1000mods: To «μπαμ» του Youth of Dissent δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία

Χαλεποί καιροί, αμφίβολης ποιότητας αυτοί που διανύουμε κι όσοι από εσάς είστε συναυλιόφιλοι, σίγουρα την περνάτε ακόμη πιο δύσκολα. Η μουσική υπάρχει και θα υπάρχει όμως, στις διάφορες μορφές της. Οι συλλέκτες σίγουρα έχετε βρει έξτρα χρόνο να στροφάρετε CDs και βινύλια στα ηχοσυστήματά σας, ενώ τα junkies της υπερπληροφορησης, οι ψηφιακοί δηλαδή ακροατές, μάλλον θα έχετε πάθει σκοτοδίνη από το πόσο «καλό πράγμα» υπάρχει εκεί έξω.

Η νέα δισκογραφική δουλειά των 1000mods δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία. Το προετοίμαζαν χρόνια οι Κορίνθιοι το μεγάλο μπαμ, αν και όχι απόλυτα εν γνώσει τους. Το “Super Van Vacation” τους έβαλε στην Ευρωπαϊκή heavy / stoner σκηνή, το “Vultures” τους καταξίωσε ως υπολογίσιμη δύναμη σε αυτήν και το “Repeated exposure to…” ήρθε να δηλώσει με στόμφο πως οι 1000mods μπορούσαν πλέον να διαγράψουν μια πορεία μακριά από τις μανιέρες των υποειδών.

Με τα 70’s και τα 90’s να προσμειγνύονται μεταξύ τους αρμονικά, το κουαρτέτο ήρθε πιο κοντά από ποτέ σε αυτό που ονομάζουμε “προσωπικό ήχο” και η κατάκτηση του κόσμου ξεκίνησε με τον γνωστό τρόπο που όλα αυτά τα χρόνια επιστράτευαν: Ανέβηκαν στο van τους και κατάπιαν χιλιάδες χιλιόμετρα, διαδίδοντας την μουσική τους για πρώτη φορά στην Αμερικανική και αργότερα την Αυστραλέζικη Ήπειρο και πατώντας το πόδι τους στις σκηνές κάποιων εκ των σπουδαιοτέρων φεστιβάλ του ήχου, με τα Hellfest και Copenhell να ξεχωρίζουν εμφατικά.

Το “Youth of Dissent” δε, μας το τίζαραν και μας το ξανατίζαραν, σε σημείο που είχαμε αρχίσει να μπερδευόμαστε. «Θα είναι διαφορετικό σαν το πρώτο single “Pearl”; Θα είναι πιο κοντά στο παρελθόν όπως το επικό και δεύτερο σε σειρά single “So Many Days”; Θα κάνουν την διαφορά; Θα ικανοποιήσουν τους οπαδούς; Θα δημιουργήσουν νέους; Θα διχάσουν;» Πραγματικά δεν είχαμε ιδέα. Οι εξελίξεις των επόμενων μηνών, αυτές δηλαδή του κατ οίκον εγκλεισμού, τους βρήκαν σε μία δυστυχώς ιδιαίτερη συνθήκη να κάνουν όλα τα παραπάνω και τίποτα από αυτά…

Σας μπέρδεψα; Εξηγούμαι. Το “Youth of Dissent” είναι φρέσκο και μοσχομυρίζει ως τέτοιο από το πρώτο πάτημα του play στο στερεοφωνικό. Οι 1000mods δεν πήγαν με την συνταγή και αυτό είναι προς τιμήν τους. Ούτε όμως έπαθαν κρίση προσωπικότητας. Ήταν εμφανή τα σημάδια του τι θα γινόταν από το “Repeated exposure to…”. Δεν βελτιώθηκε τώρα η φωνή του Δάνη, ούτε τώρα για πρώτη φορά επιστράτευσε πιο ενδιαφέρουσες μη-Garcia-κές μελωδίες. Το είδες να έρχεται. Δεν έγινε τώρα πιο συμπαγές και ευρηματικό το παίξιμο του Λάμπρου, το δούλευε καιρό. Δεν έγιναν τώρα οι Γιώργος και Γιάννης κιθαρισταράδες, ήταν από πάντα και οι ιδέες τους ήταν κολλητικές μέχρι αηδίας από το ντεμπούτο κιόλας. Εξελίχθηκαν όλοι τους με τον χρόνο και έγιναν αυτό που συναντάς στο “Youth of Dissent”.

Ναι, τα 90’s κάνουν αισθητή την παρουσία τους στον δίσκο, όπως πολλοί επισημαίνουν τις τελευταίες ημέρες. Οι Soundgarden, οι Nirvana, ακόμη και οι Green Day δίνουν το παρόν! Μιλάμε όμως για tribute moments και όχι για μιμητισμό. Και το σημαντικότερο προσόν σε όλο αυτό, δεν είναι τα 2-3 κομμάτια που αποτίουν φόρο τιμής στο παλιό στυλ τους με το οποίο όλοι τους λάτρεψαν, αλλά είναι αυτό που θα τολμήσω να ονομάσω “κλασικοί 1000mods”. Τα sustains, η διάχυτη ψυχεδέλεια, η αγάπη για το πιασάρικο, οι “παχιές” παραμορφώσεις, τα επαναληπτικά τριπαρίσματα, και ΤΑ ΡΙΦΣ! Τα ριφς κυρίες και κύριοι είναι εδώ και σε κολλάνε εκεί, με το δάχτυλο στο repeat. Να ακούς ξανά και ξανά το ίδιο τραγούδι και να απορείς γιατί η ακρόαση κράτησε 3 ώρες αντί για 1.

Όσον αφορά στην δουλειά που έχει πέσει στο βινύλιο και την συσκευασία του (με ιδανικό προπομπό το maxi single “Pearl”), είναι ό,τι καλύτερο έχουν παραδώσει μέχρι στιγμής. Μερακλίδικο, καλαίσθητο, με σκέψη από πίσω του. Οι 1000mods δείχνουν πως δεν έχουν έρθει για την ξεπέτα, αλλά πως είναι αποφασισμένοι σε αυτόν τον έναν δίσκο που μας δίνουν κάθε 2, 3 ή 4 χρόνια, να καταθέτουν ψυχή, να μην επαναπαύονται και να προσπαθούν για τους οπαδούς, αλλά πάνω από όλα για τους ίδιους. Να μην λασπώνουν, να μην προσκολλώνται στο παρελθόν και να μας παραδίδουν κάθε φορά προϊόν από το πάνω ράφι.

Γι’ αυτόν τον λόγο και για άλλους πολλούς που καταλαβαίνουν όσοι τους έχουν δει ζωντανά, οι 1000mods είναι μπάντα-ορόσημο ελληνικό αγγλόφωνο ροκ. Όχι για φέτος, όχι για την δεκαετία, αλλά από πάντα και για πάντα. We are the Youth of Dissent!