Γνωρίζετε καλά πως αν υπάρχει ένα πράγματα που μισούμε εδώ στο Roxx είναι οι στερεοτυπικές συνεντεύξεις.
Οι Whatever End λοιπόν παίζουν ένα κράμα doom και progmetal το οποίο φέρνει στο νου σχήματα όπως οι Opeth, Pain of Salvation, Nevermore, Candlemass, Savior Machine, Arcturus, Saturnus, Solitude Aeturnus και άλλα, και δεν αποτελεί έκπληξη (λαμβάνοντας υπ’ όψιν τη διαρκώς αυξανόμενη ποιότητα της εγχώριας παραγωγής σκληρού και εναλλακτικού ήχου) το γεγονός ότι τα καταφέρνουν πάρα πολύ καλά σε αυτό!
Ξέρουμε πως είναι σχετικά νεοσύστατοι, πως το Σάββατο 10 Ιουνίου κυκλοφορούν το ντεμπούτο album“A Birth of Loss” τους και το παρουσιάζουν ζωντανά στο Death Disco της Αθήνας, κι έτσι ήρθε η ώρα να μάθουμε και λίγο ποιοι οι ίδιοι είναι. Τι αγαπούν; Τι μισούν; Ποιο είναι το παρελθόν / το παρόν / το μέλλον τους; Και φυσικά το αγαπημένο μας παιχνίδι: Ποιοι είναι οι 10 αγαπημένοι τους δίσκοι…;
Του Νίκου Βαλαώρου
Η καλύτερη στιγμή στη μέχρι στιγμή πορεία σας;
Το release του “A Birth of Loss”.
Η χειρότερη στιγμή στη μέχρι στιγμής πορεία σας;
Τίποτα άξιο αναφοράς.
Το πιο αστείο περιστατικό που σας έχει συμβεί σαν μπάντα;
Δεν κάνουμε αστεία. Είμαστε πολύ σοβαροί τύποι.
Τι θα αλλάζατε από το παρελθόν;
Ρούχα σε μια χάλια φωτογράφηση.
Τι είναι αυτό που σας ενώνει ως προσωπικότητες και μουσικούς;
Είμαστε χρόνια φίλοι μεταξύ μας και αυτό παίζει μεγάλο ρόλο στην μουσική επικοινωνία μας.
Με ποια μπάντα θα θέλατε να μοιραστείτε τη σκηνή;
Ε, είναι μπόλικες. Ο καθένας μας θα σου πει διαφορετική!
Ποιο είναι το πιο περίεργο μέρος που θα θέλατε μια μέρα να παίξετε;
Σε εκκλησία ή καθεδρικό ναό!!
Ποιος είναι ο πιο ευσεβής σας πόθος;
Να συνεχίσουμε να έχουμε τη δυνατότητα να εκφραζόμαστε μέσω της μουσικής και να μπορεί να περνάει και να συγκινεί τους άλλους με ανάλογο τρόπο με αύτον που συγκινεί κι εμάς.
Αν οι Whatever End ήταν ταινία ποια ταινία θα ήταν;
Ή το “Dracula”ή το “Ο Ηλίθιος κι ο Πανηλίθιος”.
Αν οι Whatever End ήταν ποτό, τι συστατικά θα είχαν;
Σίγουρα αψέντι!
Ποιον μουσικό θα προσθέσατε στην παρέα σας με μεγάλη χαρά;
Τον Chuck Schuldiner. Άλλη μια κιθάρα!
Ποιες μπάντες εκτιμάτε από την εγχώρια σκηνή;
Μπόλικες καθώς παίζουν πολλές φοβερές μπάντες στην Ελλάδα με μια ιδιαίτερη αγάπη στους Universe217.
Ποια μπάντα θα εξαφανίζατε από τον χάρτη αν ήσασταν θεοί για μία μέρα;
Καμία! Θα προσπαθούσαμε να ήταν πιο προσιτή η σκηνή για ακόμη περισσότερες μπάντες.
Ποιο είναι το χειρότερο πράγμα που έχει συμβεί στη metal μουσική;
Το glam/hair/poser!
