Αποθεωτική πρώτη κριτική για το νέο άλμπουμ των Opeth!

Ένας συντάκτης του Metal Injection είχε το προνόμιο να ακούσει το νέο άλμπουμ των Opeth που μόλις ολοκληρώθηκε. Δεν έχει ακόμα τίτλο ούτε αυτό ούτε κανένα από τα τραγούδια.

Και μοιράστηκε μαζί μας τις εντυπώσεις του για κάθε τραγούδι ξεχωριστά αλλά και για το άλμπουμ σαν σύνολο. Ευχαριστούμε λοιπόν το Metal Injection που μας έφτιαξε τη διάθεση αλλά να πάνε να πεθάνουν που είναι τόσο τυχεροί. Όχι εντάξει είμαι λίγο υπερβολικός. Αλλά να πάνε να πεθάνουν που το άκουσαν τώρα και εμείς θα περιμένουμε λογικά κάποιους μήνες ακόμα. Όχι εντάξει.

Δείτε τι έγραψε για το άλμπουμ σαν σύνολο και αν θέλετε να διαβάσετε το track by track κάντε κλικ εδώ.

Διαβάστε και ενθουσιαστείτε γιατί τα πράγματα φαίνονται πολύ καλά….

Ειλικρινά; Αυτός είναι ο καλύτερος δίσκος των Opeth από την εποχή του Ghost Reveries. Η μπάντα συνεχίζει την παράδοση της να μην επαναλαμβάνεται από άλμπουμ σε άλμπουμ αλλά με έναν πολύ καλύτερο και προσβάσιμο τρόπο σε σχέση με το παρελθόν. Οι μελωδίες και τα riff ξεχωρίζουν άμεσα το ένα τραγούδι από το άλλο, τα νέα στοιχεία που μπαίνουν στη μουσική ταιριάζουν εξαιρετικά και φαίνεται ότι κάθε τραγούδι γράφτηκε με διαφορετικό τρόπο.

Εκεί που το Heritage και το Watershed έμοιαζαν σε σημεία λιγότερο συγκεντρωμένα ως άλμπουμ ή χάνονταν στη κάθε νέα περιπέτεια που αποτελούσε κάθε νέο τραγούδι, ξέρει ακριβώς τι κάνει και το πετυχαίνει. Θα τολμήσω να πω ότι περιέχει τη μεγαλύτερη γκάμα συναισθημάτων που έχω ακούσει σε άλμπουμ των Opeth και μάλιστα με μεγάλη χάρη και στυλ. Σε κανένα σημείο το γράψιμο δεν μοιάζει φορτωμένο απλά και μόνο για να τονίσει κάτι.

Σαν παρομοίωση θα πω είναι ή ο χαμένος κρίκος ανάμεσα στο Damnation και το Ghost Reveries ή το Heritage αν γραφόταν αμέσως μετά το Ghost Reveries χωρίς το Watershed να έχει υπάρξει καν.

Λοιπόν, Opeth, σας ευχαριστώ. Γράψατε έναν από τους αγαπημένους μου δίσκους για το 2014, αν όχι το αγαπημένο. Ήτο αγαπημένο των τελευταίων χρόνων.