Αγαπητό Rock Is Dead και αγαπητοί συντάκτες,
Στέλνω αυτό το γράμμα για να ευχηθώ χρόνια πολλά, αλλά κυρίως για να μοιραστώ κάποιες σκόρπιες σκέψεις μου.
Είμαι απίστευτα ευτυχής που μου δόθηκε η ευκαιρία να συμμετάσχω κι εγώ με τον τρόπο μου στην ομάδα της πιο καλυτερότερης ιστοσελίδας από καταβολής διαδικτύου.
Είμαι συνεπαρμένος που το όνομα μου βρίσκεται σε κοινή θέα ικανοποιώντας με τον καλύτερο τρόπο το ψώνιο που έχω από μικρός να γίνω διάσημος.
Χαίρομαι που επιτέλους έχω την δυνατότητα να γράφω για τους Iron Maiden , συγγνώμη , εννοώ να γράφω για μουσική, σειρές, ταινίες και ότι μου κατέβει στο κεφάλι και κάποιος να το δημοσιεύει.
Χωρίς να θέλω να περιαυτολογώ για λογαριασμό σου αγαπητό και αγαπημένο site, θα μου επιτρέψεις να χρησιμοποιήσω μία φράση -που λογικά από κάπου την έχω κλέψει , αλλά δεν θυμάμαι από πού- για να εκφράσω αυτό ακριβώς που είσαι. «Αν οι πινάκες του Salvador Dali ήταν ιστοσελίδα, θα ήταν το Rockisdead.gr»
Επίσης σου συνιστώ να κλείσεις τα αυτιά σου σε όλους αυτούς που έχουν χαρακτηρίσει το περιεχόμενο σου ως «βιομηχανία spoilers». Στο κάτω κάτω δεν φταις εσύ που δεν έχουν θέσει τις σωστές προτεραιότητες στην ζωή τους και ασχολούνται πρώτα με άλλα πράγματα και μετά με τις τηλεοπτικές σειρές.
Κάπου εδώ τελειώνει το σύντομο γράμμα μου και όταν κάποια στιγμή θα γίνω μεγάλος, τρανός και πετυχημένος δεν θα σε ξεχάσω ποτέ Rock Is Dead και θα σε αναφέρω στους ευχαριστήριους λόγους μου.