Black Keys @ Rockwave: To συναυλιακό re-start που χρειαζόμασταν

Γράφει ο Θανάσης Ράλλης

Είχα να πάω στη Μαλακάσα από το 2012. Στη μικρή σκηνή τότε, όταν έπαιζαν ο Ozzy, οι Machine Head και οι Paradise Lost.

Στη μεγάλη σκηνή, η τελευταία μου φορά ήταν το 2011 με τους Prodigy και τους Maiden το ίδιο καλοκαίρι.

Ανηφορίζοντας λοιπόν προς το Terra Vibe το απόγευμα του Σαββάτου, προσπαθούσα να θυμηθώ τις καβάτζες για το πάρκινγκ και έλεγα συνέχεια στην παρέα μου, ότι ο κόσμος που θα πάει να δει τους Black Keys δεν είναι ο παραδοσιακός φεστιβαλικός κόσμος, θα πάει τελευταία στιγμή και θα την πατήσει.

Μπαίνοντας στο Terra Vibe λίγο πριν τις 8 άρχισα να χαζογελάω. Πρώτον, γιατί διαψεύστηκα πανηγυρικά για το «τελευταία στιγμή» και δεύτερον γιατί έβλεπα μπροστά μου μια λαοθάλασσα που δεν θυμάμαι να έχω συναντήσει ξανά στη Μαλακάσα (με εξαίρεση ίσως τους Sabbath το 2005 και τους Big 4 το 2010). Και πάλι όμως νομίζω ότι είχε περισσότερο κόσμο.

Όχι δεν έχω πάει στο Manu Chao που ξέρω ότι σπάει κάθε φορά τα ρεκόρ προσέλευσης.

Μπορεί πολύς κόσμος να γκρινιάζει για το Terra Vibe, «πως θα πάμε», «που θα παρκάρουμε» και άλλα τέτοια, αλλά από το 2004 και μετά κάθε φορά που μπαίνω μέσα ξεχνάω οτιδήποτε άλλο. Είναι ωραία εμπειρία ρε παιδί μου. Με τα δεντράκια του, με τα βουνά με όλα αυτά που θυμίζουν  τα φεστιβάλ του εξωτερικού που χαζεύουμε στα βίντεο ή από κοντά όσοι ταξιδεύουν στο εξωτερικό για συναυλίες.

Ναι θα ήταν καλύτερα αν μπορούσες να παρκάρεις πιο εύκολα, αλλά τι να κάνουμε αυτό έχουμε, αυτό γουστάρουμε. Τι δηλαδή δεν θα πάω να δω τα γκρουπ που γουστάρω επειδή μπορεί να αργήσω να γυρίσω σπίτι το βράδυ; Τότε δεν γουστάρω τόσο πολύ τα συγκροτήματα.

Τους Black Angels τους πρόλαβα ολόκληρους και ήταν καλοί, όχι τίποτα συνταρακτικό, αλλά έδεναν μια χαρά με αυτό που θα ακολουθούσε.

Για τους Black Keys είχε πάει όλος ο κόσμος που πάντα έχω πρόβλημα να υπολογίσω πόσος ήταν, αλλά σίγουρα τους λες πάνω από 20.000. Και ο καιρός έφτιαξε λιγάκι, δεν φάγαμε βροχή όπως πίστευα την προηγούμενη μέρα και αν είχες πάρει μακρυμάνικο μαζί, μια χαρά την έβγαζες.

Οι Black Keys τώρα. Βγήκαν ακριβώς στην ώρα τους, έπαιξαν ακριβώς όσο έλεγε το πρόγραμμα, τα χιτάκια τους έδωσαν όλα το παρών και αν και η μουσική τους δεν είναι αυτό που λες ότι ακουώ σπίτι μου το πρωί, αποδόθηκε τίμια.

Όχι ο ήχος δεν σε ξεσήκωνε, αφού δυνατό δεν τον λες σε καμία περίπτωση. Ένα θεματάκι με την ένταση το είχαμε, αλλά για μένα το βράδυ του Σαββάτου έτσι όπως εξελίχθηκε δεν είχε να κάνει τόσο με την εμφάνιση των Black Keys αυτή καθεαυτή  αλλά με την ατμόσφαιρα, τον κόσμο που έδειχνε να γουστάρει και με την ελπίδα ότι θα αποτελέσει ένα συναυλιακό re-start για τη χώρα, που σε επίπεδο μεγάλων event έδειχνε να έχει βαλτώσει την τελευταία τριετία.

Όχι φυσικά, δεν βγήκαμε από την κρίση, αλλά αν ονόματα τέτοιου επιπέδου σε αυτό το στάδιο της καριέρας τους συνεχίσουν να έρχονται, τότε ο κόσμος θα ανταποκρίνεται.

Μπορεί όχι στα μαζικά επίπεδα προσέλευσης που είδαμε το Σαββάτο, αφού τους Black Keys πλέον τους ακούς κάτω από όποια πέτρα και αν σηκώσεις, αλλά θέλω να πιστεύω σε αντίστοιχα.

Ας ευχηθούμε λοιπόν ότι το re-start έγινε, ότι πέτυχε και πλέον ο δρόμος για τους Muse, τους Biffy Clyro, τους Arctic Monkeys και τους Avenged Sevenfold αυτού του κόσμου είναι ανοιχτός!

[iframe]<a href=” https://roxx.gr/radio/”><img border=”0″ src=” https://roxx.gr/wp-content/uploads/2015/01/rock-is-dead-radio-on-air-small.jpg” width=”750″ height=”148″>[/iframe]