The Walking Dead: Season finale Review

Θα το ομολογήσω. Στα μισά της δεύτερης σεζόν ήμουν έτοιμος να παρατήσω το Walking Dead. Γιατί την ακρίβεια το παράτησα και ολοκλήρωσα τον κύκλο, αφού είχε ολοκληρωθεί η προβολή του. Και από τότε δεν το μετάνιωσα. Μαζί με το Game of thrones είναι πλέον η αγαπημένη μου σειρά.

Και ο τρίτος κύκλος ήταν ο καλύτερος της. Με πολύ καλό storyline, με ένα ψυχωτικό κακό και με ένα φινάλε που για μισή ώρα πλησίασε το άριστα. Στο τελευταίο δεκάλεπτο μας τα χάλασε λίγο, αλλά ας το σκεφτούμε καλύτερα.

[highlighted_text color=”red”]Προφανώς και ακολουθούν spoiler [/highlighted_text]

Για να γίνει ένα φινάλε συγκλονιστικό πρέπει να σκοτώσουν έναν αγαπημένο σου χαρακτήρα. Βλέπε τρίτο κύκλο του Lost, όπου το πόσο καταπληκτικό είναι το τέλος συνδυάζεται με τον θάνατο του Τσάρλι. Οπότε από το να σκοτώνανε για παράδειγμα τον Ντάριλ, καλύτερα που τα πράγματα έμειναν σε καλό επίπεδο και δεν έγιναν συγκλονιστικά.

Αφήστε που αν γινόταν έτσι δεν θα μπορούσαμε να φωνάζουμε το σύνθημα «Ντάριλ αλήτη, γαμώ τον κυβερνήτη», το οποίο μου ήρθε στα πρώτα λεπτά του επεισοδίου και μπράβο μου που το σκέφτηκα.

Το ξεκίνημα του επεισοδίου ήταν ιδανικό για να δείξει ότι πλέον ο κυβερνήτης είναι εκτός ελέγχου και η όποια προσποιητή αυτοσυγκράτηση έδειχνε σε άλλα σημεία της σεζόν, έχει εξαφανιστεί για τα καλά. Τα βασανιστήρια στον Μίλτον και η επιλογή να τον αφήσει αιμόφυρτο στο ίδιο δωμάτιο με την αλυσοδεμένη Άντρεα, δείχνουν τη σαδιστική του τρέλα σε όλο της το μεγαλείο.

Και πάμε στην Άντρεα. Ξέρω ότι πολύς κόσμος είχε σταματήσει να τη συμπαθεί, αφού οι επιλογές της σε αυτή τη σεζόν μπορούν να χαρακτηριστούν επιεικώς ηλίθιες. Ακόμα και στο τελευταίο επεισόδιο, οι κινήσεις της την ώρα που προσπαθεί να πιάσει τη πένσα και σταματάει κάθε τρεις και λίγο για να δει αν ο άλλος έχει γίνει ζόμπι, αντί να κάνει όσο πιο γρήγορα μπορεί, χαρακτηρίζονται επιεικώς χαζές.

Θα μου πείτε όμως και θα έχετε και δίκιο: « Εσύ ρε μεγάλε αν προσπαθούσες να ξεφύγεις από ζόμπι τι θα έκανες;». Η απάντηση είναι ότι πιθανότατα θα φώναζα σαν κοριτσάκι, αλλά και πάλι εγώ δεν παίζω σε τηλεοπτική σειρά. Ακόμα.

Η επίθεση του κυβερνήτη μαζί με τον μικρό στρατό του στη φυλακή ήταν μια ωραία κλιμάκωση της κόντρας που χτίστηκε ολόκληρη τη σεζόν. Και η εντύπωση που μας είχε δώσει η ομάδα του Ρικ (ότι την έχουν κάνει με ελαφρά πηδηματάκια στην αρχή του επεισοδίου) διαλύεται με πολύ ωραίο τρόπο.

Πολύ κουβέντα σηκώνει η ιστορία του Καρλ. Γιατί πυροβόλησε τον άλλο πιτσιρικά; Εγώ ξέρω ότι όταν σου λένε να αφήσεις το όπλο κάτω, το αφήνεις. Αν δεν το αφήσεις αμέσως, τότε παίζεις με τη φωτιά και ο Καρλ σε έναν κόσμο που δεν μπορείς να εμπιστευτείς κανέναν έπραξε το σωστό. Και το αιτιολόγησε ωραιότατα στον Ρικ αργότερα, λέγοντας του ότι αν είχε κάνει κάτι ανάλογο σε άλλες περιπτώσεις, θα ζούσε πολύς κόσμος. Ότι ο Ρικ έχει μια τάση να κάνει κακές επιλογές δεν το αμφισβητεί κανένας. Άλλα όταν στο λέει και ο γιός σου μάλλον θα πρέπει να το λάβεις σοβαρά υπόψη σου.

Η κίνηση του κυβερνήτη να ξεπαστρέψει σχεδόν ολόκληρη την ομάδα που τον ακολουθούσε, ήταν η ολοκλήρωση της πλήρους απελευθέρωσης της τρέλας που κουβαλάει.

Όλοι μας όμως νομίζω σκεφτήκαμε «καλά ένας μαλάκας να τον πυροβολήσει δεν βρίσκεται;». Και αυτή ήταν η τελευταία φορά που είδαμε τον κυβερνήτη για φέτος.

Και πάμε τώρα στο αντίο της Άντρεα. Εγώ ψιλο-στεναχωρήθηκα, αλλά δεν τα έβαψα και μαύρα. Τουλάχιστον από το ύφος της φάνηκε ότι κατάλαβε ότι έχει κάνει ένα σωρό μαλακίες στη σεζόν που τελείωσε.

Η επιλογή της να βάλει μόνη της το τέλος, της δίνει ένα μεγάλο credit, ενώ η μεταμόρφωση της Μισόν, σε έναν εξαιρετικά αγαπητό χαρακτήρα έρχεται να δώσει ξανά νόημα στην κλισέ φράση «Μη κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλο».

Τέλος η επιστροφή στη φυλακή μαζί με όλο τον άμαχο πληθυσμό του Γουντμπέρι λειτούργησε καλά για τους χαρακτήρες, αλλά και πάλι νομίζω ότι όλοι σκεφτήκαμε τι στο διάολο θα κάνουν τώρα με όλα τα γυναικόπαιδα.

Το ότι ο Ρικ δεν βλέπει πλέον τη Λόρι να στέκεται στη γέφυρα είναι ένα καλό σημάδι γι αυτόν και για εμάς, αφού προσωπικά μιλώντας καλύτερα που την ξεφορτωθήκαμε σε αυτή τη σεζόν. Ήταν ένας από τους λόγους που η σειρά με είχε ξενερώσει πριν ένα χρόνο.

Αυτά λοιπόν για φέτος από το Walking Dead που μας άφησε με ένα φινάλε του 8, αλλά είπαμε τα δεκάρια έχουν μεγαλύτερες απώλειες.