Αν ρίξεις μια ματιά στα μεγάλα rock και metal site του εξωτερικού θα διαπαστώσεις, ότι η απήχηση που έχουν στα μεσα κοινωνικής δικτύωσης είναι τεράστια.
Η σελίδα του βρετανικού Metal Hammer, για παράδειγμα, έχει πάνω από ένα εκατομμύριο like, αυτή του Metal Injection περίπου 900.000, ενώ η σελίδα του Kerrang είναι στις 650.000.
Και όπως είναι λογικό, σε τόσο μεγάλες σελίδες, τα σχόλια για τα ποσταρίσματα πάνε και έρχονται. Όσοι έχουν συμμετάσχει έστω και σε μία ιντερνετική κόντρα ξέρουν πολύ καλά τι λέμε.
Στο site λοιπόν του βρετανικού metal hammer, δημοσιεύθηκε ένα άρθρο με τον τίτλο που έχουμε και εμείς και βάζει τα troll στο προσκήνιο δίνοντας τους ορισμένα χαρακτηριστικά.
Μια μετάφραση κάναμε και σας το παρουσιάζουμε. Μπορεί κάποια από αυτά τα γνωρίσματα να τα συναντάς περισσότερο στο εξωτερικό, αλλά λίγο τις μπάντες να αλλάξεις οι συμπεριφορές είναι σχεδόν παρόμοιες και στα μέρη μας.
1. Για μπάντες που δεν γουστάρεις επινοείς κοροϊδευτικά ονόματα όπως Wimperor, Dummy Burger, Children Of Boredom, Arse Enema, DragonFarce, Manowank, Metallicrap, Cradle Of Shite, Shitewish κτλ. Αν είναι metal troll πρώτης κατηγορίας θα μπεις στη διαδιακασία να προσθέσεις το όνομα στο urbandictionary.com.
2. Χρησιμοποιείς φανταστικά, ανύπαρκτά και κοροϊδευτικά είδη metal για μπάντες που δεν σου αρέσουν (κυρίως για μπάντες που δεν σου αρέσει η εμφάνιση και τα μαλλιά τους) και στη συνέχεια τα παρουσιάζεις ως δεδομένα σε διαφωνίες για μπάντες που πιθανότατα δεν έχεις ακούσει ποτέ. Ανάμεσα στα ειδή είναι τα «mallcore», «brocore» ή «hipster metal» με το τελευταίο να ιδιαίτερα χρήσιμο για συγκροτήματα που έχουν πάνω από 500 like στο Facebook.
3. Η αυτοπεποίθηση σου φουσκώνει από το γεγονός ότι είσαι ο πρώτος που μπήκε σε μία σελίδα που φτιάχτηκε για έναν μεγάλο μουσικό που πρόσφατα πέθανε και σχολίασες «fag» ή «poser».
4. Γκρινιάζεις για το πόσο απεχθάνεσαι τα τρέντι τζίν μπουφάν με ραφτά, τα οποία όμως φορούσες με μεγάλη περηφάνια πριν από μερικά χρόνια. Δεν καταλαβαίνεις όμως ότι απλά ακολουθείς τη μόδα από την ανάποδη πλευρά. Σε ακριβώς αντίστοιχη περίπτωση σταμάτησες να μαζεύεις κασέτες όταν έμαθες ότι οι hipster ακούνε μουσική από walkman.
5. Ανοίγεις μία σελίδα στο Facebook για να εκδηλώσεις το μίσος σου για μία επιτυχημένη μπάντα ή για ένα δημοφιλές είδος, βασισμένος μόνο και μόνο στην άποψη που έχεις δημιουργήσεις στο μυαλό σου για ανθρώπους που δεν έχεις γνωρίσει ποτέ.
6. Κάνεις την βαθυστόχαστη ελιτίστικη κριτική σου ενώ κάθεσαι μόνος σου μπροστά στον υπολογιστή σου με το παντελόνι σου γεμάτο από σπέρμα και δάκρυα.
7. Λες ότι οι αγαπημένες σου μπάντες δεν έχουν κυκλοφορήσει τίποτα της προκοπής εδώ και 20 χρόνια παρά το γεγονός ότι τα άλμπουμ που σου αρέσουν τα άκουσες για πρώτη φορά πριν από λίγους μήνες σε mp3 που κατέβασες από torrent.
8. Κάνεις καμπάνια για να αφαιρεθούν από το metalarchives.com όσες μπάντες έχουν μέλη με tattoo στο λαιμό.
9. Φτιάχνεις πολλά διαφορετικά username για να υποστηρίζεις σε συζητήσεις σε forum επιχειρήματα όπως «Οι Avenged Sevenfold είναι Gay», οι Dream Theater είναι gay» και πολλές ομοφοβικές παραλλαγές που καταλήγουν περίπου στο εξής: «Αυτή η μπάντα που σας αρέσει είναι για τα σκουπίδια, όχι τόσο καλή όσο νομίζετε κτλ».
10. Στην αρχή έκραζες με πάθος τις Babymetal και πέρναγες περισσότερο χρόνο κριτικάροντας την οποιαδήποτε αναφορά σε αυτές στο internet, από όσο έχουν περάσει οι οπαδοί τους ακούγοντας τες. Το να είναι και γυναίκες και από την Ιαπωνία παρουσιάζουν έναν εύκολο στόχο για όσους έχουν τον ρατσισμό και τον μισογυνισμό στο αίμα τους. Στο τέλος καταλαβαίνεις ότι μπορείς να ενοχλήσεις περισσότερο κόσμο και να φανείς πιο cool τύπος αν ισχυριστείς ότι σου αρέσουν.
Και φυσικά μπορέι να τρολάρετε όσο γουστάρετε στα σχόλια.