Ένα αντίο όπως ακριβώς το είχαμε ονειρευτεί: Ο θρίαμβος των Slayer στο AthensRocks

Ακούστε εδώ ζωντανά το Roxx Radio

Ήταν αρχές Ιανουαρίου του 2018 όταν οι Slayer ανακοίνωσαν ότι θα βάλουν τέλος στην τεράστια καριέρα τους μετά από μία αποχαιρετιστήρια περιοδεία. Ο καιρός περνούσε και άρχισαν να μας ζώνουν τα φίδια ότι θα την πατήσουμε όπως με τους Black Sabbath και δεν θα τους δούμε για τελευταία φορά στη χώρα μας.

Ήρθε όμως η ανακοίνωση του περασμένου Δεκεμβρίου να σημάνει συναγερμό στους μεταλάδες ολόκληρη της χώρας. Το συγκρότημα θα ερχόταν στην Ελλάδα για το νεοσύστατο AthensRocks για μία εμφάνιση στη Λεωφόρο.

Και μπορεί η αλλαγή χώρου την τελευταία εβδομάδα, που μετέφερε το event στο κλειστό του ΟΑΚΑ να σήκωσε αρκετή γκρίνια, όμως όπως αποδείχθηκε ήταν η απόλυτα σωστή επιλογή.

Γιατί αυτό που ζήσαμε το βράδυ του Σαββάτου θα μείνει βαθιά χαραγμένο στη συλλογική συναυλιακή μνήμη και όσοι βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ θα έχουν λένε ότι ήταν εκεί. Ήταν εκεί τη μέρα που αυτή η τεράστια μπάντα μας είπε αντίο με μία εμφάνιση-οδοστρωτήρα.

Λίγα λόγια για την επιλογή του χώρου. Και εύκολα μπήκαμε και εύκολα βγήκαμε και ο εξαερισμός δούλεψε και το air condition δούλεψε στο full. Και γενικότερα μακάρι να αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε τους μεγάλους κλειστούς χώρους για live για να μπαίνουμε στον χάρτη και των μεγάλων περιοδειών που γίνονται τον χειμώνα.

Οι Suicidal Angels έπαιξαν μπάλα με κοινό εντός έδρας (όχι μόνο λόγω καταγωγής) και έδειξαν ότι δίκαια έχουν φτάσει ψηλά, οι Leprous έπαιξαν μπάλα με κοινό από άλλο πλανήτη και μπορεί να είναι μπαντάρα αλλά δεν ταίριαξαν καθόλου με το line up ενώ οι Rotting Christ είναι headliners από μόνοι τους και αποτελέσαν το καλύτερο… ορεκτικό για τον όλεθρο που ακολούθησε.

Οι Slayer… Τι να πεις για τους Slayer. Δεν τα συνηθίζουμε τα αναλυτικά live reviews εδώ στο Roxx (αφού αν πήγατε κάπου έχετε άποψη, αν δεν πήγατε καλά να πάθετε) και δεν θα τα ξεκινήσουμε τώρα στα γεράματα και αυτή ήταν μία χαρακτηριστική περίπτωση. Αν δεν ήσουν εκεί δεν μπορείς να καταλάβεις την ένταση, το πάθος, την ορμή και την αστείρευτη ενέργεια που ένωσαν χιλιάδες ανθρώπους, όλων των ηλικιών και τους οδήγησαν σε απανωτά mosh-pit, ατελείωτο headbanging και μία μοναδική εκδήλωση λατρείας για τα αφεντικά του thrash metal.

Ήταν ένα αντίο όπως ακριβώς το ονειρευόμασταν, γεμάτο σκοτάδι, γεμάτο φωτιά, γεμάτο μαγεία. Μια μαγεία που μόνο οι Slayer μπορούσαν να μας φέρουν.

Και το αντίο του Araya θα το κρατάμε για πάντα μαζί μας.