Ακούσαμε το ντεμπούτο των Ελλήνων Diviner. Ενθουσιαστήκαμε…

Γράφει ο Χρήστος Κασσός

Πόσες φορές έχουμε ακούσει κάποιο κομμάτι ή δίσκο που όταν μαθαίνουμε ότι είναι «made by Greeks» του δείχνουμε μεγαλύτερη συμπάθεια από ότι θα έπρεπε;

Πόσες φορές έχουμε ακούσει ελληνικές μπάντες να γκρινιάζουν για την έλλειψη υποστήριξης  και πως αν το δημιούργημά τους ήταν φτιαγμένο από κάποιον με διαφορετική υπηκοότητα θα έβρισκε το δρόμο προς την δόξα;

Η απάντηση και στα δύο ερωτήματα είναι η ίδια. Περισσότερες από όσο θα έπρεπε.

Ακροατές και δημιουργοί θα πρέπει να καταλάβουμε πως η μουσική είναι εδώ και χρόνια είναι μία τεράστια, παγκόσμια δεξαμενή και δεν υπάρχει χώρος για τοπικιστικά κριτήρια.

Αν βγάλεις έναν καλό δίσκο ή κάνεις καλά live ο κόσμος θα σε στηρίξει , αν νομίζεις ότι έβγαλες έναν καλό δίσκο ή κάνεις καλά live, θα αποτύχεις , καταλογίζοντας  ευθύνες στην πουτάνα την μοίρα που γεννήθηκες στην Ελλάδα.

Σε ότι αφορά εμάς τους ακροατές η ατελείωτη και διαρκής στήριξη σε τοπικές μπάντες με μόνο κριτήριο την καταγωγή τους , είναι δεδομένο ότι θα μας οδηγήσει σε αδιέξοδο, θα βαρεθούμε και στο τέλος η στήριξή μας θα μετουσιωθεί σε αγγαρεία.

Γιατί όμως όλη αυτή η εισαγωγή ; Επειδή έπεσε στα χέρια μας το πρώτο album των Diviner και θα το παρουσιάσουμε χωρίς να λάβουμε υπόψη καταγωγή , ονόματα , ύψος, οικογενειακή κατάσταση κλπ.

Όπως γνωρίζετε εδώ στο rockisdead.gr δεν κάνουμε track by track δισκοκριτικές (ή γενικά δισκοκριτικές) μιας και ένα album  θέλει τον χρόνο του για να ωριμάσει  και θα ήταν εξαιρετικά άτοπο να γραφτεί οτιδήποτε που σε λίγο καιρό δεν θα ανταποκρίνεται στην αντικειμενική ή υποκειμενική πραγματικότητα. Μία πρώτη εντύπωση όμως θα μπορούσε να εκφραστεί.

Για λοιπόν όσους είδατε το,  διάρκειας 1.30 λεπτού , teaser του επερχόμενου δίσκου τους με τίτλο «Fallen Empires» θα καταλάβατε πως κάτι καλό πρόκειται να συμβεί.   Και σωστά καταλάβατε !

Αν έπρεπε να διαλέξω μία λέξη που θα αντιπροσωπεύει τον συγκεκριμένο δίσκο, αυτή θα ήταν η «έμπνευση» . Για να κάνουμε και μία σύνδεση με την εισαγωγή , είναι πέραν κάθε αμφισβήτησης πως στην Ελλάδα υπάρχουν τρομερά ταλαντούχοι μουσικοί , το θέμα είναι πως όταν έρχεται η στιγμή της σύνθεσης , το αποτέλεσμα χάνει τον δρόμο του ίσως εξαιτίας του ότι οι μπάντες προσπαθούν με κόπο να ταιριάξουν τεχνική, ποιότητα και μουσικές γνώσεις ώστε να αποδείξουν πράγματα σε κάποιους που δεν χρειάζονται αποδείξεις.

Στον πρώτο δίσκο των Diviner θα βρείτε αγνό και εμπνευσμένο metal. Τόσο αγνό που θα νομίζετε ότι ακούτε την μοντέρνα εκδοχή του μεγάλου Ronnie James Dio ή των Judas Priest. Ειλικρινά νόμιζα πως άκουγα τον Ripper Owens ή και τον Halford σε κάποια σημεία του δίσκου. Προσοχή, δεν μιλάμε για αντιγραφή , μιλάμε για επιρροή.

Τι θα βρείτε στο «Fallen Empires» ;

Μία τρομερή παραγωγή και ένα mastering που δίνει δυναμική στα κομμάτια χωρίς να τα «γυαλίζει» τόσο ώστε να έχουμε ένα επίπεδο αποτέλεσμα.

Μία εξαιρετική μπάντα σε όλα τα επίπεδα, που σφύζει από ενέργεια ,  με προσωπική συμπάθεια στην κιθαριστική δουλειά και στα άψογα φωνητικά.

Παλιό καλό metal, προσαρμοσμένο στα σημερινά δεδομένα. Όσο εύκολο και αν ακούγεται αυτό, αρκεί να σημειώσουμε ότι μπάντες που πουλάν χιλιάδες δίσκους και γεμίζουν μεγάλους συναυλιακούς χώρους  δεν έχουν καταφέρει ακόμα να βρουν τον τρόπο να το πετύχουν.

Άμεσες και καλές συνθέσεις , που δεν κουράζουν και το κυριότερο δεν προσπαθούν να ξεχωρίσουν  ως καινοτόμες ή να χωρέσουν την διάθεση για επίδειξη του κάθε μουσικού. Με απλά λόγια… «Πάρε να έχεις» metal.

Ένα εξώφυλλο που κερδίζει άνετα την τοποθέτηση του ως wallpaper στα Windows.

Όταν βρείτε την ευκαιρία λοιπόν, ακούστε τον δίσκο και πιστέψτε με, αν σας αρέσει το καλό αυθεντικό metal θα περάσετε πολύ καλά. Προσωπικά το «Fallen Empires» το τοποθετώ στους καλύτερους δίσκους του 2015 (μέχρι στιγμής τουλάχιστον). Και σκεφτείτε ότι φέτος κυκλοφόρησαν δίσκο οι Maiden και oι Slayer…

[iframe]<iframe width=”750″ height=”422″ src=”https://www.youtube.com/embed/HojjtXQTTvk” frameborder=”0″ allowfullscreen></iframe>[/iframe]