Το Following θα συνεχιστεί: Γιατί θεέ μου;

Ας ξεκινήσουμε με την είδηση. Το Fox ανακοίνωσε ότι το Following, η σειρά με πρωταγωνιστή τον Κέβιν Μπέικον θα έχει και τρίτη σεζόν.

Πάμε τώρα στη γκρίνια και το κράξιμο. (προφανώς και υπάρχουν spoilers).

Ήμουν ενθουσιασμένος εκεί στα τέλη του 2012, με την προοπτική του The Following. Με την περιγραφή της υπόθεσης, με τον Κέβιν Μπέικον που τον γουστάρω τρελά σαν ηθοποιό και με όλο το concept της σειράς όπως παρουσιαζόταν.

Στα πρώτα επεισόδια, αν και οι προσδοκίες μου δεν ανταμείφθηκαν στο έπακρο, γούσταρα τόσο από την αισθητική της σειράς, όσο και από κάτι που πάντα με τραβάει. Από τις μουσικές επιλογές. Για παράδειγμα εκείνη η διασκευή των Sepultura στους Massive Attack που χρησιμοποιήθηκε στις αρχές με έκανε να πω μπράβο στα παιδιά.

Και αρκετές φορές μάλιστα άνοιγα κατευθείαν εφαρμογή στο κινητό για να δω πιο τραγούδι παίζει. Έλα όμως που εκεί γύρω στο ένατο, δέκατο επεισόδιο, άρχισα να την ψυλλιάζομαι τη δουλειά. Μυρίστηκα τράβηγμα μαλλιών. Αλλά δεν το παραδέχθηκα σε όσους έτυχε να συζητήσω μαζί τους για τη σειρά, αφού μία άρνηση της πραγματικότητας την έχω σαν άνθρωπος.

Αφήστε που από ένα σημείο και μετά άρχισε να με εκνευρίζει ο James Purefoy ως Τζο Κάρολ. Διαπίστωσα κάτι το επιτηδευμένο στις εκφράσεις και στο ύφος του που ξεκίνησε να γιγαντώνεται στο μυαλό μου και από τότε παρατηρούσα και την παραμικρή λεπτομέρεια.

Σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό το ίδιο συνέβη και με την Valorie Curry που υποδύεται την Έμα. Τα μπινελίκια που έχει ακούσει η κακομοίρα δεν αποκλείεται να της έχουν προκαλέσει πονοκέφαλο.

Έκανα όμως μεγάλη υπομονή, αφού όπως σας είπα και στην αρχή, μπορεί οι προσδοκίες μου να μην ανταμείφθηκαν αλλά τουλάχιστον το ψιλό-διασκέδαζα. Προσθέστε και την Natalie Zea που έπαιζε στην πρώτη σεζόν και αποτελεί από μόνη της λόγο για να βλέπεις κάθε σειρά και έχετε μία πιο ολοκληρωμένη εικόνα για τους λόγους που παρέμεινα υπομονετικός. Συν το ότι το φινάλε του κύκλου ήταν ικανοποιητικό.

Μέχρι που φτάσαμε στην έναρξη της δεύτερης σεζόν,  η οποία έτυχε να πέσει πάνω στην πρεμιέρα του True Detective. Και όλα άρχισαν να παίρνουν τον κατήφορο. Εκτός από το γεγονός ότι μπήκα στο τριπάκι να συγκρίνω τις δύο σειρές, το Following άρχισε να γίνεται εξοργιστικά πρόχειρο και κακοφτιαγμένο. Οι διάλογοι, οι ανατροπές, οι υπερβολές, όλα βοήθησαν τη σειρά να πάει στο διάολο. Και δεν πέρασε καν από το μυαλό μου η προοπτική να συνεχιστεί και του χρόνου. Οπότε δικαιολογούσα στο μυαλό μου την παρακολούθηση του λέγοντας «έλα μωρε τουλάχιστον θα τελειώσει και θα ξεμπερδεύουμε».

Η οργή για τον χαρακτήρα της Έμα έγινε αβυσσαλέα. Τόσο που κάθε φορά που ανοίγει το στόμα της πιάνω τον εαυτό μου να χρησιμοποιεί βρισιές που νομίζω ότι δεν υπάρχουν καν. Οι κανονικές μου τελείωσαν. Οι καινούργιοι χαρακτήρες μου προκαλούν λύπηση.

Θα με ρωτήσετε και θα έχετε δίκιο. «Τότε γιατί ρε παπάρα συνεχίζεις και το βλέπεις». Έλα μου ντε. Δεν έχω απάντηση. Είναι σαν τον Πρετέντερη ένα πράγμα. Αν και σε κάνει να θέλεις να σπάσεις την τηλεόραση συνεχίζεις και τον βλέπεις.

Αφήστε που εξακολουθώ να συμπαθώ τον Κέβιν Μπέικον. Έχω την εντύπωση ότι το βλέμμα του αφήνει να εννοηθεί ότι σκέφτεται «Θεέ μου σε τι μαλακία παίζω».

Anyway, αυτά είχα να σας εξομολογηθώ.

Αν παρόλα αυτά δεν έχετε ξεκινήσει τη σειρά και θέλετε να το κάνετε, μη διστάσετε επειδή πιστεύετε αυτά που σας λέω 100%. Γίνομαι υπερβολικό πολλές φορές είναι η αλήθεια και οι δικές μου εμμονές δεν παέι να πει ότι θα γίνουν και δικές σας.

Αλλά να πάει στο διάολο η Έμα. Στο διάολο!