διότι είναι αδύνατο σε τέτοια προσπάθεια ιεράρχησης να ορίσεις με σαφήνεια το κριτήριο ή τα κριτήρια μέσω των οποίων οι φωνές θα διαχωριστούν «αντικειμενικά». Θα κριθούν με βάση τη διάρκειά τους στο χρόνο; Τον αριθμό των επιτυχιών τους; Το λαρύγγι τους; Τις συνεργασίες τους με σπουδαίους συνθέτες; Τον κόσμο που κατάφερναν να μαζέυουν στις συναυλίες τους και τα κέντρα που εμφανίζονταν; Τις πωλήσεις των δίσκων τους; Όλα τα προηγούμενα μαζί;
Προσωπικά, το μόνο κριτήριο που με βοηθάει να τις ξεχωρίσω είναι το επίπεδο που καθεμιά τους «εγγράφηκε» στην ψυχή μου με τα τραγούδια της. Κι είναι πολλές που εκτίμησα γι’ αυτό: Την Ελένη Βιτάλη για το βάθος της ερμηνείας της, την Μαρίκα Νίνου για την «καναρινίσια», καθαρή φωνή της, την Μαρινέλλα για το φωνητικό της εύρος, την Βίκυ Μοσχολιού γι’ αυτό το μοναδικό της «γρέζι», την Ρίτα Σακελλαρίου για τη δύναμή της, την Άλκηστη Πρωτοψάλτη για τα πρίμα της, την Δήμητρα Γαλάνη για τα μπάσα της, την Πόλυ Πάνου, την Δόμνα Σαμίου, την Ελένη Δημητριάδη και τόσες άλλες.
Τρεις, ωστόσο, ξεχωρίζουν. Βρίσκονται, μέσα μου, ένα σκαλί πιο πάνω. Από τη μιά η Χάρις Αλεξίου, γιατί σε παίρνει αιχμάλωτο ό,τι κι αν τραγουδάει. Από την άλλη η Τάνια Τσανακλίδου, που κάθε κουπλέ της είναι κι ένα συναισθηματικό ξεγύμνωμα, κάθε ρεφρέν της κι ένα άδειασμα του εαυτού στη σκηνή.
Πάνω κι απ’ τις προηγούμενες όμως, στο θρόνο καθισμένη, βρίσκεται η επιτομή της δωρικής ερμηνείας. Η τραγουδίστρια με ηχόχρωμα και διαύγεια φωνής όμοια με βυζαντινής καμπάνας, της οποίας οι τροχισμένες λέξεις που βγαίνουν από το στόμα της σε τρυπάνε κάθε φορά μέχρι το μεδούλι και κάνουν τους τοίχους να γκρεμίζονται μόνοι τους. Σωτηρία Μπέλλου, προσκυνώ σε.
[iframe]<iframe width=”750″ height=”563″ src=”//www.youtube.com/embed/PXp_FJIkq6c” frameborder=”0″ allowfullscreen></iframe>[/iframe]
Γιάννης Τσαούσης οn Facebok, Twitter
