Music

Ένα αξέχαστο βράδυ με τους Machine Head

27.09.2015

Ήταν 15 Απριλίου όταν ανακοινώθηκαν οι συναυλίες των Machine Head στη χώρα μας. Από τότε έγιναν κάποια μικρο-πραγματάκια. Έκλεισαν οι τράπεζες, μπήκαμε σε capital contols, η οικονομία ψιλο-κατέρρευσε, μπήκαμε σε τρίτο μνημόνιο, προκηρύχθηκαν εκλογές και έγιναν εκλογές.

Ένας φόβος λοιπόν για το αν θα έρθουν τελικά στη χώρα μας υπήρχε και ξεκινάμε με ένα μεγάλο μπράβο στους διοργανωτές που δεν μάσησαν και τελικά τους έφεραν. Να τα λέμε κι αυτά, μη γκρινιάζουμε μόνο.

Έχω δει τους Machine Head όλες τις φορές που έχουν έρθει στην Ελλάδα. Δεν είναι πολλές έτσι κι αλλιώς. Η πρώτη ήταν το 2004 την εποχή που είχε κυκλοφορήσει το Through the Ashes of Empires και ήταν φανταστικοί, η δεύτερη στο Rockwave του 2012 που λόγω της ώρας που έπαιζαν (με ήλιο πριν τον Ozzy) δεν μου είχε αφήσει την ίδια γεύση και η τρίτη ήταν τώρα.

Ο Βοτανικός δεν είναι σαν το Gazi Music Hall που ήταν να γίνει αρχικά η συναυλία αλλά λόγω της χαμηλής προ-πώλησης μεταφέρθηκε.

Δεν έχει τον ίδιο εξαερισμό και σε όλη τη διάρκεια της συναυλία έπεφταν πράγματα από το ταβάνι. Μη φανταστείτε τίποτα βαρύ, κάτι καλύμματα για τις λαμαρίνες.

Μάλλον από την ένταση του μπάσου ξεκολλούσαν και μπορούμε να πούμε ότι ρημάξαμε ένα μπουζουκτσίδικο. Και μπράβο μας.

Στη συναυλία τώρα. Προσωπικά σας λέω ότι τόσο καλά είχα να περάσω πολύ καιρό. Το γεγονός ότι τους είδαμε στο πλαίσιο του «An Evening with Machine Head» που γύρισε ολόκληρο τον κόσμο ήταν μεγάλη υπόθεση. Δεν θα τους ξαναδούμε έτσι. Μόνους τους και με τόσο μεγάλο set.

Και νομίζω ότι οι Machine Head είναι ίσως το μοναδικό συγκρότημα αυτής της γενιάς που όσο περνάει ο καιρός γίνεται όλο και καλύτερο. Αλήθεια τώρα, οι τύποι κοντεύουν τα 50 και παίζουν σαν εικοσάρηδες.

Δεν έχει τίποτα το ρετρό η φάση τους. Η μουσική τους είναι τόσο φρέσκια και μοντέρνα που κάθεσαι και σκέφτεσαι ότι αν όλοι οι πενηντάρηδες στο κόσμο προσέγγιζαν τα πράγματα με τόσο μεγάλη διάθεση και ενέργεια, ο κόσμος θα ήταν λίγο καλύτερος. Αρκετά καλύτερος.

Ο Robb Flynn είναι άρχοντας. Δεν μίλησε πολύ, αλλά όταν μίλαγε ήταν απολαυστικός. Και βρείτε ένα άλλο συγκρότημα που έχει κατάλογο τραγουδιών με τόσο μεγάλη ποικιλία όσο αυτή των Machine Head.

Δεν έχω να πω άλλα πράγματα αφού το κεφάλι ακόμα βουίζει και το κορμί θα κάνει μέρες να συνέλθει (δεν είμαστε και πιτσιρικάδες πλέον).

Σας αφήνω με ένα δυνατό MACHINE FUCKIN’ HEAD και μερικά βίντεο που αποδεικνύουν το πόσο καλά περάσαμε το βράδυ του Σαββάτου.