Τι αγαπάτε και τι μισείτε στην Ελλάδα;
Μισούμε ότι και σε ολόκληρο τον κόσμο. Την έλλειψη ίσων ευκαιριών, τον ρατσισμό, τον εθνικισμό, τον ελιτισμό… Η αγάπη μας για την Ελλάδα δυστυχώς περιορίζεται στο φαϊ και σε αλλα, πολύ απλά πράγματα.
Αν δεν ήσασταν οι Whatever End ποιοι θα ήσασταν;
Αποτυχημένοι stand-up comedians με κακή αίσθηση του humor και τραγικό φινάλε.
Τα 10 albums που διαμόρφωσαν τον ήχο των Whatever End
Death – The Sound of Perseverance
To progressive όπως θα έπρεπε να ήταν. Ωμό επιθετικό και διεστραμμένο, χωρίς να λείπει το συναίσθημα, όπως και όπου ο Μέγας Chuck θέλει να το εκφράσει.
Αrcturus – Side show Symphonies
Όταν η τρέλα συγκεντρώνεται για να ταξιδέψει σε άλλους γαλαξίες, αναζητώντας μαύρες τρύπες. Είναι τρελοί αυτοί οι Νορβηγοί!
Pain of Salvation– The Perfect Element
Κυκλοθυμικός δίσκος, για αυτούς που… δεν ξέρουν τι ακριβώς ψάχνουν! Ένα συνονθύλευμα συναισθημάτων από το οποίο προσπαθείς να βρεις διέξοδο, και πραγματικά υπέροχες μελωδίες.
Candlemass – Nightfall
Μαθήματα αγνού heavydoom και ρεσιτάλ φωνητικών από τον Μέγιστο Messiah. Αποτελεί μεγάλη πηγή έμπνευσης για όλους όσους πιάνουν μουσικό όργανο ή θέλουν να γράψουν στίχους.
Nevermore – Dead Heart in a Dead World
Άλλο ένα σεμινάριο φωνητικών και σύνθεσης. Επιθετικό, με συναισθηματική προσέγγιση, ικανό να σου προκαλέσει πολλές διαταραχές.
Οpeth – Deliverance
Χωρίς ανάσα. Δεν προλαβαίνεις να σκεφτείς τι ακριβώς έγινε πριν από λίγο και πετάγεσαι σε άλλη σελίδα ιδρωμένος και κυνηγημένος. Πολλά τα διάφωνα μουσικά διαστήματα, σου επιτίθενται και ψάχνεις να βρεις τρόπο να τα κουμαντάρεις.
Iced Earth – Burnt Offerings
Και ποιος είναι αυτός που έχει καταφέρει να κλείσει τα 18 και δεν άκουσε αυτόν τον δίσκο και δεν είπε “Λοιπόν, θα φτιάξω δική μου μπάντα!” Σκοτεινός δίσκος με μελωδιάρες και ρυθμικές κιθάρες που απλά κόβουν κόκαλα!
Anathema – The Silent Enigma
Ένας δίσκος στον οποίο η απόγνωση και η νοσταλγία είναι από τα πιο κύρια συστατικά.
Black Sabbath – Black Sabbath
Και εγένετο doom κυρίες και κύριοι και όχι μόνο, αφού σε έναν και μόνο δίσκο γράφτηκε ολόκληρη η κληρονομιά του metal.
Pink Floyd – Meddle
Πώς μπορείς να χωρέσεις όλη τη ψυχεδέλεια και την συναισθηματική φόρτιση σε έναν δίσκο, και να τα συνδυάσεις με την γκρούβα και την απόλυτη έμπνευση; Οι Pink Floyd το κατάφεραν με χαρακτηριστική άνεση στο “Meddle”.
Οι Whatever End παρουσιάζουν ζωντανά το ντεμπούτο album τους “A Birth of Loss” το Σάββατο 10 Ιουνίου στο Death Disco (Ωγύγου 16 & Λεπενιώτου, Ψυρρή), μαζί με τους Amniac και τους New Past.
Περισσότερες πληροφορίες στο eventpage: https://www.facebook.com/events/1804795126504607