Αν για κάποιο λόγο έχετε βίτσιο να ακούτε ελληνικό μουσικό ραδιόφωνο με ροκ αποχρώσεις ξέρετε ακριβώς για τι πράγμα θα μιλήσουμε.
Για αυτές τις λίστες που παίζουν συνεχώς τα ίδια πράγματα, τα πιο εμπορικά, τα single, ακόμα και όταν έχει περάσει ο καιρός προώθησης του κάθε άλμπουμ, που θεωρητικά πιστεύεις ότι θα έδινε τη δυνατότητα στους παραγωγούς να παίξουν κάτι άλλο.
Είμαστε λοιπόν σε ένα φαύλο κύκλο επανάληψης των ίδιων και των ίδιων τραγουδιών που μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο να σιχαθούμε ακόμα και τραγούδια που στην αρχή τα γουστάραμε.
Μέσα σε αυτό τον κύκλο της επανάληψης, λάμπουν, με την κακή έννοια, ορισμένες περιπτώσεις που μας κάνουν να θέλουμε να σπάσουμε το ραδιόφωνο.
Για τον καθένα αυτές οι περιπτώσεις διαφέρουν, για εμένα είναι αυτές που ακολουθούν…
(Χρησιμοποιήστε τα σχόλια στο τέλος του άρθρου για να μας πείτε τις δικές κόκκινες γραμμές).
Guns n’ Roses-Sweet Child o’ mine
Είναι τέτοια η συχνότητα που παίζεται ακόμα και τώρα που έχουν περάσει πάνω από 25 χρόνια από την κυκλοφορία του που πλέον το ρεκόρ που κυνηγάει ο καθένας είναι στα πόσα δευτερόλεπτα προλαβαίνει να αλλάξει σταθμό με το που ακούει την κιθάρα του Slash.
[iframe]<iframe width=”750″ height=”563″ src=”//www.youtube.com/embed/1w7OgIMMRc4″ frameborder=”0″ allowfullscreen></iframe>[/iframe]
Metallica-Enter Sandman
Όταν θέλουν να δείξουν ότι έχουν και πιο σκληρά ακούσματα, οι παραγωγοί διαλέγουν τον εύκολο δρόμο του Enter Sandman. Καταλαβαίνω απόλυτα τη δυσκολία τους να βάλουν κάτι από το Justice ή το Ride The Lightning, αλλά υπάρχουν τόσες επιλογές από το Black Album (βγάζω τις μπαλάντες απ’ έξω) που δεν χρειάζεται και καμία μεγάλη δημιουργικότητα για να τα ανακαλύψεις.
[iframe]<iframe width=”750″ height=”563″ src=”//www.youtube.com/embed/CD-E-LDc384″ frameborder=”0″ allowfullscreen></iframe>[/iframe]
Rage Against The Machine-Killing in the Name
Οι «επαναστάτες» παίζουν μόνο αυτό. Και είναι να απορεί κανείς αφού ο Rage έχουν πίσω τους έναν τρομερό κατάλογο τραγουδιών που θα μπορούσαν αν παίζουν άνετα στο ραδιόφωνο.
[iframe]<iframe width=”750″ height=”563″ src=”//www.youtube.com/embed/bWXazVhlyxQ” frameborder=”0″ allowfullscreen></iframe>[/iframe]
Blur-Song 2
Βαθμός εκνευρισμού τεράστιος, αφού το Song 2 δεν ήταν ποτέ χαρακτηριστικό τραγούδι του ύφους των Blur. Να είσαι στην Αμερική που οι Blur δεν έγιναν ποτέ μεγάλο όνομα το καταλαβαίνω. Στην Ελλάδα γιατί;
[iframe]<iframe width=”750″ height=”563″ src=”//www.youtube.com/embed/SSbBvKaM6sk” frameborder=”0″ allowfullscreen></iframe>[/iframe]
Joan Jett-I hate my self for loving you
Μπαίνουμε σιγά σιγά σε απαγορευμένα νερά. Το I Love Rock n’ Roll είναι προφανής επιλογή και εννοείται ότι πρέπει να σβηστεί από τους σκληρούς δίσκους παγκοσμίως. Αλλά και αυτό δεν πάει πίσω. Ακούγεται ευχάριστα πλέον μόνο από οπαδούς της Πέγκυ Ζήνα όταν θέλουν να επαναστατήσουν.
[iframe]<iframe width=”750″ height=”563″ src=”//www.youtube.com/embed/bpNw7jYkbVc” frameborder=”0″ allowfullscreen></iframe>[/iframe]
Jet-Are You Gonna Be My Girl
Δεν ξέρω γιατί αλλά αυτό το τραγούδι με χτυπάει στα νεύρα από την μέρα που κυκλοφόρησε πριν δέκα χρόνια.
[iframe]<iframe width=”750″ height=”563″ src=”//www.youtube.com/embed/tuK6n2Lkza0″ frameborder=”0″ allowfullscreen></iframe>[/iframe]
The Subways-Rock n’ Roll Queen
Τι γιατί; Γιατί θα το δείτε να το μοιράζονται στο Facebook άνθρωπου που το αμέσως προηγούμενο τους post ήταν Κιάμος και Παντελίδης. Το ίδιο συμβαίνει αυτή την εποχή με το Do I Wanna Know των Arctic Monkeys.
[iframe]<iframe width=”750″ height=”563″ src=”//www.youtube.com/embed/lLZvJ_rtZO8″ frameborder=”0″ allowfullscreen></iframe>[/iframe]
James-Getting away with it all (messed up)
Το μίσος μου για τους James είναι τόσο βαθύ που δεν μπορεί να εξηγηθεί με όρους της λογικής. Πιθανότατα είμαι υπερβολικός στην κρίση μου και το ξέρω, αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι όταν ακούω James θέλω να κάνω κακό στους στους γύρω μου και μετά στον εαυτό μου.
[iframe]<iframe width=”750″ height=”563″ src=”//www.youtube.com/embed/Io2Cl1u5gmU” frameborder=”0″ allowfullscreen></iframe>[/iframe]
Cutting Crew – (I Just) Died In Your Arms
Δεν έχω λόγια να περιγράψω τι νιώθω γι αυτό το τραγούδι από την πρώτη φορά που το άκουσα. Μπορώ να σας πω όμως ότι έχω κάνει ταξίδια στο εξωτερικό ψάχνοντας τους δημιουργούς για να βάλω τέλος στη ζωή τους. Δεν το έχω καταφέρει μέχρι στιγμής.
[iframe]<iframe width=”750″ height=”563″ src=”//www.youtube.com/embed/6dOwHzCHfgA” frameborder=”0″ allowfullscreen></iframe>[/iframe]
Him-Join me
Το γούσταρα τόσο πολύ αυτό το τραγούδι όταν βγήκε που έκατσα και ασχολήθηκε πολύ με τους HIM. Και αμέσως άρχισα να σιχτιρίζω τα ραδιόφωνα που δεν έπαιζαν τίποτα άλλο εκτός από αυτό.
[iframe]<iframe width=”750″ height=”422″ src=”//www.youtube.com/embed/1V4AscLidWg” frameborder=”0″ allowfullscreen></iframe>[/iframe]