Η ιστορία που θα διαβάσετε προέρχεται από έναν ανώνυμο φωτορεπόρτερ από το Λίβανο, που θυμάται να μεγαλώνει σε ένα μόνιμο καθεστώς φόβου και αβεβαιότητας στα μέσα της δεκαετίας του 80. Μία από τις χαοτικές περιόδους που έζησε η χώρα.
Οι αληθινοί εφιάλτες των βομβαρδισμών, των ελεύθερων σκοπευτών και των τρομοκρατικών επιθέσεων ήταν καθημερινότητα στη χώρα, αλλά ο φωτορεπόρτερ θυμάται να νιώθει ένα διαφορετικό είδος τρόμου παρακολουθώντας στην τηλεόραση μια εκπομπή με τίτλο «Εκεί που πάνε τα κακά παιδιά».
Την περιγράφει ως ένα μισάωρο γεμάτο τρομακτικές εικόνες και ιστορίες, απόκοσμους ήχους με στόχο την προπαγάνδα και την τρομοκράτηση των παιδιών ώστε να παραμένουν υπάκουα στο καθεστώς.
Η εκπομπή περιείχε «μαθήματα» για τα παιδιά με τίτλους όπως «Τα κακά παιδιά μένουν ξύπνια μέχρι αργά», «Τα κακά παιδιά κλέβουν φαγητό» και «Τα κακά παιδιά βάζουν τα χέρια τους μέσα από τα σκεπάσματα».
Τα επεισόδια περιείχαν βίαιες και τρομακτικές εικόνες και κάθε ένα από αυτά τελείωνε με το πλάνο μίας πόρτας ενός κελιού να κλείνει με δύναμη. Ενώ η κάμερα πλησίαζε την πόρτα, μέσα από αυτήν ακούγονταν κραυγές τρόμου. Ήταν οι κραυγές μικρών παιδιών.
Η οθόνη μαύριζε και εμφανιζόταν μία πρόταση γραμμένη στα αραβικά.
«Εδώ πάνε τα κακά παιδιά».
Ο άνθρωπος που διηγείται την ιστορία μεγάλωσε και έκανε επιτυχημένη καριέρα ως φωτορεπόρτερ αλλά ποτέ δεν ξέχασε τους ήχους που προέρχονταν από την άλλη μεριά της πόρτας.
Έτσι ξεκίνησε μία έρευνα με στόχο να βρει την αλήθεια πίσω από την παραγωγή της εκπομπής. Μετά από χρόνια προσπαθειών και ακολουθώντας τα ελάχιστα στοιχεία, βρήκε το όνομα του στούντιο στο οποίο γυριζόταν η εκπομπή.
Μπαίνοντας στο παλιό και εγκαταλειμμένο κτίριο βρήκε το μεγαλύτερο μέρος του εσωτερικού καμένο αν και η εικόνα απ’ έξω δεν μαρτυρούσε φωτιά. Έμοιαζε σαν κάποιος να είχε προσπαθήσει να καταστρέψει μόνο το εσωτερικό.
Στο πίσω μέρος του χώρου βρήκε το δωμάτιο. Αν και καμένη στην επιφάνεια της, αυτή ήταν η πόρτας της εκπομπής «Εκεί που πάνε τα κακά παιδιά».
Η πόρτα ήταν ξεκλείδωτη και ο άνδρας κατάφερε να την τραβήξει και να την ανοίξει εντελώς. Αυτά που βρήκε στο εσωτερικό πάγωσαν το αίμα του.
Σκορπισμένα στο εσωτερικό του κελιού βρήκε κόκαλα, λεκέδες αίματος και κομμάτια σάρκας σε αποσύνθεση. Αλλά δεν ήταν αυτοί οι λόγοι που τον έκαναν να φύγει τρέχοντας και να μην κοιτάξει ξανά πίσω.
Κρεμασμένο στο ταβάνι από ένα καλώδιο ήταν ένα μικρόφωνο…
Η αυθεντικότητας της ιστορίας που χαρακτηρίζεται ως creepy pasta δεν έχει επιβεβαιωθεί ούτε όμως διαψευσθεί.
[iframe]<a href=” https://roxx.gr/radio/”><img border=”0″ src=” https://roxx.gr/wp-content/uploads/2015/01/rock-is-dead-radio-on-air-small.jpg” width=”750″ height=”148″>[/iframe]