Ο δημιουργός του Hannibal φέρνει ξανά στην οθόνη το διαβολικό αυτοκίνητο του Stephen King
Σχεδόν 40 χρόνια μετά την ταινία που βασίστηκε στο ομώνυμο βιβλίο και είχε σκηνοθετήσει ο Τζον Καρπεντερ, το Christine του Stephen King θα ζωντανέψει ξανά στη μεγάλη οθόνη.
Το πρότζεκτ ανέλαβε ο Bryan Fuller που θα γράψει το σενάριο και θα σκηνοθετήσει την ταινία σε παραγωγή των Blumhouse Studios. O Fuller έχει φυσικά στο βιογραφικό του το αγαπημένο Hannibal, την πρώτη σεζόν του American Gods και το Star Trek Discovery.
Οι πρώτες πληροφορίες λένε ότι δεν θα γίνει update στην εποχή που θα εξελίσσεται, με την πλοκή να παραμένει στα 80’s και να είναι πιστή στο βιβλίο που διηγείται την ιστορία ενός έφηβου που αποκτά μία Πλίμουθ του ’58 και διαπιστώνει ότι δεν είναι ένα τυχαίο αυτοκίνητο…
Αυτή είναι η περίληψη του βιβλίου:
Είναι καλοκαίρι του 1978, όταν ο Άρνι, ένας αδέξιος και μοναχικός έφηβος, ερωτεύεται με την πρώτη ματιά μια σαραβαλιασμένη Πλίμουθ του ’58. Ο Ντένις, ο ήρωας του σχολείου, φίλος του Άρνι και συχνά προστάτης του, κάνει ό,τι μπορεί για να του βγάλει από το μυαλό την ιδέα. Αλλά εκείνος το ‘χει αποφασίσει: Θα κάνει δική του την Κριστίν, με οποιοδήποτε κόστος.
Η Κριστίν δεν είναι ένα τυχαίο αυτοκίνητο. Μπορεί να μοιάζει με απολίθωμα μιας άλλης εποχής, αλλά έχει μέσα της ψυχή. Έτσι πιστεύει ο Άρνι. Και δεν ξέρει ακόμη πόσο δίκιο έχει…
Όσο ο Άρνι πασχίζει να την επισκευάσει, τόσο παθιάζεται μαζί της. Και τόσο περισσότερο η Κριστίν μοιάζει ν’ αποκτά σιγά σιγά δική της ζωή – ή μήπως είναι μόνο η φαντασία τους; Αυτό ελπίζει ο Ντένις… ως τη στιγμή που στους σκοτεινούς δρόμους του ήσυχου προαστίου τους αρχίζουν να σκοτώνονται άνθρωποι… κι ο Ντένις δεν μπορεί πια να αρνηθεί την τρομακτική αλήθεια: η Κριστίν είναι ζωντανή…
Η Κριστίν είναι ένα μυθιστόρημα που τρέχει με διακόσια, μυρίζει άκαυτη βενζίνη και είναι πλημμυρισμένο στους ήχους του ροκ εντ ρολ. Ένα δυνατό κοκτέιλ υπερφυσικού τρόμου, κακίας και οργής… Μια ιστορία για τον τρόπο που μας στοιχειώνει το μίσος – αλλά καμιά φορά και η αγάπη. Και για τον τρόπο που τα πράγματα κλέβουν ένα κομμάτι από τον εαυτό μας κι ύστερα πεισμώνουν κι αρνούνται να πεθάνουν…
